Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

вӗт сăмах пирĕн базăра пур.
вӗт (тĕпĕ: вӗт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эсӗ баян калатӑн вӗт?

Ведь ты на баяне играешь?

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Хамах вӗт сана ӗҫлеме сӗнтӗм.

Сам же предлагал тебе работать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сана вӗт кашниех ответлӑхран пӑрӑнатӑн тесе калама пултарать, а санӑн хирӗҫ калама нимӗн те ҫук.

Да тебе любой скажет — увиливаешь от ответственности, и тебе крыть нечем.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сан ҫинчен унта никам та пӗлмест-ха, тӗлӗнмелле пулать вӗт, сасартӑках: «Сӑмах Корчагин илет» тесен.

Никто еще о тебе не знает — и вдруг: «Слово Корчагину!»

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Туфта вӗт вӑл чӑн-чӑн бюрократ! — хӗрсех кӑшкӑрать Ольга.

Ведь Туфта — штампованный бюрократ! — горячилась Ольга.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Лайӑх ҫанталӑк тепӗр сакӑр кун тытӑнса тӑрас пулсан, эпир вӗт вӑрман каснӑ вырӑна ҫитетпӗрех.

Ведь если погода продержится еще хотя бы дней восемь, то мы подойдем к лесоразработкам.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Тухнӑ-тухман персе пӑрахаҫҫӗ вӗт, — татӑкӑн-татӑкӑн пӑшӑлтатса калать Дубава.

Уложат на месте, только покажись, — порывисто шептал Дубава.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Рельссем памасан, Бояркӑра мана ҫавӑнтах кӳпкесе пӑрахаҫҫӗ вӗт.

Мне без рельсов на Боярке морду набьют.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Чӑнах та илемлӗ вӗт! — терӗ Ольшинский.

Одна прелесть, не правда ли? — сказал Олыиинский.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ыран-паян шартлама сивӗсем пуҫланас пек тӑрать, пурсӑр та пӗтетӗр вӗт, — терӗ те хӗрхенсе Одарка, ҫӗҫҫине хурса, тухса кайрӗ.

Не сегодня-завтра мороз ударит, пропадете, — уже сочувственно говорила Одарка и, положив нож, вышла.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кунта мунча мар вӗт, кухня, — тесе вӑрҫма тытӑнчӗ Корчагина.

Тут ведь кухня, а не баня, — брала она в оборот Корчагина.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫумӑр вӗт ала витӗр юхнӑ пек ҫӑвать, унӑн сивӗ тумламӗсем ӳт патнех ҫитеҫҫӗ.

А дождь сеял, как сквозь мелкое сито, и холодные капли проникали сквозь одежду.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Сисет вӗт хӑрушлӑх ҫывхарса килнине.

Нутром чуял приближение опасности.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Анчах эсир вутта чугун ҫулран аякра хатӗрленине пӗлнӗ вӗт? — ыйтрӗ Аким.

— Но вы знали, что работу ведут вдали от дороги? — спросил Аким.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пурӗпӗрех ҫав тери ҫӳлӗ хӳме ҫине никам та улӑхас ҫук вӗт. Чӳрече патне пырса пӑхас мар-ши?» — тесе шухӑшларӗ курсант.

Все равно на стену никому не взобраться — высокая. Подойти, что ли, к окну, поглядеть?» — подумал курсант.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Каларӑм вӗт эпӗ поездсем ҫине малтанах спекулянтсене лартса тултараҫҫӗ тесе, — мӑкӑртатса илчӗ Бурмейстер.

— Я же говорил, поезда подаются к посадке уже с мешочниками, — ворчал Бурмейстер.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Каланӑ вӗт сире, вагон лӑках тулнӑ тесе, а буферпа вагон тӑррине, приказра хушнӑ тӑрӑх, никама та лартмастпӑр, — тет вӑл ҫынсене ҫӗрмӗш хут ӗнтӗ.

Он повторял в сотый раз: — Говорю вам, вагон переполнен, а на буфера и крышу, согласно приказу, никого не пустим.

Пӗрремӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Кӗпере каторжниксем сыхлама пултараҫҫӗ, вӗсем вӗт сахалтан та вӑтӑрӑн, эпир ҫичӗ ҫын кӑна.

Каторжники могли охранять мост, а их было по меньшей мере тридцать человек против семи.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Манатӑр-им мӗн эсир, пирӗн пӗр лаша та ҫук вӗт.

Вы забываете, что у нас не осталось ни одной лошади.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Йывӑҫран аптӑрамалли ҫук вӗт кунта!

— Ведь в дереве здесь нет недостатка?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех