Шырав
Шырав ĕçĕ:
«Чӑнах та тӗрӗс иккен, — тесе шухӑшларӑм эпӗ, — тӗнчере мӗнпур япалан вӗҫӗ пур, асатте кӑҫатти те ӗмӗре пыма пултараймасть: кӑҫаттӑн вӗҫӗ ҫитет».
Асатте кӑҫатти // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 111-114 с.
«Чӗрӗп пулмалла», — шухӑшларӑм эпӗ.
Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.
«Хӗлле валли апат хатӗрлес тесе, ӑна унта пакша пытарса хунӑ пулӗ. Хурӑн хуппи хытӑрах та хытӑрах пӗтӗрӗнсе, мӑйӑра хӗстерсен, вӑл тухса ӳкмест ӗнтӗ, ҫавна пакша лайӑх пӗлнӗ», — тесе шухӑшларӑм эпӗ.
Хурӑн хуппи пуракӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 94 с.
Пӑрахса тарӗ те, эпӗ пӑрушӗсене тытса илӗп, тесе шухӑшларӑм.
Пӑшисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 85–87 с.
Курӑнам-ха ун куҫне: пӑрахса тарӗ-и вӑл, е ачисене хӑвармӗ-и? тесе шухӑшларӑм.Возьму-ка, думаю, покажусь ей: что, убежит она или не кинет детей?
Пӑшисем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 85–87 с.
Вара эпӗ ку пирӗн пӑрчкан пулас, вӑл ӑҫта та пулсан ҫакӑнта пурӑнма шутланӑ иккен, тесе шухӑшларӑм.И я понял, что это наша трясогузка, что тут она где-нибудь и жить будет.
Пӑрчкан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 81–84 с.
Кама та пулсан вӑрманта ҫырла пухма пуркӑ тума йывӑҫ хуппи кирлӗ пулнӑ иккен, тесе шухӑшларӑм эпӗ.
Кӑткӑсем // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 73–74 с.
«Вӗсен кунта ӑҫта та пулсан йӑва пулмалла», тесе шухӑшларӑм эпӗ.
Текерлӗк // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 51–53 с.
«Акӑ какай вӗҫсе килчӗ», тесе шухӑшларӑм эпӗ.
Калаҫакан хура курак // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 30–31 с.
«Хайлавҫӑн» халӗ вӑхӑт ҫук, — халӗ вӑл хӑйӗн чи йывӑр ӗҫне тӑвать пулас, тесе шухӑшларӑм эпӗ.Я понял: «изобретателю» сейчас некогда — сейчас, наверно, он и решает свою труднейшую задачу.
«Хайлавҫӑ» // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 10–14 с.
Эпӗ ку вӑхӑтра пӗтӗмпех халь калас текен япала ҫинчен шухӑшларӑм…Я все это время много размышлял о том, что я хочу теперь сказать тебе…
XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
Акӑ, шухӑшларӑм эпӗ, юлашкинчен ҫын тупрӑм!
XII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
Вӑл калама ҫук кӳренчӗ; эпӗ: мӗн тӑвас? тесе шухӑшларӑм.
X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
«Юрату вилӗмрен те, вилӗм хӑрушлӑхӗнчен те вӑйлӑрах, — шухӑшларӑм эпӗ.
Ҫерҫи // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 168–169 с.
Татам-ха ку чечеке; Вася килме пулнӑччӗ — малтан хам валли пуҫ кӑшӑлӗ тӑвам; вырма кайран та ӗлкӗрӗп, тесе шухӑшларӑм.
Чӗрӗ вилӗ // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 143–155 с.
Ахӑртнех, эпӗ чӑннине калама тивӗҫлӗ: уншӑн эпӗ ытлашши вӑрах тунсӑхларӑм: мана Асьӑпа пӗрлештермесӗр шӑпам тӗрӗсех турӗ тесе те шухӑшларӑм; ун пек арӑмпа эпӗ телейлӗ пулайман пулӑттӑм текен шухӑшпа та йӑпанкаларӑм.
XXII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
«Ыранччен, — шухӑшларӑм эпӗ, — ыран эпӗ телейлӗ пулатӑп…»
XX // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
«Авланма, ӑна качча илме пултараймастӑп, — татӑклӑ шухӑшларӑм эпӗ юлашкинчен, — эпӗ ӑна юратса пӑрахнине вӑл пӗлеймест те».«Я не могу на ней жениться, — решил я, наконец, — она не узнает, что и я полюбил ее».
XV // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
Унӑн хуйхи ман чӗрене хускатрӗ, эпӗ хама кӗтекен тӗлпулу ҫинчен шухӑшларӑм, анчах шухӑшсем канӑҫсӑр, савӑнӑҫсӑр шухӑшсем пулчӗҫ.
XV // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
«Ниушлӗ вӑл мана юратать?» — шухӑшларӑм эпӗ тӗксӗм хумӗсене васкаса юхтаракан Рейн хӗрнелле ҫывхарнӑ май.«Неужели она меня любит?» — думал я, подходя к Рейну, быстро катившему темные волны.
XII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.