Шырав
Шырав ĕçĕ:
Тимухха пичче сана сада кӗртрӗ, эсӗ пур — ӑна улталатӑн, панулмисем тататӑн!Дядя Тимофей тебя в сад пустил, а ты его обманываешь, яблоки рвёшь!
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Ҫав самантра ун патне Алюна чупса пычӗ те: — Эсӗ мӗн панулмисем татма-и? Халех Тимухха пиччене калатпӑр! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.Тут подбежала к нему Алёнка и закричала: — Ты что — яблоки рвать? Сейчас дяде Тимофею скажем!
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Дёма турата тытса хуллен силлерӗ — панулмисем ӳкмерӗҫ.Дёмушка легонько тронул ветку, тряхнул её — яблоки не упали.
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Туратсем ҫинчен ун ҫинелле пысӑк та тӗксӗм хӗрлӗ, хӑмӑртарах панулмисем пӑхаҫҫӗ.С ветки глядели на него крупные круглые яблоки — тёмно-красные, почти коричневые.
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Ҫапла ҫӳрерӗҫ Таня, Алюна тата Дёма сад тӑрӑх, панулмисем пуҫтарчӗҫ, вӗсене ӳпле патӗнчи купана йӑтрӗҫ.Так ходили Таня, Алёнка и Дёмушка по саду, собирали яблоки, носили их в кучу к шалашу.
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Таня сасартӑк аса илчӗ те курӑк ӑшне ӳкнӗ панулмисене пуҫтарма тытӑнчӗ — панулмисем унта та кунта курӑнса выртаҫҫӗ: пӗри шӑйрӑлнӑ, теприне хурт кӑшланӑ, виҫҫӗмӗшӗ — пулса ҫитмен…
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Ун пуҫӗ ҫийӗн панулмисем ҫакӑнса тӑраҫҫӗ — хӗрлисем те, кӗреннисем те, саррисем те, хӗрелме пуҫланисем те, хӗрелме пуҫламаннисем те, тӗксӗм хӗрлӗрех йӗрлӗ симӗс тӗслисем те.
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Йывӑҫсем хушшинче унта та кунта чӑпар тутӑрсемпе кофтӑсем курӑнаҫҫӗ — колхозницӑсем туратсем ҫинчен панулмисем татаҫҫӗ.Среди деревьев то тут, то там виднелись пёстрые платки и кофты — колхозницы снимали яблоки с веток.
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
— Улӑм туранӑ чух, эсӗ пымарӑн, — терӗ Алюна, — панулмисем ҫинчен илтсен вара, тӳрех чупса килтӗн!
Груша // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.
Анчах виноград, инжир, панулмисем — вӗсем те кирлӗ.
Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.
Унтан вара: «Пирӗн Великие Лукире» е «Пирӗн Самар патӗнче» шкулта мӗнле панулмисем, грушӑсем ӳсни ҫинчен, унта ӑман тирнӗ вӑлтана паха пулӑсем, уланкӑсем хыпни ҫинчен пӗрин хыҫҫӑн тепри юмахри пек каласа панӑ.
Вӑтӑрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.
Алькӑпа Катя пӗчӗкҫӗ грузовике, хӗррипе танах панулмисем грушӑсем тата сливӑсем хурса тултарнӑскерне, кантрапа туртса пыраҫҫӗ.
Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.
Акӑ чӗрӗп чупса пычӗ, панулмисем патӗнче ҫӑмха пек пулса тӑчӗ, унтан тӑсӑлчӗ те каллех чупса кайрӗ — йӗпписем ҫине тӑрӑннӑ панулмине йӑвана илсе каять.
Чӗрӗп // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 18–21 с.
Йӑвине чупса кӗчӗ, панулмине унта хучӗ те теприне илме кӗтессе чупса кайрӗ, кӗтесре манӑн панулмисем тултарнӑ хутаҫ тӳнсе кайнӑ иккен.
Чӗрӗп // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 18–21 с.
Тӳпери ҫӑлтӑрсем чӗрӗлсе ылттӑн панулмисем пек тӑкӑна пуҫланӑн туйӑнчӗҫ.Звезды на нем ожили: казалось, они посыпались с него, как золотые яблоки.
Саккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Вӗсем хӑяр, пулса ҫитеймен панулмисем илсе пычӗҫ.
29-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Пысӑк йывӑҫ чашӑкра йӳҫӗтнӗ панулмисем тӑп-туллиех пулин те, чӳлмекри ҫӑка пылӗ хытса ҫитнипе саррӑн курӑнать пулин те, вӗсем, Федя хӑйсем ҫинчен начар ан шухӑшлатӑр тесе, нихӑшне те астивсе пӑхмарӗҫ, хӑйсем мӑнкӑмӑллӑн: — «Тавтапуҫах, ӗҫрӗмӗр те, ҫирӗмӗр те» терӗҫ.
7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Унӑн арӑмӗ те ҫав тери ӗҫлӗ: вӑл виҫӗ сехет хушши ӗнтӗ ҫӗвӗҫ Аверкипе пӗрле упӑшкин фуфайкинчен Илюшӑна пиншак ҫӗлесе парасси ҫинчен сӳтсе явать, хӑех пурӑпа йӗрлет, Аверки пустава вӑрласран сӑнаса тӑрать; унтан, хӗрсен пӳлӗмне кӗрсе, кунне мӗн чухлӗ чӗнтӗр ҫыхмаллине кашни хӗрнех хушса хӑварать; унтан Настасья Ивановнӑна е Степанида Агаповӑна, е хӑйне ҫывӑх хӗрарӑмсенчен кама та пулин хӑйпе пӗрле ертсе сад пахчине ӗҫпе ҫӳреме каять: панулмисем мӗнле пиҫеҫҫӗ, ӗнерхи, пулса ҫитнӗ панулми ҫӗре ӳкмен-и, ҫавсене пӑхмалла; кунта турат сыпмалла, лере турат иртмелле тата ытти те.
IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Панулмисем мӗнлеччӗ-ха тата — хӗрелсе кӑна пиҫнӗ, хӗлле усрамалли улма — мӗншӗн ҫавӑн пек улмана ача чухне ҫеҫ астивме пулать-ши?
Пӗрремӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Унӑн корзинкинче хӗллехи тӗлӗнмелле панулмисем, хӑйсен пахчинче ӳснисемех тупӑнчӗҫ!В ней оказались яблоки — чудесные зимние яблоки из собственного сада!
Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951