Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӗтреве (тĕпĕ: чӗтрев) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хӑрамалла мар, хӑрамалла мар! — тет вӑл хӑйне, хӑрушӑ пулнӑ пирки чӗтреве ернӗ сассипе.

— Не надо бояться, не надо бояться! — говорит он дрожащим от ужаса голосом.

Кивӗ пусӑ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Пӗлесчӗ эсир, ҫур ҫӗр ҫитеспе йӑлт чӗтреве ертӗм эпӗ ӗнер!

Можете себе представить, как меня трясло от страха вчера, когда стало подходить к полуночи!

Хӗрӗх пӗрремӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Пӑлханнипе чӗтреве ерчӗ.

Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Ашшӗпе ывӑлӗ чӗтреве ӳкрӗҫ, иккӗшӗн те пичӗсем шурса кайрӗҫ.

Отец и сын вздрогнули, и лица у обоих покрылись мертвенной бледностью.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ӑна куриччен малтан тункатаран та хӑраттӑм; нимӗҫе куратӑн та чӗтреве ӳкетӗн, ӑна итлесен ху улӑп пек вӑйлӑ иккенне туятӑн.

До нее пня боялся; увидишь немца — дрожишь, а слушаешь ее — и чуешь: да ведь богатырь ты!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Гарнизон салтакӗсем «партизан» сӑмаха илтнипех чӗтреве ӳкме сӑмах калани ҫеҫ ҫитмест ӗнтӗ.

Только этого еще не хватало, чтобы гарнизонные войска стали дрожать при одном слове «партизан».

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Ридлер чӗтреве ӳкрӗ.

Ридлер вздрогнул.

Улттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Оленин чӗтреве ерчӗ, шуралса кайрӗ.

Оленин дрожал и бледнел.

XXXII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Шурочка сасартӑк аллисене хӑвӑрттӑн ун мӑйӗ хыҫнелле ывӑтрӗ, ачаш, хӗрӳ те вирлӗ хусканупа пӗтӗмӗшпех ун ҫумне ҫыпӑҫрӗ, вара, хӑйӗн вутла ҫунакан тутисене каччӑ ҫӑварӗнчен уйӑрмасӑрах, йӑлт чӗтреве ӳксе те йывӑррӑн сывла-сывла, таткаланчӑклӑн пӑшӑлтатрӗ:

Она вдруг быстро закинула руки ему за шею, томным, страстным и сильным движением вся прильнула к нему и, не отрывая своих пылающих губ от его рта, зашептала отрывисто, вся содрогаясь и тяжело дыша:

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эсӗ эп офицерсен ҫак мӗшченле, кӗлмӗҫле обществине чӗтреве ереслех курайманнине пӗлетӗн вӗт.

Ты ведь знаешь, я ненавижу до дрожи это мещанское, нищенское офицерское общество.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл, шурса кӑвакарнӑскер, чӗтреве ӳкнӗскер, халӑхпа лӑнк тулса ларнӑ офицерсен столовӑйне ыткӑнса пырса кӗрет.

Бледный, трясущийся, вбегает он в офицерскую столовую, которая полна народом.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Чӗтреве ӳкнӗ аллипе вӑл ҫав ҫыруран пӗр татӑк ҫурса илчӗ те ҫырӑвӗн таса енӗнче виҫ-тӑватӑ сӑмах ҫырса, хутне хутлатрӗ.

Дрожащей рукой оторвал он от письма чистую половину листка, положил ее на камень и, написав несколько слов, сложил записку.

VI. Хыпарҫӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак халӑх хавхаланса кӑна таратчӗ-ҫке, вӑл шанса, ача пек кӗтсе тӑратчӗ, халь тесен, ача пек чӗтреве те ӳкрӗ…

Народ был так воодушевлен, он надеялся, он верил, как дитя, а теперь трепещет, как дитя…

ХХХIII. Каҫ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кандов хӗрсе кайрӗ, чӗтреве ӳкрӗ, пичӗ-куҫӗ шурса кайрӗ, вара вӑл кофейня варрине тухса тӑчӗ.

Кандов вскипел, бледный, весь дрожа, он вышел на середину кофейни.

XVII. Хӑлха чикки // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Рада пӗрмай алӑк еннелле пӑхкаласа тӑчӗ, тул енчен кӑштӑртатни илтес-тӑвас пулсанах вӑл хӑратнӑ кайӑк пек сиксе чӗтреве ӳкрӗ.

Все ее внимание было приковано к двери, и при малейшем шорохе она вздрагивала, как вспугнутая птичка.

XIII. Хаваслӑ курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тияккӑн, Огнянова тинкерсе пӑхнӑ май, чӗтреве ӳкрӗ.

Дьякон растерянно смотрел на Огнянова.

XI. Викентий // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Каялла таврӑннӑ чух малтанхинчен самай ярӑнарах утрӗ вӑл, анчах хӑй кӳршӗ Гинка Генки ҫурчӗ умӗн иртсе пынӑ май ӑна темле йывӑр пуснӑ пек пулчӗ, алли-ури чӗтреве ӳкрӗ.

На обратном пути он ступал уже более уверенно, по, проходя мимо дома Генко Гинкина, своего зятя, почувствовал слабость и дрожь в ногах.

III. Икӗ тӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ури хӑйӗн чӗтреве ерчӗ, вӑл стенаран тӗренчӗ.

Ноги у него задрожали, и он прислонился к стене.

XXXII. Турӑ ҫӳлте, патша инҫетре // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Каҫхине, — терӗ чӗтреве ӳкнӗ Рачко.

— Вечером, — ответил Рачко, весь дрожа.

XXX. Шапӑлти пӗлӗш // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗскӗн старик шӑнса чӗтреве ӳкнӗччӗ.

Бедный старик уже дрожал от холода.

XXV. Ҫӑмӑл ӗҫ мар // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех