Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

килет (тĕпĕ: кил) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫапла ӗнтӗ, тасалӑха пӑсакансене айӑплама турӑ хӑй килет.

Таким образом, божество самолично явится, чтобы покарать святотатцев.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Паганель, нивушлӗ сирӗн Ганнибалӑн Капуери йӑнӑшне тепӗр хут тӑвас килет? — тесе хирӗҫлерӗ Элен.

— Паганель, неужели вы хотите, чтобы мы повторили ошибку Ганнибала в Капуе? — возразила Элен.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫулпуҫӗн хӑйӗн ҫуртӗнче пӗччен пурӑнас килет пулсан, ун ҫине те вӑл табу хурать; ютҫӗршывран килсе ларнӑ караппа ҫыхӑну тытас тӗлӗшӗпе ҫулпуҫӗ хӑй пуҫлӑх пулма шутласан, ҫав карап ҫине те табу хурать; ҫулпуҫне мӗнпе те пулин килӗшмен европеец-сутӑҫӑ хӗсмелле пулсан, ун ҫине те табу хураҫҫӗ.

Вождю хочется уединяться в своём доме — он объявляет его табу; вождю выгодно иметь монополию в сношениях с прибывшим иностранным кораблём — этот корабль становится табу; нужно изолировать европейца-продавца, чем-нибудь не угодившего вождю, — снова на сцену появляется табу.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Ҫавӑнпа та унӑн Каи-Куму хӑйӗн тыткӑнҫисемпе ӑҫталла кайнине тем пекех пӗлес килет.

Поэтому мучительно хотелось узнать, куда повезёт своих пленников Каи-Куму.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Пӗлмесӗр, анчах куратӑп эпӗ, пурин ҫинчен те санӑн эпӗ пӗлнӗ таранах пӗлес килет иккен…

— Конечно, но я вижу, что ты хочешь знать обо всём столько же, сколько и я…

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Черчен кимӗ хӑвӑрт ҫывхарса килет.

Хрупкая лодчонка быстро приближалась.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Мӗнпур ӗҫ те хӑвӑртрах хӑтланнинчен килет: ҫӗкленнӗ шыв темиҫе минутчен анчах лӑпланса тӑрать, вара отлив пуҫланать.

Успех зависел от быстроты спасательных операций: высокая вода держится на одном уровне только несколько минут, а затем наступает отлив.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Халран кайнӑ экипаж аран ҫеҫ ура ҫинче тӑрать; ҫав вӑхӑтрах мӗнпур ӗҫсем ӑнӑҫлӑ пулассин юлашки саманчӗ ҫитсен, ҫынсем брашпиле мӗнле вӑйпа тата мӗнле хӑвӑртлӑхпа ҫавӑрма пултарнинчен килет.

Экипаж еле держался на ногах от усталости; между тем успех дела зависел от быстроты и силы, с которой люди будут вращать брашпиль в решительный момент.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Минутсерен ҫутӑ ҫӗнтерсе килет.

С каждой минутой становилось светлее.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Кам та кам рубка патне ҫывӑха килет, — терӗ майор, лӑпкӑн, — эпӗ ӑна йытӑ вырӑнне хурса ҫапса вӗлереп.

— Первого, кто осмелится приблизиться к рубке, — спокойно сказал майор, — я убью, как собаку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Ҫапла, майор, анчах ҫанталӑк ирӗкӗнчен кӑна килет вӑл!

— Да, майор, при одном лишь условии: если погода позволит!

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Унтан акӑ Галя килет, унӑн каранташӗ хут тӑрӑх чӑштӑртатса шума пуҫлать, вара каллех асран кайми кунсем ҫинчен сӑмах хыҫҫӑн сӑмах, йӗрке хыҫҫӑн йӗрке тухса пыма тытӑнать.

Приходила Галя, шуршал по бумаге ее карандаш, и вырастали ряды слов о незабываемом прошлом.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ӑна парти кандидатне илес кун ҫывхарса килет, ҫав кун ҫывхарса килет, ҫав куна Тая питӗ тӑрӑшса хатӗрленет.

Близился день приема ее в кандидаты партии, Тая готовилась к нему с большим волнением.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Санатори кухнинче чашӑк-тирӗк ҫуса пӗтерсен, Тая хӗрарӑм пайне, хула Советне каять, унтан ҫӗрле тин килет, ывӑнса, ҫӗнӗ япаласем ҫинчен пӗлсе тавӑрӑнать.

Из кухни санатория, где она была посудницей, Тая уходила в женотдел, в Совет и приходила поздно вечером, усталая, но полная впечатлений.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӗр каҫхине, хӗллехи йӗпе ҫанталӑкра, Тая хӑйӗн малтанхи ҫӗнтерӗвӗ ҫинчен пӗлтерет — хула Совет членӗн билетне илсе килет.

Одним вечером, в ненастную зиму, принесла Тая весть о первой своей победе — билет члена горсовета.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Пӳлӗмре чӳречесем уҫӑ, аялтан кӳкӗртлӗ ҫӑлкуҫӗсен шӑрши ҫилпе варкӑшса килет.

Окна комнат открыты, ветерок доносит снизу запах серных источников.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах манӑн малашне хампа мӗн пулассине питӗ пӗлес килет, — терӗ Павел.

Но я очень хочу знать, что меня ожидает впереди, — произнес Павел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Манӑн сире ӑна пӑхтарас килет.

Мне хочется, чтобы он вас посмотрел.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Унтан тата кашниех гоноррейӑпа е тата хӑрушӑрах чирпе чирлемен-и тесе тӗпчет, кашниех нимӗн пытармасӑр каласа пама хушать, а манӑн вӗсене ҫакӑншӑн кукша пуҫӗсенчен ҫатлаттарас килет.

Потом каждый пытается уговорить меня сознаться, что я болел гонореей или еще чем-нибудь похуже, а мне за это, признаюсь, хочется стукнуть кого-нибудь по лысине.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ман ҫумма эсир тем те ҫыпӑҫтарма пултаратӑр, анчах тӳрех калатӑп: кунта мана хӗрарӑмсем ҫиленсе кайнине илсен, вӑл пӗтӗмпех эпӗ вӗсем ҫине ҫавӑрӑнса пӑхманнинчен килет.

Можете мне припаивать что угодно, а то, что на меня тут бабье рассвирепело, так это потому, что на них не обращаю внимания.

Улттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех