Чӑваш чӗлхи корпусӗ

— Тӑванӑм, иксӗмӗр те телейсӗр ҫав.

— Брат, мы одинаково несчастны.

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Мӗскӗн Лалка ытла телейсӗр ҫав.

Бедная Лалка, наверное, очень несчастна…

XIV. Чун патӗнчи калаҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Епле хӑрушлӑхра телейсӗр тӑван ҫӗршывӑмӑр!

До каких ужасов дожила наша несчастная родина!

XI. Башибузук // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Халь кӑна вӑл ҫак телейсӗр чунсене, Огнянов хӑй те тата унӑн юлташӗсем тӗртсе янӑ пушарта вӗтӗнсе ҫуннӑ ҫынсене хӑпартлантарса тӑратчӗ-ха, чӑтса ирттерме ӳкӗтлерӗ вӗсене, хӑй вара йӑлтах путланса пӗтрӗ.

Только что он подбадривал несчастных, эти жертвы пожара, раздутого им, Огняновым и его друзьями, но сам он был раздавлен и разбит.

III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫак ултӑ кун хушши ӗмӗр тӑршшӗ пек вӑрӑм туйӑнчӗ ӑна, вара унӑн чунӗ тата ытларах ырата пуҫларӗ, телейсӗр паттӑр Бойчона савасси тата ытларах ҫӗкленчӗ.

За эти шесть дней, долгих, как вечность, вместе со страданиями Рады возрастала и ее любовь к Бойчо, такому отважному и несчастному, эта любовь перешла в культ.

XXXVI. Рада // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тӗрӗксем урнӑ пек кӑшкӑрашса та мӗкӗрсе телейсӗр Клисурӑна тапӑнса кӗчӗҫ, вӗсем виле ҫине ҫӑхан карти вӗҫсе пынӑ пек хула халӑхне тӑрӑнчӗҫ.

С криками и гиканьем турки темным роем обрушились на несчастную Клисуру, как черная стая воронов на свежий труп.

XXXV. Ҫапӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Санран инҫе чух эп телейсӗр, Юратнӑ вырӑнӑм, Мускав…

Вдали тебя я обездолен, Москва, родимая земля…

XXIII. Эмел // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр чунӑн тертлӗ нуши ҫинчен кала-кала кӑтартнӑ хыҫҫӑн хӗрарӑмсем пурте тенӗ пек куҫҫуль тӑкаҫҫӗ; Юрдан ҫемйине пӗлсех кайман арҫынсем те нумайӑшӗ куҫҫуль тӑкаҫҫӗ.

Мысль о страданиях несчастной вызывала слезы на глазах всех женщин; плакали даже мужчины, не знакомые с семьей Юрдана.

XX. Кандов тата ытларах тӗлӗнет // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тен, ҫак телейсӗр ҫын ҫывӑх ҫыннисене йӗрлесе кӑна ӑна ҫав ҫул ҫине кӑларнӑ пулмалла.

Очевидно, несчастный не был создан для слежки за ближними, но какие-то неблагоприятные обстоятельства толкнули его на этот грязный путь.

X. 1876-Мӗш ҫулхи шпион // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Тинех вӑл хӑй телейсӗр те кулӑшла ҫын иккенне ӑнланчӗ, ҫынна инкекрен ҫӑлас ӗҫре пулӑшма ӑна пит кансӗр ҫав.

Лалка поняла, как она смешна и несчастна, как трудно ей выступать в роли провидения.

VI. Хӗрарӑм чунӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Хӗрарӑм пӳне кӗнӗренпе вӑл самай чиперленнӗ, лӑпкӑ шурӑ питне-куҫне курсан, ӑна вӑйпа качча парса мӑшӑрлантарса телейсӗр тунӑ тесе, никам та калас ҫук.

Никто бы не мог заметить по ее спокойному белому лицу, расцветшему и ставшему теперь более женственным, что она несчастна в браке, навязанном ей силой.

IV. Хӑтипе кӗрӳшӗ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫав телейсӗр ҫын хӑйӗн йӗркесӗр хӑтланчӑшӗпе ҫывӑх ҫыннине сутасси ҫинчен пӗлмен те.

Несчастный, он не понимал, что своими ужимками совершает предательство.

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр Бойчо тусӑм!

Несчастный мой Бойчо!

II. Соколов тухтӑрӑн чирлӗ ҫыннисем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр Огняновӑн кун-ҫулӗ вӑхӑтсӑр татӑлнӑшӑн пурте чӗререн кулянчӗҫ: вӑл вилнӗ тенӗ хыпар ӑҫтан килнӗ унтан илтӗнех тӑчӗ.

Все в один голос оплакивали судьбу несчастного Огнянова; слухи о его смерти приходили отовсюду.

I. Бяла Черква // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Телейсӗр!..

— Несчастный!..

XXVIII. Вериговӑра // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр Графа халь-халь тупса тухаҫҫӗ тесех кӗтсе тӑчӗ халӑх.

Люди со страхом ждали, что несчастного Графа вот-вот выволокут из какой-нибудь кельи.

XXVI. Чӗнмен хӑнасем // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— Огняновшӑн тесен, кирлӗ пулсан, эпӗ хамӑн телейсӗр пурнӑҫа татмашкӑн та хатӗр.

— За Огнянова я готов и жизнь свою несчастную отдать, если понадобится…

ХХIV. Икӗ ӑрӑм // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Телейсӗр хӗр ҫак хурлӑха чӑтаймарӗ курӑнать, унӑн кӑмӑлӗ татӑлчӗ.

Несчастная девушка не вынесла всех этих волнений, и что-то сломилось в ней — навсегда.

ХХIII. Таппа урӑххи ҫакланнӑ // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫурҫӗр ҫитнӗ, тӗрмере кичем, телейсӗр ача амӑшӗ ахлатса сывлать — ҫакӑ пӗтӗмпех куракансене ирӗксӗр хӗрхентерсе тӑрать.

Полуночный час, мрачная темница, вздохи несчастной беспомощной матери — все это разжалобило зрителей.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫавӑнтан кайран ҫичӗ ҫул иртет, телейсӗр граф килне таврӑнать, Геновева хӑварнӑ ҫырӑва вуласа тухнӑ хыҫҫӑн, арӑмӗн нимӗн чухлӗ те айӑпӗ ҫук иккенне тавҫӑрса илет те унӑн вӑхӑтсӑр вилӗмӗшӗн татӑлса хуйхӑрать.

Спустя семь лет злосчастный граф вернулся с войны и, узнав из письма, оставленного Геновевой, что она невинна, стал оплакивать ее раннюю смерть.

XVII. Спектакль // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.