Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пикенчӗ (тĕпĕ: пикен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах художник: «тен, мӗн те пулин тупӑнать», тесе шырама пикенчӗ.

Но художник принялся рассматривать, думая втайне: «авось что-нибудь и отыщется».

Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.

Хӗрарӑм кӑшкӑрма пикенчӗ, ку вара унӑн сӑнне тата ытларах илемлетрӗ.

Немка начала кричать и этим еще более увеличила свою прелесть в глазах Пирогова.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Ҫав вӑхӑтра сарӑ ҫӳҫлӗ хӗрарӑм пӳлӗме кӗрсе кофейниксем лартса тултарнӑ сӗтел ҫинче темӗн шырама пикенчӗ.

В это время блондинка вошла в мастерскую и начала рыться на столе, уставленном кофейниками.

Невски проспект // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–38 с.

Арҫын ача кӗтмен хӑнасенчен хӑтӑлас тесе туратпа сулкалашсах тарма пикенчӗ.

Он начал убегать, махаясь веткой, чтобы прогнать незваных гостей от себя.

Пыл хурчӗсемпе паллашни // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 19,21,23 с.

Вася пӑшалне ҫӗклесе хӑва еннелле тӗллерӗ те ҫавӑнтах пӑшалне антарчӗ, тутине ҫуласа илнӗ хыҫҫӑн каллех итлеме пикенчӗ.

Вася поднял ружьё, прицеливаясь в ветлу, потом опустил его, облизнул губы и снова прислушался.

Курман-илтмен кайӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 3–28 с.

Таня пӳлӗмрен тухрӗ, савӑнӑҫлӑскер, сывлама чарӑнсах, шӑв-шав тӑвасран питӗ асӑрханса, керогаз таврашӗнче аппаланма пикенчӗ.

Таня вышла из комнаты и, затаив дыхание, стараясь не стучать, радостная, принялась хлопотать у керогаза.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Вӑл пальттине хывса пӑрахрӗ, кӗпи тӳмисене васкаса шырама пикенчӗ.

Он сбросил с себя пальто, заторопился, нащупывая на рубашке пуговицы.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Таня хӑраса ялт! сиксе ӳкрӗ, ҫавӑнтах ҫаврӑнса каялла чупма пикенчӗ.

Таня вздрогнула и побежала назад.

8 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ним тума аптранӑ адъютант ӑна ҫӗклесе тӑратма кӑлӑхах пикенчӗ.

Растерявшийся адъютант тщетно пытался поднять его.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья тутӑр ҫыхса хӑтланнипе усӑ курса, вӑл ӑна кӗске, анчах вӑйлӑ аллипе ытамласа тытрӗ те, хӑй ҫумнелле карт туртса илсе, чуптума пикенчӗ.

Воспользовавшись тем, что Аксинья покрывалась, он куцей, но сильной рукой обнял ее, рывком притянул к себе и хотел поцеловать.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл ун патне талпӑнма пикенчӗ, анчах ҫавӑнтах ӑна чавсинчен ярса тытрӗҫ, шӑппӑн каларӗҫ:

Он порывался к нему, но его схватили за локти, шепнули:

XLIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Иван Алексеевич тин ҫеҫ килсе кӗнӗ ҫын ҫине куҫне кайӑк пек чарса пӑхрӗ, ура ҫине тӑма пикенчӗ, пултараймарӗ.

Иван Алексеевич округлившимся птичьим взглядом смотрел на вошедшего, хотел вскочить, но не смог.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӗн ахӑрса кайрӗ? — намӑсланнӑ пек пулса, тӳрре тухма пикенчӗ Григорий; Христоня ун ҫине хӗрхенчӗклӗн пӑхса ларчӗ; Григорий, ӑна хирӗҫ пӑхса, ача пек айванла кулса илчӗ:

Что он расходился? — оправдывался Григорий не без смущения; Христоня глядел на него сочувственно, и под взглядом его Григорий улыбнулся простой, ребяческой улыбкой.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Казаксем унран демобилизаци хыҫҫӑн ӑҫта ҫӳрени ҫинчен шӗкӗлчесе пӗлме хӑтланчӗҫ, анчах Валет кашнинчех сӑмаха урӑх енне пӑрса ячӗ, хӑй пирки сарӑлнӑ хӑрушӑ сас-хура тӗрӗс мар тесе ӗнентерме пикенчӗ.

Казаки расспрашивали, где был после демобилизации, но Валет отвечал уклончиво, сводил на нет опасные разговоры.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫаплах, сӑмах хушмасӑрах ҫывӑрса кайрӗ вӑл: тӗлӗкре уҫӑмсӑррӑн та мӗскӗннӗн темскер мӑкӑртатрӗ, тӑрса ларма пикенчӗ.

Так и уснул, не сказав ни слова, а во сне что-то невнятно и жалобно бормотал, силился вскочить.

XX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗтӗм вӑйран вӑл кайри урисем ҫинче тӗрев тупма пикенчӗ; анчах малтисем вӗҫерӗнсе кайса шыва путма пуҫласанах, пӑр кайри урисем айӗнче те катӑлса тухрӗ.

Изо всей силы она упиралась задними ногами, но передние уже провалились — были в воде, под переступавшими задними ломалось крошево льда.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тискеррӗн хартлатса илсе, кӗсре аяккалла туртӑнчӗ, каялла чакма пикенчӗ.

Дико всхрапнув, крутнулась в сторону, попятилась.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Вӑл хӗҫ ҫивӗчӗшӗнчен ярса илме пикенчӗ, касса пӗтернӗ ал тупанӗсенчен ҫанни ӑшнелле юн шарласа анчӗ.

Он хватался за лезвия шашек, с разрезанных ладоней его лилась на рукава кровь.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Ҫитӗ, — хӑйне йӑлӑхтара пуҫланӑ калаҫӑва пӑрса яма пикенчӗ Григорий.

— Хватит, — уклонялся Григорий от тяготившего его разговора.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пӗр минута яхӑн вӑл тӗрлӗ йышши пӑтранчӑк шӑршӑсене туйса пычӗ, хӑра-хӑрах тӑна кӗрсе ҫитме пӑхрӗ, хайне хӑй ҫӗнтерме пикенчӗ, анчах ҫӗнтереймерӗ.

Минуту он еще ощущал резкую смесь каких-то разнородных запахов, со страхом пытался вернуть сознание, переламывал себя — и не переломил.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех