Шырав

Шырав ĕçĕ:

теприсем (тĕпĕ: теп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Теприсем урӑхла калаҫҫӗ: «Ҫакма кирлӗ мар ӑна, кун пек тунинчен ним усси те ҫук — пирӗн негр мар-ҫке вӑл; пӗлме ҫук, тен, унӑн хуҫи килсе тухӗ те, уншӑн укҫа та тӳлеттерӗ».
А другие говорили: не надо его вешать, совсем это ни к чему — негр не наш, того и гляди явится его хозяин и заставит, пожалуй, за него заплатить.

Хӗрӗх иккӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

«Ҫак йӗкехӳресемпе ҫӗленсене пула ниҫта выртса ҫывӑрма ҫук, — тет вӑл, — ҫитменнине, арман чулӗ те кравать ҫинчех; вырӑнӗ пулсан та ҫывӑрса каяймастӑн — мӗн кӑна тумаҫҫӗ пуль кунта; вӗҫӗм ҫапла, мӗншӗн тесен ку чӗрчунсем черетпе ҫывӑраҫҫӗ: ҫӗленсем ҫывӑрнӑ вӑхӑтра йӗкехӳресем «палуба» ҫинче; йӗкехӳресем ҫывӑрса кайсан, ҫӗленсем вахтӑра; вӗсенчен хӑшӗ те пулин кирек хӑҫан та ун аякӗ айӗнче, йӗркеллӗ вырнаҫса выртма памаҫҫӗ, теприсем ун тӑрӑх циркри пек сиккелеҫҫӗ; енчен вӑл урӑх вырӑн шырама тӑрсан, ӑна эрешменсем сырса илеҫҫӗ.
И он говорил, что ему даже спать негде из-за всех этих крыс и змей, да еще и жернов тут же в кровати; а если бы даже и было место, все равно не уснешь — такое тут творится; и все время так, потому что все эти твари спят по очереди: когда змеи спят, тогда крысы на палубе; а крысы уснут, так змеи на вахте; и вечно они у него под боком, мешают лечь как следует, а другие скачут по нему, как в цирке; а если он встанет поискать себе другого места, так пауки за него принимаются.

Вӑтӑр тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗрисем кӑшкӑраҫҫӗ, теприсем ӗсӗклесе йӗреҫҫӗ, проповедник мӗн каланине уйӑрса илме ҫук.
Из-за криков и рыданий уже нельзя было разобрать, что говорит проповедник.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кӗлтӑвакансем хавхаланнӑҫем хавхаланса пыраҫҫӗ, хытӑран хытӑрах юрлаҫҫӗ, юлашкинчен хӑш-пӗрисем йынӑшса ячӗҫ, теприсем макӑрма тытӑнчӗҫ.
Молящиеся воодушевлялись все больше и больше и пели все громче и громче, и под конец некоторые застонали, а другие завопили.

Хӗрарӑмсем улӑм шлепкесемпе, хӑш-пӗрисем ҫурма ҫӑм, теприсем ҫӗрмамӑк кӗпесем тӑхӑннӑ, ҫамрӑкраххисен ҫийӗнче — ҫитса кӗпесем.
Женщины были в соломенных шляпках, некоторые — в полушерстяных платьях, другие — в бумажных, а кто помоложе — в ситцевых.

Вӗсенчен хӑшӗ-пӗрисем полицие кӗреҫҫӗ, теприсем ҫынсене французла калаҫма вӗрентеҫҫӗ.
Некоторые из них поступают в полицию, а другие учат людей говорить по-французски.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӗрисем мана Сара тесе чӗнеҫҫӗ, теприсем — Мери.
Одни зовут меня Сара, а другие Мэри.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Теприсем: «Хусан хуҫисем Михха аслашшӗ патне хваттере кӗрсен, ҫав хуҫасене ҫаратса пуйрӗ», — теҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Теприсем пачах урӑх майла ӑнлантараҫҫӗ.
Куҫарса пулӑш

Хӑшпӗрисем ӑна чӑваш халӑхӗн революцичченхи пурнӑҫӗн тӗкӗрӗ теме те пӑхнӑччӗ, теприсем вара чӑнлӑха пӑссах чӑваш историне пуянлатма тӑрӑшнӑшӑн питленӗччӗ.
Куҫарса пулӑш

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

«Пӗрисем тӳсмелле мар йывӑр ӗҫпе суха хӑми пек авӑннӑ, теприсем ырлӑхпа савӑнса каҫӑрӑлнӑ. Пурнӑҫра мӗншӗн ҫавнашкал-ши?» — шухӑшлать вӑл, ҫак инкек мӗнрен килнине тата ӑна епле пӗтермеллине тавҫӑрма тӑрӑшса.
Куҫарса пулӑш

Хӑшӗсем тата ҫывӑхри Преображенски текен пасара та кайса килнӗ, тет, теприсем вара ҫӗр каҫма тухса каякансем те пулнӑ имӗш.
Некоторые умудрялись попадать как-то на близлежащий Преображенский рынок, а другие — уходить на ночь по делам сугубо личным.

1946-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗрисем сывлӑшалла кӗрӗслеттереҫҫӗ, теприсем ташлаҫҫӗ.
Палила в воздух, плясала.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗрисем эпир кӑшкӑрнине илтсенех парӑнчӗҫ, теприсем хирӗҫ тӑма пикенчӗҫ, виҫҫӗмӗшсем — аманнисем — ахлатса-айлатса выртрӗҫ.
Одни выходили сами на наши крики, другие сопротивлялись, третьи, раненные, стонали.

Теприсем тӗксӗм, ҫиллес, виҫҫӗмӗшсемшӗн пулсан, хуть паян тӗнче йӑтӑнса антӑр — хӑнт та мар.
Другие шли угрюмые, безразличные ко всему.

Хулана каялла таврӑнакансем те вӗҫӗ-хӗррисӗрех иртеҫҫӗ: хӑшӗсем лашапа, хӑшӗсем ҫуран, теприсем тата ал вӗҫҫӗн тӗртмелли урапасемпе, михӗсемпе, сумкӑсемпе…
Тянулись жители, возвращающиеся домой, — на лошадях и просто так, пешком, с ручными тележками, с мешками и сумками.

Тӗттӗмленнӗ-тӗттӗмленмен Подлесье ҫыннисем — вӗсем нумаях та мар — чӳречисене хупласа та лартнӑ, хӑшӗсем ятарласа тунӑ хура каркӑҫпа, теприсем ахаль пусмапа е утиялсемпе.
Над Подлесьем еще только опускались сумерки, а жители деревни — их было немного — уже плотно задраивали окна маскировочными шторами, у кого они были, а чаще просто тряпками и одеялами.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫавӑнпа хӑшӗ-пӗрисем шӳтлесе пире: «Виҫӗ мушкетер!», теприсем: «Виҫӗ ҫветтуй!» — теҫҫӗ.
Одни шутили: «Три мушкетера!», другие: «Святая троица!»

Теприсем вӗренӳ пынӑ вӑхӑтрах тӗлӗрсе каяҫҫӗ, мӗншӗн тесен вӗсем интереслӗ мар уроксенче ӗлӗк ҫывӑрма хӑнӑхнӑ, тет иккен.
Другие дремали на занятиях, потому что, видите ли, всегда поступали так прежде на скучных уроках.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир хӑшӗсем лакӑмсемпе лупашкасене пӑчӑрӑнтӑмӑр, теприсем тӗмескесемпе сӑртсем хыҫне тирӗнчӗҫ, винтовкисене хатӗрлерӗҫ.
Мы поудобнее прижались в ямках и ложбинках, за бугорками и кочками и даже взяли на изготовку винтовки.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика