Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Унпа урӑх нихҫан та тӗл пулас марччӗ, ҫакна тума эпӗ пултаратӑп», — шухӑшларӑм эпӗ.«От меня зависит, — думал я, — сделать так, чтобы никогда не видать его».
XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Унпа калаҫма та мана темӗнле ҫӑмӑл марччӗ: эпӗ вӑл е хам каланӑ кашни сӑмахах асӑрхаса пытӑм, ҫав кашни сӑмахах хӑйне майлӑ тарӑн шухӑш патӑм.
XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Унпа сиввӗнрех калаҫнӑ пулсан, арӑмпа паллаштармасӑрах сывпуллашнӑ пулсан, питӗ те ансат пулатчӗ ӗнтӗ.Ведь что могло быть проще того, чтобы поговорить с ним холодно, проститься, не знакомя с женою.
XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Тахҫан эпир унпа эсӗ тесех калаҫаттӑмӑр.
XXI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Йӑвашланнӑ, кунӗленнӗ пуль-ха, тесе шутлатӑп та унпа калаҫма тытӑнатӑп: — Ху ҫавӑн пек ӳпкелешмен пулсан, эпӗ нимӗн те туман пулӑттӑм, — тетӗп ӑна.Я воображаю, что она смирилась, начинаю говорить о том, что я был вызван ее укоризнами.
XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Унпа калаҫнӑ чух малтанхи утӑма тумастӑп тесе эпӗ хӑюллӑнах каларӑм, анчах вӑл кайсан пӳлӗмрен тухрӑм та хӑраса ӳкнӗ мӗскӗн ачасене куртӑм, вара пӗрремӗш утӑма тума хам хатӗррине ҫавӑнтах туйса илтӗм.
XX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Унпа вӗсем вара мухтанаҫҫӗ.
XVI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Хӗрарӑмӑн чуралӑхӗ — ҫынсем унпа киленесшӗн пулнинче тата унпа ыр курма аван тесе шутланинче ҫеҫ вӗт.
XIV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Чуралӑхра пӗрисене ирӗксӗрлесе ӗҫлеттереҫҫӗ те унпа теприсем усӑ кураҫҫӗ.Рабство ведь есть не что иное, как пользованье одних подневольным трудом многих.
XIV // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ӑна, пирӗн пурнӑҫри пек, хӳтӗлемелле мар, унпа пирӗн кӗрешмелле.
XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Иккӗмӗш — урӑххи, унпа эпӗ мухтаннӑ: ыттисем авланнӑ чухнех малашне те, унчченхи пекех, темиҫе хӗрарӑмпа пурӑнма пӑрахмастӑп тесе авланнӑ, эпӗ вара авлансан урӑх нимӗнле хӗрарӑм патне те каймастӑп тесе ҫирӗп шухӑшласа хунӑ, ҫакӑншӑн хам тӗллӗн чӑтма ҫук савӑнса мухтаннӑ.
X // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ҫак меслете хӑй аллине ярса илтӗр ҫеҫ — хӗрарӑм унпа ытлашши усӑ курма та пуҫлать, вара хӑрушӑ влаҫа пӗтӗмпех хӑй аллине кӳрет.А раз овладев этим средством, она уже злоупотребляет им и приобретает страшную власть над людьми.
IX // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Чӑннипе ӑна джерсийӗпе ҫӳҫ кӑтрисем ҫеҫ питӗ илемлетнӗ иккен, унсӑр пуҫне пӗр кун хушши пӗрле пулнӑ хыҫҫӑн манӑн унпа тата ытларах ҫывӑхланас килнӗ.
V // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ӑна укҫа ярса парсан тин лӑплантӑм эпӗ, мӗншӗн тесен йӗрке-тирпей енӗпе ҫакӑн хыҫҫӑн хам унпа текех ҫыхӑнса тӑмастӑп терӗм ӗнтӗ.
III // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Вӑл унпа урӑх калаҫасшӑн мар пулчӗ пулас.
II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Пурӑнма пӑрахрӗ унпа йӑлтах.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Вӑт калаҫ ӗнтӗ унпа.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Ӑна пӗчченлӗх аптратса ҫитернӗ пек туйӑнчӗ мана, вара эпӗ темиҫе хутчен те унпа калаҫу пуҫарса яма тӑрӑшрӑм, анчах кашнийӗнчех пирӗн куҫсем тӗл пулсан, — эпир хире-хирӗҫ тенӗ пекех ларнӑран кун пекки час-часах пулчӗ, — вӑл айккинелле пӑхать те кӗнеке вулама пуҫлать е тата чӳречерен пӑхать.
I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Эпӗ пӗр ватӑ негра тара тытрӑм; унпа иксӗмӗр сыснана миххе чиксе урапа ҫине хутӑмӑр та цирка тухса кайрӑмӑр.Я нанял старого негра с тележкой; мы сунули свинью в мешок, завязали его бечевкой и поехали в цирк.
Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.
— Мӗн тӑватӑр эсир унпа?
Сысна ҫури йӑли // В. Абакаев. О. Генри. Сысна ҫӳри йӑли // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 118-126 с.