Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Чӑтса (тĕпĕ: чӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн ӑслӑ пичӗ тин ҫеҫ чӑтса ирттернӗ хӗн-хур йӗррисене кӑтартса парать.

Умное лицо его носило следы недавно перенесённых лишений.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Омбу ҫинче пурӑнакансем пӑлханса чӑтса ирттернӗ хыҫҫӑн, хӑйсене ывӑннӑ пек туйрӗҫ.

Обитатели омбу чувствовали себя утомлёнными после всех пережитых волнений.

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ниҫтан чӑтса тӑма пултараймасӑр, ачана вӑл хӑй патне илчӗ те, кӑкӑр ҫумне чӑмӑртаса ҫамкинчен чуптурӗ.

Не в силах сдерживать своих чувств, он привлёк к себе мальчика, прижал его к груди и поцеловал в лоб.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гленарван чӑтса тӑраймасӑр ахӑлтатса кулса ячӗ.

Гленарван, не в силах больше сдерживаться, расхохотался.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паганель хӑйӗн ӑнман ӗҫӗшӗн мӗнле хуйхӑрнине итлесен, унӑн йӑпанчӑклӑ арпашӑвӗсене сӑнаса тарсан, кулмасӑр чӑтса тӑма пултараймарӗҫ.

Слушая, как Паганель сетует на свою неудачу, наблюдая его забавное разочарование, нельзя было оставаться серьёзным.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Испани чӗлхине туземец хӑй начар пӗлет пулас? — тесе хирӗҫлерӗ ученый, чӑтса тӑраймасӑр.

— Должно быть, этот туземец сам плохо говорит по-испански, — нетерпеливо возразил географ.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл епле имшер пулсан та ҫулҫӳревҫӗсенчен пӗри те ӑна кӑкӑр ҫумне тытса чӑмӑртамасӑр чӑтса тӑма пултараймарӗҫ.

Как он ни был слаб, но ни один из путешественников не устоял против соблазна прижать его к сердцу.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫапла, вӗсемпе пӗрле эс ҫӳренӗ пулсан, ӗмӗрне манӑҫа юлман минутсене чӑтса ирттернӗ пулӑттӑн, ачам — тет малалла Паганель.

— Да, если бы ты был с ними, мой мальчик, то пережил бы незабываемые минуты, — продолжал Паганель.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак сӑмахсене илтсен, Эдуард Гленарван чӑтса тӑраймарӗ, ытамне сарса ҫамрӑк хӗрарӑма тытса чӑмӑртарӗ.

Взволнованный этими словами, Эдуард Гленарван раскрыл объятия и заключил в них молодую женщину.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫак пирвайхи хут упӑшкинчен уйрӑм пурӑннӑ кунсем Эленшӗн кичемлӗ пулсан та, вӑл ҫав кунсене тӳсӗмлӗн чӑтса ирттерет, мӗншӗн тесен мӗнпур сӑмах вилӗм аллине ҫакланнӑ ҫынсене ҫӑлассишӗн пырать.

Элен с грустью, но терпеливо переносила эту первую разлуку — ведь речь шла о спасении погибающих!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Пирӗн лайӑх хӗрсем нумай, вӗсем пирӗнпе пӗрле хаяр ҫапӑҫӑвӑн пӗтӗм йывӑрлӑхне чӑтса ирттереҫҫӗ, пирӗнпе пӗрле мӗнпур хӗн-хурсене тӳсеҫҫӗ.

У нас есть много девушек хороших, вместе с нами они несут всю тяжесть борьбы ожесточенной, вместе с нами переносят все лишения.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пире, докторсене, ҫак ҫын хӑйӗн суранӗсене салтса ҫыхнине вӗҫӗмсӗр хытӑ чӑтса ирттерни пит те тӗлӗнтерет.

Нас, врачей, поражает это поистине безграничное терпение, с которым раненый переносит перевязки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Старик чӑтса тӑраймарӗ.

Старик вмешался:

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫапах та санӑн ӑна чӑтса ирттерме вӑй ҫитермеллех.

Но надо терпеть.

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Вӗсен хушшинче Владик хӑйӗн паллаканне курчӗ те чӑтса тӑраймасӑр ун еннелле пӑхса ҫапла кӑшкӑрчӗ:

Среди них Владик увидел знакомого мальчишку и нетерпеливо крикнул ему:

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Ку лайӑх лаша, — терӗ Сергей ҫиленсе чӑтса тӑраймасӑр, унтан вӑл айван ачасем ҫине сивӗ куҫпа пӑхса илчӗ.

— Это хороший конь! — гневно и нетерпеливо повторил Сергей и посмотрел на глупых ребятишек недобрыми глазами.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Тата миҫе ҫул пурӑнмалла чӑтса?

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Мӗнле те пулсан чӑтса ирттерӗп».

Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Упӑшку ҫурҫӗр сиввисене чӑтса ҫемйӗр пурнӑҫне малалла ярасшӑн, эсӗ ӳт-тир киленӳллӗхӗшӗн вӗчӗлтетсе ҫӳретӗн.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Епле вӑл пурӑннӑ хӗр ӳсӗмне ҫитиччен амӑшӗн, кукашшӗн путсӗр хӑтланӑвӗсене чӑтса?

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех