Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫурӑмӗ (тĕпĕ: ҫурӑм) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Пирӗн батарейӑн япаласем ҫав териех нумай теме ҫук, вӗсем салтак ҫурӑмӗ ҫине те вырнаҫмалла пек, анчах пурпӗр машина ҫине тиеме лекет.
Не ахти как много имущества в нашей батарее — все может легко уместиться на солдатских спинах и плечах, — и все же надо его погрузить.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫурӑмӗ курпунланнӑ, тарӑн путса аннӑ куҫӗсенче каҫ тӗксӗмӗ палӑра пуҫланӑ.
Сутулилась спина, и в ушедших глубоко глазах стояли сумерки.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Вӑл пӗчченех ҫӳренӗ, ахальтен мар унӑн ҫурӑмӗ ҫинче плакат пур.
— Судя по этому плакату, он ехал один.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Роберт самантрах калаҫма пӑрахрӗ: пӗчӗк туземец вӑранмасӑрах тепӗр енне ҫавӑрӑнса выртрӗ те, вара пурте унӑн ҫурӑмӗ ҫинче ҫакӑн пек ҫырса ҫыпӑҫтарнине астурӗҫ:
Роберт вдруг оборвал свою речь: маленький туземец, не просыпаясь, перевернулся на другой бок, и все увидели у него на спине плакатик с следующей надписью:

Отряд кашни ирпех хӑпаракан хӗвел еннелле хускалса кайса, кун каҫиччен ниҫталла пӑрӑнмасӑр малалла пырать, каҫхине те хӗвел шӑп кӑна вӗсен ҫурӑмӗ хыҫне анса ларас вӑхӑтра канма чарӑнать.
Каждое утро отряд трогался по направлению к восходящему солнцу, ехал целый день, ни на шаг не уклоняясь в сторону, и вечером останавливался на ночлег, имея прямо за своей спиной заходящее солнце.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Патагонецӑн ытти хатӗрӗсем ҫумне тата ҫурӑмӗ хыҫне ҫакса янӑ вӑрӑм карабина кӗртмелле.
Длинный карабин, повешенный через плечо, дополнял вооружение патагонца.

Тата виҫӗ кунтан, пӗр каҫхине, пӳлӗме ҫурӑмӗ ҫине ҫул хутаҫҫи ҫакса янӑ Артём пырса кӗрсен, унӑн савӑнӑҫӗ тата чикӗсӗр ӳссе кайрӗ.
Радость ее была безгранична, когда дня через три, ночью, в комнатушку ввалился и Артем с походной сумкой за плечами.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Лар, Сергей, — тесе хистет ӑна Дорошенко, ҫурӑмӗ тӗлӗнче ҫунса шӑтнӑ шинель тӑхӑннӑ красноармеец.
— Сядь, Сережа, — уговаривал его Дорошенко, красноармеец с прогорелой на спине шинелью.

Павела унӑн сарлака ҫурӑмӗ ҫеҫ курӑнать тата сӑран брюки кӗсьинчен наган аври курӑнса тӑрать.
Павел видел лишь широкую спину, из кармана кожаных брюк торчала рукоятка нагана.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хӳме енне ҫавӑрӑнчӗ, анчах ӗлкӗреймерӗ: ҫурӑмӗ хыҫӗнче йытӑ хыттӑн вӗрни илтӗнчӗ.
Повернулся к забору, но было поздно: за спиной он услышал бешеный лай.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унтан виҫӗ утӑм каярах, штыкне рабочин ҫурӑмӗ патнех тытса, кӑвак шинель тӑхӑннӑ, пилӗкне икӗ подсумка ҫакнӑ петлюровец пырать.
В трех шагах позади него, почти упираясь штыком в его спину, шел петлюровец в сером жупане, с двумя подсумками на поясе.

те дирижёрӑн ҫурӑмӗ тӑрӑх саламачӗпе туртрӗ.
и вытянул дирижера вдоль спины нагайкой.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куракансен умӗнче сцена ҫинчен чупса тухакан режиссёрӑн ҫурӑмӗ вӗлтлетсе ҫухалчӗ.
Перед зрителями мелькнула спина убегавшего со сцены режиссера.

— Юрать, — терӗ Артём, ҫурӑмӗ ҫинчен йывӑр михӗ антарса пӑрахнӑ пекех пулса.
И, будто скидывая тяжелый мешок с плеч, Артем сказал: — Ладно.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Павка тӳрех ӑнланса илчӗ — уҫса пӑрахнӑ кантӑк витӗр Артём пиччӗшӗн сарлака ҫурӑмӗ курӑнать.
Павка сразу понял — в раскрытое окно комнаты виднелась широкая спина брата Артема.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫара уранлӑ пионер Василюк пӗшкӗрӗнсе тӑнӑ Баранкин ҫурӑмӗ ҫине хӑпарса тӑнӑ та, ҫӑмӑл, ҫивӗч пушкӑрт хӗрне, Эминене, сарса янӑ хӗрлӗ ялавпа хулпуҫҫи ҫине мӗнле сиксе лармаллине вӗрентет.
Босой пионер Василюк, забравшись на спину согнувшегося Баранкина, учил лёгонькую и ловкую башкирку Эмине вспрыгивать на плечи с развёрнутым красным флагом.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Ҫак шухӑшпа пӗрле ун ҫурӑмӗ тӑрӑх темле сив ҫӳҫенӳ чупса иртрӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Кирюк ҫурӑмӗ ҫинче илемлӗ пӗчӗк рюкзак ҫакӑнса тӑнине курсан Ҫинук йӗрмӗшме пуҫларӗ:
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Пурте чиперех пулӗ, Кавӗрлен ҫурӑмӗ те часах тӳрленӗ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Вӑл пирӗн Кавӗрлене ҫурӑмӗнчен кӑлай патаккипе пӗр шелсӗр ҫапнӑ, ҫурӑмӗ веҫех кӑвакарса тухнӑ.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика