Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

чӑтса (тĕпĕ: чӑт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Эпӗ ҫакна чӑтса ирттерес ҫук пек туйӑнать мана, — терӗ вӑл.

— Мне кажется, я бы этого не вынес, — проговорил он.

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Куҫҫульне те пулин шӑлса иль хуть, — кӑшкӑрчӗ ӑна Берсенев, кулса ямасӑр чӑтса тӑраймасӑр.

— Утри по крайней мере свои слезы, — крикнул ему Берсенев и не мог удержаться от смеха.

V // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ каллех чӑтса тӑраймарӑм.

Я опять не выдержал:

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Эпир халь те ӗлӗкхи пекех, ӗлӗкхи ҫулсенчех, Чистые пруды таврашӗнче ҫӳренӗ вӑхӑтри евӗрлех, эпир халь — нумай ҫулсенче, мӗншӗн тесен чӑтса ирттернине миҫе ҫултипе виҫмеҫҫӗ.

И нам столько же, сколько было прежде, когда мы шагали по Чистым прудам, и нам — много-много, потому что испытанное не меряется возрастом.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Юлашкинчен пурпӗр чӑтса ҫитереймерӗм.

И тут я, кажется, все же не выдержал.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑрман ҫынна тӑрантарать те, усрать те, ӑшӑтать те, сивӗтет те, сиплет те, анратать те, Ногинскри, пирӗн шкул ҫывӑхӗнчи, вӑрман та, хамӑр ҫулталӑк ҫурӑ чӑтса ирттернӗ Гороховецри вӑрман та — хӑйсене кура вӑрманах.

Лес кормит и нежит, согревает и охлаждает, лечит и пьянит, даже лес возле нашей школы под Ногинском и гороховецкие леса, в которых мы провели не самые лучшие полтора года своей жизни, — это леса.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мӗскер курман пуль вӗсем, мӗн кӑна чӑтса ирттермен пуль, сасартӑк халь акӑ хула, кинотеатра ҫӳрекен мирлӗ халӑх тата эпир…

Ведь сколько перенесли люди, сколько испытали, и вдруг этот город, и какие-то мирные жители, ходящие в кино, и мы…

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Сидор Кузьмич асаплантарнине те чиперех чӑтса ирттерекен пултӑм, вӑл ҫапла хӑтланнӑшӑн ҫилленме те пӑрахрӑм.

Спокойно выносил вечернюю пытку и даже не сердился на Сидора Кузьмича.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗри тата, ҫул чӑрмавӗсене ку таранчченех ним чӗнмесӗр чӑтса ирттернӗскер, ӑнсӑртран тенӗ пек персе ячӗ: — Вӑрҫӑччен эпир ялан ҫапла калаттӑмӑр, — терӗ вӑл.

А один из нас, молча выносивший слякоть и прочие дорожные неурядицы, произнес ни к селу ни к городу: — До войны когда-то мы так говорили.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кунта эп те чӑтса тӑраймарӑм: — Атте! Мӗн калаҫан эс! Калама юрать-и вара ун пек? — терӗм.

Тут уже я не выдержал: — Папа! Что ты говоришь! Разве можно так говорить?

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Унта, — терӗ малалла Грант капитан, — пӗрмай йывӑр асапсем чӑтса, вӗсем ҫак документа тинӗсе пӑрахрӗҫ.

— «Там, — продолжал капитан Грант, — испытывая постоянную и жестокую нужду, они бросили в море этот документ.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Вӑл текех чӑтса тӑраймарӗ, Грант капитанӑн аллине ярса илчӗ те: — Каласа парсамӑр, капитан, мӗскер ҫырнӑ эсир ҫав тӗлӗнмелле хутсем ҫинче! — тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Он не мог больше сдерживаться и воскликнул, схватив капитана Гранта за руку: — Капитан, откройте же, наконец, что вы написали в этом загадочном документе?

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӗмӗрне сиксе ӳкмен майор та пулин куҫҫуль кӑлармасӑр чӑтса тӑраймарӗ, куҫҫулне вӑл вӑрттӑн шӑла-шӑла илет.

Невозмутимый майор и тот украдкой вытирал слёзы, которые он не в силах был удержать.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Гарри Грант хӑйӗн чӗринче шӑнӑҫайман хӗрӳ сӑмахӗсене ӑнланмалла та ырӑ чунӗпе каласа пачӗ, унӑн хӗн-хурлӑ пичӗ ҫинче таса чун-чӗререн хумханса ҫӗкленнӗ туйӑмсем ҫуталчӗҫ, вара пурте мӗнпур асапсене чӑтса ирттерни ахаль пулманнишӗн хытах савӑнчӗҫ.

Гарри Грант высказал чувства, переполнявшие его сердце, с такой простотой и благородством, его измождённое лицо светилось таким неподдельным, таким чистым волнением, что все почувствовали себя полностью вознаграждёнными за перенесённые страдания.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ӑна чи малтан курнӑ Мак-Набс чӑтса тӑраймарӗ, ӗненмесӗр вӑл аллине сулса ячӗ.

Мак-Набс, первым увидевший её, не смог сдержать недоверчивого жеста.

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чӑнласах ӗнтӗ, ҫакна каторжниксен аллине ҫакланнӑ яхта тесех шутламалла, ун пирки нимӗн иккӗленсе тӑмалли те ҫук, ӗмӗрне пӑлханман майор та чӑтса тӑраймарӗ, турра ылханса вӑл хытах ятлаҫса илчӗ.

И в самом деле, теперь нельзя было сомневаться в том, что это была яхта со своим экипажем из каторжников, даже невозмутимый майор не мот удержаться, чтобы не послать по адресу бога несколько крепких проклятий.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫулҫӳревҫӗсем юлашки тӑватӑ уйӑх хушшинче сахалах мар хавхаланнӑ пулин те, Ливан кедрӗсемпе тата Калифорнири мамонт йывӑҫӗсемпе тавлашма пул-таракан ҫак темӗн пысӑкӑш йывӑҫсене курсан, хавхаланмасӑр чӑтса тӑраймарӗҫ.

Хотя путешественники за последние четыре месяца порядком поизрасходовали свою способность восхищаться, они не могли не прийти в восторг при виде этих гигантских деревьев, достойных соперников ливанских кедров и калифорнийских мамонтовых деревьев.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Кунта эпӗ темӗнле асаплӑха та, темӗнле хӑрушлӑха та чӑтса ирттернӗ пулӑттӑм, анчах ҫак ултавлӑ ҫӗршыв тӑрӑх ҫул ҫӳреме тухса каяс марччӗ.

Здесь я готов перенести какие угодно трудности и лишения, чтобы только избежать путешествия по этой предательской стране.

Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хуть мӗнле судно пулсассӑн та тепри кун пек усал ҫанталӑка аванах чӑтса ирттерӗччӗ, анчах «Макари» шыв тӗпне чул пек анса кайӗ, мӗншӗн тесен палуба ҫине тулакан шыв тӑвӑр валаксенчен юхса ӗлкӗрейменнипе ӑна пушшех йывӑрлантарать.

Всякое другое судно отлично справилось бы с такой непогодой, но «Макари» мог пойти камнем ко дну вследствие того, что заливавшая палубу вода не успевала стекать по узким водостокам и утяжеляла его.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Телейсӗр дикарь нумай аванмарлӑхсене чӑтса ирттернӗ, патак ҫине, мӑшкӑл тӳснӗ.

Несчастный дикарь перенёс немало несправедливостей, побоев и издевательств.

Иккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех