Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуйхӑ сăмах пирĕн базăра пур.
хуйхӑ (тĕпĕ: хуйхӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман хуйхӑ ак саннинчен те йывӑр та, пурпӗр питех пуҫа усмастӑп.

У меня горюшко потяжельше твоего, да и то хожу козырем.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ҫӗнӗрен килсе ҫапнӑ хуйхӑ ытла та кӗтмен ҫӗртен тата питӗ пысӑк пулнипе вӑл Дашӑна мӗн те пулин тавӑрса калама та хал ҫитереймерӗ, чун ыратса килнипе илемсӗрленнӗ питне пытарса, лав ҫинче тепӗр майлӑ ҫаврӑнса ларчӗ.

Так неожиданно и велико было снова поразившее ее горе, что она не нашла в себе сил ответить что-либо Дарье и только отворачивалась, пряча свое искаженное страданием лицо.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпӗ сана хамӑн хуйхӑ ҫинчен калама, паянтан ачусене ман ҫывӑха ан яр тесе асӑрхаттарма килтӗм.

Я пришла сказать тебе про свое горе и предупредить, чтобы ты ко мне с нонешнего дня ребят своих не подпускала.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кун ҫинчен пӗртте шутламан вӑл, чӗринче ун урӑх хуйхӑ пулнӑ…

О замужестве она не думала, иная у нее на сердце была забота…

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӗсемшӗн ни вӑрҫӑ-харҫӑ, ни ҫука юлас хуйхӑ ҫук…

Ни войны им, ни разору…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хуйхӑ кӑшт тамалсанах вӑл пушшех те пурӑнса юласшӑн, пушшех те чиперленесшӗн ӑнтӑла пуҫларӗ.

И, чуть оправившись от перенесенного горя, она стала еще жаднее к жизни, еще внимательнее к своей наружности…

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аниҫҫе кӳршӗри хӗрарӑмсемпе начар пурӑнман, анчах ҫапах та хӑвӑн ҫемьери пӗчӗк савӑнӑҫ е хуйхӑ ҫинчен ют ҫынсене каласа кӑтартаймастӑн вӗт.

С соседками Анисья жила неплохо, но все ж не станешь посвящать чужих людей в свои маленькие семейные горести и восторги.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Вӑл хӗрелчӗ, алли-ури хӗрсе кайрӗ, хӑйне нумай пулмасть пусса тӑнӑ хуйхӑ халӗ ытлашши йывӑр пек туйӑнмарӗ.

Она раскраснелась, к рукам и ногам ее прилило тепло, и все, что недавно угнетало ее, не казалось сейчас таким беспросветным.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хӑй урҫа чухне пурӑннӑ хӗрарӑм кӗтмен ҫӗртен килсе кӗнипе нимӗн тума пӗлмесӗр, ҫав тери тулашрӗ пулин те, Анохин хуйхӑ пуснӑ пек чӗнмерӗ.

Застигнутый врасплох неожиданным приходом женщины, с которой он имел неосторожность завязать близкие отношения в пору своей холостяцкой жизни, Анохин подавленно молчал, хотя все в нем кипело от возмущения.

16 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Хуйхӑ ӑна тата чӗмсӗртерех туса хунӑ, вӑл куласси-савӑнасси ҫинчен маннӑ, мӗн пур вӑйне ӗҫе тата ачисене панӑ.

Горе сделало ее еще более замкнутой и скупой на улыбку и веселье, все силы теперь она отдавала работе и детям,

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ку Анохиншӑн пысӑк хуйхӑ пулнӑ, вӑл ҫулталӑк ытла нимӗн тума пӗлмен, тӗксӗм ҫӳренӗ, никампа та интересленмен.

Для Анохина это было страшным ударом, он больше года ходил потерянный, мрачный и никем не интересовался.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Ха, хуйхӑ!

— Эка выдумал!

LVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Шурӑ шӑллӑ ҫӑварӗ чун тухас чухнехи пек асаплӑн карӑлса туртӑннӑ, куҫӗсенче вилесле йывӑр хуйхӑ пайӑркисем ҫуталаҫҫӗ.

Белозубый рот его был оскален мучительно, как в агонии, в глазах светилась такая мертвая тоска.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Таврӑнма ним хуйхӑ та ҫук ун, улпут майри пек пурӑнать.

— Нужды ей нету ворочаться, живет барыней.

VII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вӑл ӗнтӗ ватӑлнипе тата пысӑк хуйхӑ чӑтса ирттернипе начарланнӑ сӑнлӑ курӑнать.

Он как бы ссохся от старости и пережитых потрясений.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мӑшӑрӗшӗн питӗ пысӑк хуйхӑ пулчӗ ку, макӑрмасӑр пӗр кун та ирттермен.

Это было очень большое горе для супруги, она ни дня не провела без слез.

«Шкулта вӗреннӗ чухнех унӑн лидер паллисем пурччӗ» // Лариса Петрова. Хыпар, 2020.02.07, 13–14№№

Халӗ вӑл, кун-ҫулӗ татӑласси ҫинчен шухӑшланӑ чух, ӗлӗкхи пек, ҫурӑм тӑрӑх уҫӑмсӑр ҫӳҫенӳ хумӗ сӑрӑлтатса чупнине, чуна йывӑр хуйхӑ кӑшласа тӑнине нимӗн чухлӗ те туймарӗ.

Он не ощущал, как бывало, невнятной дрожи вдоль позвоночного столба, сосущей тоски при мысли о том, что у него отнимут жизнь.

XXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

— Кривошлыков Бунчукӑн мӗнле хуйхӑ пулни ҫинчен пӗлмен; вӑл ӑна, хулпуҫҫийӗнчен юлташла лӑпкаса, пӑлханчӑклӑн кулса илчӗ.

 — Кривошлыков не знал о случившемся с Бунчуком и, дружески похлопывая его по плечу, тревожно улыбнулся.

XXVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кулӑ та, хуйхӑ та!

И смех и горе!

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Йӗрсе пӗтереймен хуйхӑ шӗкӗлчет ун чунне.

Терзала ее невыплаканная тоска.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех