Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

нимле сăмах пирĕн базăра пур.
нимле (тĕпĕ: нимле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирландецсем нимле мар пулса аптраса тӑнӑ.

Ирландцы были озадачены.

XII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Хӗр ӑна аллинчен ярса илнӗ; нимле мар пулса кайнӑ Матвей сиссе те юлайман — хӗр унӑн аллине чуптуса илнӗ.

Девушка схватила его за руку, и не успел сконфуженный Матвей оглянуться, как уж она поцеловала у него руку.

V // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

Миххашӑн нимле чару та ҫук.

Куҫарса пулӑш

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Сӑтӑрҫисем вара нимле намӑс-симӗсе те пӗлмен: малта пыракан ӗҫченсемпе активистсене вӑрттӑн инкек кӳме те, выльӑх-чӗрлӗхне вӗлерсе сӑтӑр тума та именсе тӑман.

Вредители же были совсем бессовестные: не стеснялись тайком причинять вред передовым работникам и активистам и убивать животных.

«Ӗмӗр сакки сарлака» романпа унан авторӗ // Николай Григорьев. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Унтанпа пилӗк ҫул ытла иртрӗ ӗнтӗ, анчах Еленӑран урӑх нимле хыпар-хӑнар та пулмарӗ.

С тех пор минуло уже около пяти лет, и никакой вести не приходило больше об Елене.

XXXV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Вӑл малтанах хӑйне хӑй: хӑрамалли нимле сӑлтав та ҫук, тесе ӳкӗте кӗртесшӗн пулчӗ.

Она начала самое себя уговаривать и уверять себя, что нет причин бояться.

XXXIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпир ҫак, мӗнле калас-ха ӑна, чи паха тивӗҫе нимле ҫӗнӗ «идейӑсем» те пырса тӗкӗнмеҫҫӗ, тесе шухӑшлама пултарнӑ.

Мы имели право думать, что никакие новые «идеи» не коснутся этой, так сказать, заветной святыни.

XXX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Эпӗ сана акӑ мӗн каласшӑнччӗ: эпӗ сана пӗрремӗш хут курсан, санра ыттисеннинчен нимле уйрӑмлӑх та тупаймарӑм, чӑнах та ҫапла.

Так я хотела сказать: когда я увидала тебя в первый раз, я в тебе ничего особенного не нашла, право.

XXVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӑйшӗн пулсан, нимле чӑрмав та ҫук унӑн: паспорт кӑна илмелле, анчах Еленӑпа мӗн тумалла-ха?

Собственно для него не предстояло никаких препятствий: стоило вытребовать паспорт, — но как быть с Еленой?

XXIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Астуса илӗр-ха, Елена Николаевна, эпӗ ӗнер сире нимле сӑмах та памарӑм.

— Я вчера, вспомните, Елена Николаевна, ничего не обещал.

XVIII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эпӗ нимле ҫыру та илмен, — хирӗҫ тавӑрчӗ Инсаров, — анчах, ман шухӑшпа, мана текех кунта юлма юрамасть.

— Я никакого известия не получал, — возразил Инсаров, — но, по моим соображениям, мне нельзя здесь оставаться.

XVII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Турӑ хыҫҫӑн тата мӗн-ха ним улшӑнмасӑр, нимле иккӗленӳрен те ҫӳлте тӑрать?

Что одно неизменно, что выше всех сомнений, чему нельзя не верить после бога?

XIV // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Нимле талант та ҫук, поэзи ҫук, питӗ нумай ӗҫлеме пултарать, асра тытасси пысӑк, ӑсӗ тӗрлӗ енӗпе аталанман, чылаях та мар, анчах тӑнлӑ та ҫивӗч; типчак та вӑй, тата хамӑр хушӑра каласан, сӑмах-юмах унӑн кичем Болгарийӗ ҫинчен хускалса, хӗрсе кайсан, калаҫма та пултарать.

Талантов никаких, поэзии нема, способностей к работе пропасть, память большая, ум не разнообразный и не глубокий, но здравый и живой; сушь и сила, и даже дар слова, когда речь идет об его, между нами сказать, скучнейшей Болгарии.

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ман чӗрере пурте — ҫурри ячӗшӗн кӑна туни, тетӗр, мӗншӗн тесен эпӗ художник; нимле ӗҫе те пултараймасть, тесе шутлатӑр, — кун пирки эсир, тен, тӗрӗс те тӑватӑр пуль, — анчах чӑн-чӑн тӗрӗслӗх те, тарӑн туйӑм та манра ҫук: эпӗ чӗререн татӑлса макӑрма пултараймастӑп, пакӑлти те, элекҫӗ те, ку пӗтӗмпех эпӗ художник пулнӑран килет, тесе шутлатӑр.

Вы воображаете, что во мне всё наполовину притворно, потому что я художник; что я не способен не только ни на какое дело, — в этом вы, вероятно, правы, — но даже ни к какому истинному, глубокому чувству: что я и плакать-то искренно не могу, что я болтун и сплетник, — и всё потому, что я художник.

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Эсир манӑн отношение, эпӗ хама мӗнле тыткалама хӑнӑхнине, вексель пысӑк суммӑллӑ пулманнине тата манӑн ытти ӗҫсене те пӗлетӗр; ҫитменнине ҫемьере хисепе тивӗҫлӗ вӑрттӑнлӑхсем пур, ҫемьери лӑпкӑ пурнӑҫ ҫав тери таса япала, ӑна êtres sans coeur ҫеҫ ӑнланмаҫҫӗ, сире вӗсен шутне кӗртме манӑн нимле салтавӑм та ҫук!

Вам известны мои отношения и мои правила, незначительность самой суммы и другие обстоятельства; наконец, есть семейные тайны, которые должно уважать, и семейное спокойствие есть такая святыня, которую одни etres sans coeur, к которым я не имею причины вас причислить, отвергают!

IX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

— Ҫапла тунипе сирӗн нимле ытлашши тӑкак та пулман пулӗччӗ, — терӗ вӑл малалла.

 — Вам от этого никаких лишних расходов бы не было, — продолжал он.

VII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Мускав таврашӗнче ҫапкаланса ҫӳренӗ, хресчен хӗрӗсен портречӗсене ӳкернӗ, тӑмран йӑваласа вӗсен кӗлеткисене тунӑ, тӗрлӗ ҫынсемпе явӑҫнӑ, ҫамрӑккисемпе ваттисемпе те, пысӑккисемпе пӗчӗккисемпе те, Итали формовщикӗсемпе те, вырӑс художникӗсемпе те ҫӳренӗ, академи ҫинчен илтесшӗн те пулман, нимле профессора та пӗлесшӗн пулман.

Скитался по окрестностям Москвы, лепил и рисовал портреты крестьянских девок, сходился с разными лицами, молодыми и старыми, высокого и низкого полета, италиянскими формовщиками и русскими художниками, слышать не хотел об академии и не признавал ни одного профессора.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Ҫамрӑк чухне нимле карт вӑййине те хутшӑнман, кунта вара лотолла выляма юратса пӑрахнӑ, лотолла выляма чарсан — ералашла выляма тытӑннӑ.

В молодости он ни в какие игры не играл, а тут пристрастился к лото, а когда запретили лото, к ералашу.

III // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Чӑн та, нимле мар пулчӗ ҫав, айванла.

И верно, глупо.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Эсир, лейтенант юлташ, вӑрҫӑ хыҫҫӑн каллех шкула таврӑнатӑр-и е ҫартах юлатӑр? — кӗтмен ҫӗртен нимле мар персе ятӑм эпӗ!

— А вы, товарищ лейтенант, после войны опять в школу вернетесь или в армии останетесь? — ни к селу ни к городу спросил я комвзвода.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех