Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килет (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ ӗнтӗ кирек мӗнле ӗҫе те законӑн пур статьипе те аттестатлама сӑлтав килет.

Стало быть, по всем статьям закона выходит причина аттестовать всякое обстоятельство во взаимности.

Унтер Пришибеев // Иван Юркин. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 81–88 стр.

Курассӑм килет хамӑн.

А видеть хотелось.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Пӗри, ман ҫумма ҫав тери ҫыпӑҫасшӑн пулса, акӑ мӗн турӗ: хӑй ман пата килет, хыҫӗнчен тарҫи хутаҫ йӑтса пырать.

Один добивался меня долго и раз вот что сделал: пришел, а слуга за ним идет с мешком.

II сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Унӑн вилесси килет! — тенӗ.

Он хочет умереть!

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

— Пирӗн пӗлес килет.

— Чтоб быть понятым нами.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Мӗнле ҫӳрес килет — ҫапла ҫӳре, турра кӑна ан ман…

Гуляй знай, как хошь, бога только помни…

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Хӑвна ху хуҫа, ӑҫта каяҫ килет — унта каятӑн, мӗн тӑвас килет — ӑна тӑватӑн..

Сам себе хозяин, пошел — куда хошь, делай — что хошь…

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Пурӑн, мӗн чухлӗ пурӑнас килет!

И живи сколько хочешь!

I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Ҫумӑр вӑйланса килет, мӑнкӑмӑллӑ хитре цыган мӑшӑрне — Лойко Зобара тата ватӑ салтак Данило хӗрне Раддӑна асӑнса, тинӗс чаплӑ та салхуллӑ юрӑ юрлать.

Усиливался дождь, и море распевало мрачный и торжественный гимн гордой паре красавцев цыган — Лойко Зобару и Радде, дочери старого солдата Данилы.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ӑҫталла та пулин каяс килет: курас марччӗ ҫав Лойко Зобар хӗр умне ӳксе пуҫҫапнине, ҫав хӗр Радда хӑй пулсан та, ун пек пуҫҫапнине курас килмест.

Даже уйти куда-то хотелось, лишь бы не видеть, как Лойко Зобар упадет в ноги девке — пусть эта девка и Радда.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Ку музыка пирӗн паталла ҫывхарнӑҫем ҫывхарсах килет.

Эта музыка все ближе и ближе к нам приближается.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

— «Сут хӗрне, мӗн илес килет, ӑна ил» — Данило ӑна хирӗҫ калать те хурать ак ҫапла: — «Пансем ҫеҫ ӑна пӗтӗмпех сутса яраҫҫӗ, хӑйсен сыснисенчен пуҫласа хӑйсен чунӗ таранах сутаҫҫӗ; Кошутпа пӗрле ҫапӑҫнӑ, нимпе те сутӑ тумастӑп!» тет.

«Продай дочь, что хочешь возьми!» А Данило и скажи ему: «Это только паны продают все, от своих свиней до своей совести, а я с Кошутом воевал и ничем не торгую!»

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Тапхӑр-тапхӑр хыттӑнах вӗрсе, хӑйпе пӗрле вӑл шӑнса пӗрӗннӗ сарӑ ҫулҫӑсене вӗҫтере-вӗҫтере килет те вӗсене вут ҫине пӑраха-пӑраха хӑварать, ҫулӑма вӑйлантара-вӑйлантара ярать: пирӗн йӗри-таврари кӗрхи ҫӗр тӗттӗмӗ ҫавӑнпа та кас-кас чӗтренкелесе илет, хӑранӑ пек каялла чаккаласа, пӗрер самантлӑха сулахайра — чикӗсӗр аслӑ ҫеҫенхире куҫ умне кӑларать, сылтӑмра — вӗҫӗ-хӗррисӗр тинӗсе тата тӳрех хамӑра хирӗҫ таянса выртакан Макар Чудра кӗлеткине курӑнтарса ярать.

Изредка его порывы приносили с собой сморщенные, жёлтые листья и бросали их в костёр, раздувая пламя; окружавшая нас мгла осенней ночи вздрагивала и, пугливо отодвигаясь, открывала на миг слева — безграничную степь, справа — бесконечное море и прямо против меня — фигуру Макара Чудры,

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Каҫ пулса килет.

Наступают сумерки.

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

— Мӗн чухлӗ тытас килет, ҫавӑн чухлӗ тытӑр…

— Сколько угодно-с…

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Юрать, курассу килет пулсан, шел мар, кӑларӑп та кӑтартӑп…

Изволь, если хочешь, я их выну, покажу…

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Тӗп хулара пурӑнакан ҫулланнӑ писателе тӑван вырӑнсем хӑй патне чӗнеҫҫӗ, Кӑпшар хӗррине кайса ларас килет унӑн.

Куҫарса пулӑш

Ыр ҫын хыҫҫӑн пин ҫын утать // Э. Михайлова. «Хӗрлӗ ялав», 2019.10.18

Пӗр вӗҫӗмрен утас килет

Так бы вот шла и шла…

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Уй-хиртен пылпа ҫӑкӑр шӑрши тата темӗнле калама пӗлмелле мар шерпет пек пылак та тутлӑ шӑршӑ варкӑшса килет.

С полей несло запахом меда, печеного хлеба и еще чего-то невыразимо сладкого и приятного.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Санька хӑйпе пӗрле час-часах Федьӑна ертсе килет.

Часто Санька приводил с собой в избу Федю.

38-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех