Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫӗре (тĕпĕ: ҫӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чупса хӑшкӑлтӑм ӗнер, анчах, тем чухлӗ чупсан та, кирлӗ пек ӗҫсене ҫӗрле пулса ҫитнӗ ҫӗре аран-аран туса ҫитертӗм.

— Как я ни метался вчера, а с разными делами едва управился к полночи.

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ыйтма ирек парӑр: мӗншӗн-ха эсир ҫӗре татӑлса антӑр?

— А разрешите спросить: почему вы оказались на земле?

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Лозневой вырнаҫнӑ ҫӗре часах тыткӑна илнӗ нимӗҫ офицерне илсе пычӗҫ.

Вскоре на стоянку Лозневого привели захваченного в плен немецкого летчика.

XI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пурте ҫӗре выртрӗҫ.

Все рухнули на землю.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ҫапла вӑт, пирӗн пӗтӗм дивизи ытти чаҫсем хыҫҫӑн ҫак икӗ ҫул хушшине пӗчӗк ҫулсемпе пырать, ҫӗрле пулнӑ ҫӗре вӑл, нимӗҫсенчен мала иртсе, Вазуза хӗррине пырса тухма кирлӗ.

Так вот, вся наша дивизия, вслед за другими частями, идет проселками между этими двумя дорогами и к ночи должна, опередив немцев, вырваться к Вазузе.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вазуза урлӑ каҫнӑ ҫӗре, куратӑр пулӗ, икӗ аслӑ ҫул пырса тухать.

К переправе на Вазузе, как видите, углом сходятся две большие дороги.

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Хӗвел пӑхса ҫӗре ӑшӑтса та ӗлкӗреймерӗ, пӗтӗм тӳпе кӗрлеме тытӑнчӗ: хӗвеланӑҫӗнчен пысӑк ушкӑнсемпе «юнкерссем» куҫма тапратрӗҫ.

Не успело солнце пригреть землю загудело все небо: с запада потянулись большие косяки «юнкерсов».

X // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тул ҫутӑлнӑ чух пӗтӗм ҫӗре тӗтре хупӑрласа илчӗ.

На рассвете туманами затопило землю.

VII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Нимӗҫ вӑл, ют ҫӗре тытса илес тесен, кирек хӑҫан та сӗмсӗр.

Немец он в желании отобрать чужую страну всегда наглый.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл аллипе ҫӗре хыпаласа илчӗ.

— Она пошарила рукой по земле.

V // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫур килнӗ ҫӗре Андрей ҫирӗм виҫҫӗ тултарнӑ, — халь ӗнтӗ Ерофей Кузьмич тӳссе тӑма пултарайман.

На провесне Андрею исполнилось двадцать три года, и тут Ерофеи Кузьмич потерял терпение.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Андрей пуртӑпа каскаланӑ ҫӗре чи малтан Марийка пырса тӑнӑ; унӑн кӗвенти вӗҫӗсенче тулли витресем чӳхеннӗ.

Первой к будке, в которой стучал топором Андрей, подошла Марийка; на концах ее коромысла качались полные ведра воды.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ывӑлӗ ҫине сиввӗнрех пӑхса илсе, Ерофей Кузьмич кӗреҫине ҫӗклерӗ те, чунтан тарӑхса, хӑрах аллипех ҫӗре касса лартрӗ.

Метнув на сына недобрый взгляд, Ерофей Кузьмич поднял лопату и одной рукой яростно вонзил ее в землю.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Урапасем ҫине вӗсем михӗсем, ула пирпе ҫыхнӑ тӗркесем ывӑтаҫҫӗ, ҫав тӗркесем ҫинех ҫухӑракан ачасене хӑпарта-хӑпарта лартаҫҫӗ, пур ҫӗре те такана, ухват, турчӑка таврашне чике-чике хураҫҫӗ.

Они кидали на телеги мешки и узлы из пестрого рядна, усаживали на них ревущих ребят.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Тӑкӑннӑ ҫулҫӑсене кӗр мӗнпур ҫул тӑрӑх тата уҫланкӑсене пур ҫӗре те тараватлӑн сара-сара хурать.

Опавшими листьями осень щедро выстилала все дороги и поляны.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Анчах та унӑн тимлӗхӗ пӗтрӗ, хӑйӗн шухӑшӗсене вӑл ниепле те пӗр ҫӗре пуҫтараймарӗ.

Но терпение его лопнуло, он никак не мог заставить себя сосредоточиться.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Чӳрече умӗнче шартлатни илтӗнсе кайрӗ, ҫӗре шут сыпписем пӑрахаҫҫӗ пулас.

Тут раздался стук у окна: очевидно, на землю сбрасывали мелкие поленья.

Телейлӗ ҫемье // Николай Петров. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 93–104 стр.

Ҫырни ҫавнашкал пулчӗ пулмалла — А-шунь ҫуралнӑранпа та телей мӗн иккенне пӗлеймерӗ, вӑхӑтсӑрах ҫӗре кӗчӗ.

Такова была судьба А-шунь — с детства не дала ей и капли счастья, и раньше времени загнала в землю».

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Эпӗ ҫынни унашкал мар ҫав: утияла сартӑм та ваткӑ ҫине шӑллӑм ӳчӗ выртнӑ вырӑнти ҫӗре тултартӑм, ӑна чӗркесе ҫыхса ҫӗнӗ тупӑка хутӑм; вара, аттене пытарнӑ ҫӑва ҫине ҫӗклесе кайса, аттепе юнашарах чавса чикрӗм.

Однако я поступил иначе: собрал в вату землю с того места, где когда-то лежало тело, завернул в одеяло и положил в гроб, который потом зарыли рядом с могилой отца.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Хулара пӗчӗк тупӑк сутӑн илтӗм, — шӑллӑм, ҫӗре кӗнӗскер, тахҫанах ҫӗрсе кайнӑ пуль терӗм, — хампа пӗрле ваткӑ тата утиял илтӗм, ҫӗре алтма тӑватӑ ҫын тара тытрӑм; унтан, масара урӑх вырӑна куҫарма, ҫӑва ҫине кайрӑмӑр.

Позавчера в городе я купил гробик, — тот, что в земле, должно быть, давно сгнил, захватил с собой одеяло, ваты, нанял четырех землекопов и отправился в деревню, на кладбище.

Хупахра // Аркадий Малов. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 76–92 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех