Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тенӗ (тĕпĕ: те) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем пӗр-пӗринпе хирӗҫмесӗр пурӑннӑ чухне хӑйсене: «Эпӗр вӑйлӑ», — тенӗ.

И сильны были тем, что не ссорились друг с другом.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫавӑн пек пулмалла тенӗ сана.

— Должно быть, как я сказал.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑра та шурӑ куҫ харши витӗр ҫак хӑна тата мӗн калас пур тенӗ пек сӑнаса пӑхать вӑл.

Он внимательно разглядывал гостя сквозь густые белые ресницы и словно ждал, что тот еще скажет.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Алиме ҫак сӑмахсене пӗтӗмпе тенӗ пек чӗре патне илчӗ, килне таврӑнсанах Кантюка каласа пачӗ.

Алиме близко к сердцу приняла все, что наговорила ей знахарка, и, едва переступив порог своего дома, принялась пересказывать все Кандюку.

XXIX. Кӗтмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ҫӑкӑр-тӑвар кам пӗҫерсе парать-ши ҫак янаварсене тесе, кунсерен тенӗ пек пӑшӑрханатӑп вара хам тӗллӗн, — Шерккей шухӑшне пӗлнӗ пекех каларӗ Шерпике.

— Я вот день и ночь горюю за вас: кто же, думаю, этим беднягам обед-то готовит? — словно угадав, зачем к ней пожаловал Шерккей, сказала Шербиге.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей астӑвать-ха, хӑй ҫамрӑк чух ҫакӑнтан кӗлте лавӗпе иртсе пыратчӗ те, каҫрӑм-каҫрӑм тенӗ ҫӗртен, лавӗ тӳнчӗ кайрӗ, хӑй аран сиксе ӗлкӗрчӗ.

Шерккей вспомнил, как в детстве опрокинулся с берега в этот овраг с полным возом снопов, едва успел тогда спрыгнуть с воза, иначе бы придавило насмерть…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей хӑй ҫитсе пӑхас тенӗ ҫурталла ҫул тытрӗ.

И только теперь Шерккей осмелился тронуться в путь.

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫын тенӗ пулсан, тепреччӗ хуть, капла…

Ладно бы на самом деле как-нибудь прозвали, а то…

XXVIII. Таптанми йӗр // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тухтар, ытахальтен тенӗ пек, чаппан хӗррине кукленсе ларчӗ.

Тухтар все же присел на краешек чапана.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хӗрсе ҫӗкленнӗ ҫемӗ майӗпенрех илтӗнме тытӑнать; ҫав вӑхӑтра, сӑвӑ ҫеммипе тава кӗрсе тенӗ пек, сасартӑк тепӗр сасӑ янӑраса каять: арҫын сасси.

А вот уже стихает и громкая песня и, будто встретившись со стихами, подружилась с ними, стихла совсем, но тут врывается сильный мужской голос.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑраннӑ шӑпчӑк ларакан турата куҫран ҫухатас марччӗ тенӗ пек, пӑхатчӗ вӑл куҫран хӑйӗн савнине.

Он мог часами смотреть в глаза любимой, словно боясь потерять ее, как иногда боялся потерять из виду пробудившегося соловья на серой ветке.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫав тӗнче самантра тенӗ пек шӑранса пӗтрӗ, тӗттӗмленчӗ.

И ему кажется, что вокруг темно и пусто.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Каярахпа ҫеҫ ӑна ватӑ тимӗрҫӗ Ҫӗнӗ Ыр йӑламӗнче тупрӗ те, вӑйпа тенӗ пек ҫавӑтса, хӑйсем патне ертсе таврӑнчӗ.

Возможно, потом он перешел и на бег, потому что старый кузнец обнаружил его уже далеко от деревни, в низине Нового Святилища, и силком привел к себе в дом.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Курнӑ пулсан вӑл та: «Пултаратӑн иккен, Шерккей», — тенӗ пулӗччӗ.

А увидела бы, непременно сказала: «Молодец, Шерккей, умеешь дело делать…»

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Вӑл, ҫавна пулах, хӗрӗ ҫинчен пӗр самантлӑха та шухӑшласшӑн пулмарӗ, анчах ҫапах та манаймасть, аса илес мар та шухӑшлас мар тенӗ ҫӗртенех ун умне Селиме сӑн-сӑпачӗ тухса тӑрать — кӑвакарнӑ ҫӳҫӗ те, путса кӗнӗ питҫӑмарти те, ҫинҫелнӗ ал тунисем те…

На какое-то время он даже забыл и думать про свою дочь, но вот она вновь предстала перед ним седая, исхудавшая, какую он увидел нынче у Кандюков.

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Палюк кун сиктермесӗр тенӗ пек Элентей патне кӗре-кӗре тухать.

Палюк навещал Элендея каждый день, но тот не торопился идти на поправку.

XXV. Ҫӗр варринчи шуйхану // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Шывпа йӗпетмеллеччӗ тенӗ сире.

— Воды принесите, вам говорю, остолопы!

XXIV. Ашшӗпе хӗрӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кӗрӗр пӳрте, пӳрте кӗрӗр тенӗ сире!

— Идите все в дом, в дом идите!

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шерккей виҫӗ ҫул хушши, чӗррине вӗлерсе те виллине чӗртсе тенӗ пек, хӑй тӗллӗн ҫурт тытрӗ, тертленчӗ, нушаланчӗ.

Три года Шерккей бился один на один со своим домом.

XXII. Амӑшӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫӑварни иртсен виҫҫӗмӗш каҫ, ял халӑхӗ урамра ҫӳреме чарӑнсан, Кантюкӑн юман юпаллӑ вырӑсла хапхи чӗриклетрӗ те, хӑй тӗллей тенӗ пек, яриех уҫӑлчӗ.

На третью ночь масленицы, когда деревенские улицы затихли сном, скрипнули дубовые ворота Кандюка и раскрылись будто сами по себе, как по волшебству.

XXI. Вӑхӑтсӑр татӑлнӑ юрӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех