Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

куҫ сăмах пирĕн базăра пур.
куҫ (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ырхан янаххине чӗркеленсе пӗтнӗ чӗркуҫҫисем ҫине хурса, вӑл куҫ айӗнчен ҫӳлелле, пӗлӗт ҫине пӑхать: каҫ пулас умӗнхи пӗлӗтсем хум пек ишеҫҫӗ, йӗри-тавра шӑрчӑксем чӗриклетеҫҫӗ, ӗнесем ҫӳреҫҫӗ.

Поставив худой подбородок на исцарапанные колени, она смотрела исподлобья вверх, в небо, по которому плыло предвечернее облако, вокруг тыркали сверчки и ходили коровы.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тутисене хытӑ ҫыртнӑ, сӑмси ҫуркаланнӑ, ҫаврака куҫ, шӗвӗр янах, пӗрмеллӗ калпак…

Плотно сжаты губы, облупленный носик, круглый глаз, острый подбородок, чепчик с оборочками…

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ачине хӑй ҫумне чӑмӑртаса тытса, Петя ҫине куҫ айӗнчен пӑхса, вӑл каялла чакма пуҫларӗ.

Прижимая к себе ребенка, она попятилась, глядя исподлобья на Петю.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Терентий Гаврик ҫине темиҫе хут та тинкерсе пӑхса илчӗ, анчах Гаврик систермесӗр, Петя еннелле пӑхса куҫ хӗссе, нимӗн пулман пек калаҫса ларчӗ.

Несколько раз Терентий вопросительно поглядывал на брата, но Гаврик незаметно моргал на Петю и продолжал как ни в чем не бывало беседу.

XXIII. Гаврик пичче // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Халӗ тата пӗтӗм куҫ умӗнче чугунҫул сарӑлса выртать.

Теперь пейзажем безраздельно завладела железная дорога.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл ҫывӑрать те, ун ҫине куҫ илмесӗр пӑхса тӑрса, эпир иксӗмӗр кӑна, ҫак кӗске те телейлӗ каҫ час иртет пулин те, пурпӗрех ӑна эпир тӗнче тӑрӑх ахӑрашса ҫӳрекен пургаран туртса илтӗмӗр-ха.

Она спит, и можно долго смотреть на неё и думать, что мы одни и что хотя скоро кончится эта недолгая счастливая ночь, а всё-таки мы отняли её у этой дикой пурги, которая ходит-гуляет над миром.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Куҫ умне килсе тӑна пекех хӑвӑрт ҫухалма та пултарӗ тейӗн ҫав, эпӗ ӑна аллисенчен хыттӑн тытса тӑтӑм…

Я крепко держал её за руки, точно она могла так же внезапно исчезнуть, как появилась…

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эпир бухтӑна кӗтӗмӗр, кунта та пирӗн умма ҫав сенкер те кӗрен ир пекех юрпа витӗннӗ хула куҫ умне тухса тӑчӗ.

Мы вошли в бухту, и такой же, как это утро, белый, розовый, снежный городок открылся передо мной.

Иккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Анчах лешин пичӗ, яланхи пек, хытса ларнӑ, унпа куҫ хӗссе кулкаласси ҫинчен шухӑшлама та пулман.

Но у того на лице появилось уже строго официальное выражение, исключавшее даже самую возможность дружеских перемигиваний.

XVIII. Ыйтусемпе ответсем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ҫӑлтӑрсем пӗр ҫӗререх пуҫтарӑннӑ, вӗсем йӑлтӑртатса ҫунаҫҫӗ, куҫ умӗнче лутра краҫҫин ламписем пекех курӑнаҫҫӗ.

Звезды сгустились, разгорелись и легли перед глазами низкими карантинными огнями.

XVI. «Башеннӑй, пер!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Ледков ҫине куҫ хӗррипе ҫеҫ пӑхса илтӗм.

Я искоса взглянул на Ледкова.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ун пек куҫ хыван мираж хӑватне литературӑра ҫырса кӑтартнӑ-ха.

— Мощь подобного приметного миража была описана в литературе.

Улттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хӗвел шевли кӑвак сӑрӑллӑ пӳрт ҫумнелле йӑпшӑна-йапшӑна пычӗ те куҫ хупса иличчен кантӑк витӗр шала тарса пытанчӗ.

Лучик солнца медленно двигаясь по голубому фасаду дома в мгновенье ока шмыгнула через окно во внутрь.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Хӗвел те вӑрттӑн кулса сана хушӑран куҫ хӗсет…

Иногда солнце, подмигнув, улыбнется тебе...

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Чӑннипе каласан, капитан каҫсерен куҫ хупмасть, Пысӑк Лубня ялӗнчен илнӗ ҫырӑва вӑл ҫине-ҫине вуласа тухать, акӑ ӑна темле Перышкин директор ҫырса пӗлтерет: — Катерина Ивановна Григорьева-Татаринова, хӑй пӗлнӗ таран каласан, май уйӑхӗнчех лагерьтен тухса кайнӑ, тет, апла эппин «ун чухне лагерь те Новосибирский облаҫне тухса кайман-ха».

На деле капитан не спит по ночам, читая и перечитывая письмо из села Большие Лубни, в котором какой-то директор Пёрышкин сообщает ему, что Катерина Ивановна Григорьева-Татаринова, насколько ему известно, выехала из лагеря ещё в мае, то есть «до отъезда такового в Новосибирскую область»,

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Виноград пахчисенче хӑйсен илемӗпе куҫ вӑйне илсе тӑракан виноград сапакӗсене илемсӗр хӑва корзинкӑсене тултарса хунӑ та, ҫиелтен шултӑра пирпе витсе, ярлык ҫыпӑҫтарнӑ.

Нежнейшие сорта винограда, каждая кисть которого казалась на винограднике произведением искусства, были жадно втиснуты в грубые ивовые корзинки и поспешно обшиты дерюгой с ярлыками, заляпанными клейстером.

VI. «Тургенев» пароход // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Хӑнӑхнӑ куҫ ӑна «хӗрарӑм пӳрнисем» текен сортпа хутӑштарас ҫук.

Опытный глаз никак не спутал бы его, например, с «дамскими пальчиками».

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пӑхатӑн, пӗтӗм пахча тулли ҫырла сапакӗсем, юмахри пек, куҫ вӑйне илсе тӑраҫҫӗ.

Пока весь виноградник вокруг не загорится кистями, появившимися, как по волшебству.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах ҫулҫӑсем хушшинче пытанса ӳсекен ҫырла сапакӗсене курма хӑнӑхнӑ куҫ кирлӗ.

Однако нужно было обладать зорким глазом, чтобы заметить эти гроздья, спрятанные в листве.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫ хупаххисемпе куҫхаршисем тусанпа кӑвакарчӗҫ.

Дышать тяжело.

V. Таркӑн // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех