Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

калинккерен (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ильинична, сӑхсӑхса илсе, сӑмах чӗнмесӗр калинккерен кӗрсе кайрӗ.

Ильинична перекрестилась, молча пошла в калитку.

XXI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Митька чӗлпӗре ҫилӗллӗн карт туртрӗ те лашине калинккерен ҫавӑтса тухрӗ.

Митька яростно дернул повод, вывел коня за калитку.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Калинккерен тухсан, вӑл сулӑнса илчӗ, карттусне пусса лартрӗ, урисене тӑнк-танк сӗтӗркелесе, урампа сӗнкӗлтетсе утрӗ.

Выходя из калитки, он качнулся, нахлобучил фуражку, — волоча ноги, пошел по улице.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Анохин калинккерен тухрӗ те тепӗр еннелле утса кайрӗ.

Он вышел из калитки и зашагал в другую сторону.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Спаҫҫипӑ, анне… — терӗ вӑл хуллен, амӑшне хулпуҫҫинчен ытамласа, шӑплӑхра унпа нумайччен, нимӗн чӗнмесӗр тӑчӗ, вара унран хӑпрӗ те, калинккерен тухса, машинӑ патне тухрӗ.

— Спасибо, мама… — тихо проговорил он и, обняв мать за плечи, долго и безмолвно стоял с нею в тишине, прежде чем оторваться от нее и выйти за калитку к машине.

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Калинккерен ытти хӗрлӗармеецсем кӗшӗлтетсе кӗчӗҫ.

В калитку входили отставшие красноармейцы.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Калинккерен кӗрекен Сергее курсан, вӑл савӑнса кӑшкӑрса ячӗ:

Увидев входившего в калитку Сергея, он крикнул:

XXXIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Калинккерен Анфиса пӑру ҫавӑтса кӗчӗ.

В калитку вошла Анфиса, ведя за ошейник телка.

XXXII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Лена ним сӑмахсӑр пуҫне сулчӗ те калинккерен кӗрсе кайрӗ.

Лена молча ушла в калитку.

XVIII сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӗсем извеҫпе шуратса лартнӑ хӑйсен тӑпӑл-тӑпӑл пӳртне курсах тӑнӑ: шурӑ чӳрече каррисем, чӳрече умӗнче чечексем, пӳрт хыҫӗнче пахча, пахчара шурӑ вӗллесем, алӑк пуканӗнчен тӑватӑ утӑмра ҫӳллӗ пураллӑ пусӑ айккинче нӳхреп, вите, калинккерен алӑк патне — хӑйӑр сапнӑ сукмак…

Они видели свой дом, аккуратно побеленный известью; видели и окна с белыми занавесками и с головками цветов на стекле, и за домом сад, а в саду белые ульи, и в четырех шагах от порога колодец с высоким срубом, и в сторонке погреб, курник, и от калитки к порогу — дорожку, посыпанную песком…

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Мӗншӗн кая юлтӑн? — кӑшкӑрса илчӗ Варя, калинккерен тухса.

Чего так запоздала? — крикнула Варя, выходя из калитки.

VI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Тепӗр ҫирӗм минутран кӗтесре ларакан пӗр пӗчӗк те илемсӗр пӳрт умне пырса чӳрече хуппи ҫурӑкӗнчен карӑнса пӑхрӗ, хӑй тӗллӗн кулкаласа, калинккерен кӗрсе кайрӗ.

Минут через двадцать подошел к угловому неказистому домику, заглянул в щель ставни и, улыбнувшись, решительно вошел в калитку.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав вӑхӑтра Кондратьев пиҫиххи ҫыхнӑ кӗпине тӳрлеткелерӗ те калинккерен кил хуҫи хӑй килкартине кӗнӗ пек кӗчӗ.

Между тем Кондратьев оправлял под поясом рубашку и входил в калитку так запросто, как входят в свой двор хозяева.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ерофей Кузьмич калинккерен аяккарах пӑрӑнчӗ.

Ерофей Кузьмич отступил в сторону от калитки.

XXI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Чӑнах та, калинккерен тухсанах Володя ашшӗне курчӗ.

И действительно, тут же, за калиткой, он увидел отца.

Пӗрремӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ромашов чӗриклетекен калинккерен хӑйӗнчен хӑй кӗтмен хӑюллӑхпа хӗсӗнсе кӗчӗ те, стена патне пырса, чечексене чӳречерен ывӑтрӗ, ним сас та пулмарӗ пӳлӗмре, нимӗн хускалмарӗ.

Со смелостью, которой он сам от себя не ожидал, Ромашов проскользнул в скрипучую калитку, подошел к стене и бросил цветы в окно, ничто не шелохнулось в комнате.

XVII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Калинккерен ҫӳҫлемес, лӳппер, ҫывӑрса тӑртаннӑ тиншӗк тухрӗ.

Из калитки вышел вихрастый, ленивый, заспанный денщик.

XII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Калинккерен тухсан, Разметнов сылтӑмалла, ял Советнелле каякан ҫул ҫине мар, сулахаялла, ҫеҫен хирелле пӑрӑнчӗ.

Выйдя за калитку, Размётнов свернул не направо, по пути к сельсовету, а налево, в степь.

XXI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Вӗсем, ҫӗр ҫӑтман ухмахсем, калинккерен ман хыҫҫӑнах тухнӑ та, пӗри ҫурӑлса каяс пек шӑхӑрать, тепри пӗтӗм урама янтратса: «Хытӑрах чуп, ҫылӑха пӗлмен ват супнӑ, атту халех хӑваласа ҫитеҫҫӗ!»

А они, проклятые, дураки, следом за мной вышли из калитки, один свистит во всю мочь, а другой орет на всю улицу: «Беги, шибче, старый греховодник, а то зараз догонят!»

XIX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Калинккерен тухнӑ чух вӑл, сӑмах чӗнмесӗр пыракан Ҫӑрттан мучие чавсипе тӗксе: — Мӗнле? — тесе ыйтрӗ.

Выходя из калитки, он толкнул локтем безмолвствовавшего Щукаря, спросил: — Каков?

IV сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех