Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кофтине (тĕпĕ: кофта) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ку ҫаплах, — килӗшрӗ тепри, ҫыхса тунӑ кофтине турткаласа.

— Это беспременно, — согласилась другая, одергивая вязаную кофточку.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вара вӑл каялла тухса калушӗсене те, кофтине те илсе кӗчӗ.

Вернулась она и с калошами и с вязаной кофточкой.

Пӗрремӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Вӑл унӑн ӑшӑ кофтине хыврӗ, ҫитсӑран ҫӗленӗ ҫӑмӑл блузкипе кӗпине кӑкӑрӗ тӗлӗнчен туртса ҫурчӗ, ҫавӑнтах суран вырӑнне хыпашласа тупрӗ.

Он снял с нее теплую кофту, разорвал на груди легкую ситцевую блузку и рубашку, ощупью нашел рану.

XVII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл кофтине хывса ҫакрӗ, тутӑрне салтса хучӗ, — лампа ҫутмасӑрах курницӑна иртрӗ.

Она сбросила кофту и платок, не зажигая огня, прошла в горницу.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Нимӗн те мар, унта ним те ҫук! — терӗ Галина (вӑл ҫыхса тунӑ кофтине хӑй ҫине уртнӑ, кунта ҫитсе те тӑнӑ ӗнтӗ).

— Глупости, и больше ничего! — сказала Галина (она уже стояла здесь, накинув на плечи вязаную кофточку).

II сыпӑк // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 155–238 с.

Аксинья кофтине тата ӗҫлеме чӑрмантаракан кӑкӑрлӑхне хывса хучӗ, тин сунӑ сӗт пек ӑшӑ шыва чӗркуҫҫи таран кӗрсе тӑрса, кӗпе-йӗм ухма тытӑнчӗ.

Аксинья скинула кофточку и стеснявший движения лиф, по колени забрела в парно-теплую воду музги, стала стирать.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӗрарӑм ачана кӑкӑр пама кофтине вӗҫертме тытӑнчӗ, Мажаровпа хӗр пӗр харӑс пуҫӗсене айккинелле пӑрчӗҫ.

Женщина стала расстегивать кофту, чтобы кормить ребенка, и Мажаров с девушкой, как по команде, отвернулись.

5 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Аксинья кӑкӑрӗ ҫумне пысӑк мар ҫыхӑ чӑмӑртаса тытнӑ, кофтине хулпуҫҫийӗ ҫинчен уртса, Дон еннелле утса пырать.

Аксинья шла к Дону, прижимая к груди небольшой узелок, накинув внапашку теплую кофту.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Унӑн кофтине ҫурӑмӗ тӗлӗнчен ҫурса антарнӑ; шурӑ ӳчӗ ҫинче тин кӑна юнӑхса кӑвакарнӑ йӗрсем палӑраҫҫӗ.

Кофточка на спине ее была разорвана, виднелся на белом теле багрово-синий свежий подтек.

V // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Пырӗ тискеррӗн те вӗрин ыратса кайнипеле вӑл такам кӳсекпе пырса ҫапнӑ пек кайса ӳкрӗ, анчах та, тытӑннӑ ӗҫе туса пӗтерейменнине туйса, тӗтреллӗн ӑнланса илсе, тӑват ура ҫине, унтан чӗркуҫҫи ҫине тӑчӗ; хыпаланса (ӑна кӑкрине кӳлленекен юн хӑратать), чӗтрекен пӳрнисемпе тӳмесене туртса татса, темӗн шутпа кофтине вӗҫерчӗ.

От дикой горячей боли упала, как от удара, и, чувствуя, смутно понимая, что не доделала начатого, — встала на четвереньки, потом на колени; торопясь (ее пугала заливавшая грудь кровь), обрывая дрожащими пальцами кнопки, зачем-то расстегнула кофточку.

18 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кофтине уртса ярса, сарайне кизек илме тухрӗ.

Накинув кофту, вышла в катух за кизяками.

8 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

«Акӑ сире парне, Афанасий Иванович!» терӗ чиперкке, сӗтел ҫине чашӑк-тирӗк лартнӑ май, юриех вӗҫертсе янӑ кофтине тин ҫеҫ асӑрхаса иленҫи пулса тӳмелеме тытӑнса: хуран куклисем, тулӑ ҫӑмахӗсем, пампушкӑсем, товчениксем!»

— Вот вам и приношения, Афанасий Иванович! — проговорила она, ставя на стол миски и жеманно застегивая свою будто ненарочно расстегнувшуюся кофту, — варенички, галушечки пшеничные, пампушечки, товченички!

VI // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Татьяна кофтине хыврӗ, пит ҫумалли патне пырса, ҫӑвӑнма пуҫларӗ.

Татьяна сняла кофточку, подошла к умывальнику.

XXVII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унӑн куҫ хӑрпӑкӗсем хускалаҫҫӗ, хуралса кайнӑ кивӗ кофтине якатакан куштӑрканӑ пысӑк пӳрнисем самаях чӗтреҫҫӗ.

Ресницы ее трепетали, а крупные загрубелые пальцы, перебиравшие складки старенькой грязной кофточки, заметно вздрагивали.

VI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Мересьев кантӑк алӑк витӗр, тӗттӗмлетнӗ лампӑсем вӑйсӑррӑн ҫутатнӑ коридора, инҫетре, ун вӗҫӗнче, сӗтел умӗнче хӑйӗн нихҫан ҫыхса пӗтерес ҫук кофтине ҫыхса ларакан сиделка кӗлеткине курса выртрӗ.

Мересьеву сквозь стеклянную дверь был виден весь слабо освещенный затемненными лампами коридор с фигурой дежурной сестры, сидевшей в дальнем конце у столика и вязавшей нескончаемую кофту.

9 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех