Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

суккӑр сăмах пирĕн базăра пур.
суккӑр (тĕпĕ: суккӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унӑн лашисем, суккӑр пек, хирӗҫ килекен урапасем, ҫынсем ҫине пырса тӑрӑнаҫҫӗ, хуҫи тавра вӑра хаяррӑн ятлаҫнисем текӗлтура пек явӑнаҫҫӗ, ҫилленсе кӑшкӑрнисем сывлӑша касса каяҫҫӗ.

Его лошади слепо наезжают на встречные телеги, на людей, около него вьются, как шмели, сердитые ругательства, режут воздух злые окрики.

XXI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Мӗскер? — кӑртах сиксе ыйтрӗ амӑшӗ, Николай ун ҫине пӑхса илчӗ, унтан куҫне хупрӗ те — унӑн шатраллӑ пичӗ суккӑр пулса тӑчӗ.

— Чего? — вздрогнув, спросила мать; он взглянул на нее, закрыл глаза, и его рябое лицо стало слепым.

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Аса илетӗп те — суккӑр ҫын пекех нимӗн те курмастӑп!

Вспоминаю — и, как слепая, ничего не вижу!

XVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Унта пурне те пӗтерсе тӑкма пултаракан, анчах ҫӗнӗрен нимӗн те тума пултарайман суккӑр тавӑру туйӑмӗ те мар, — вӑл юрӑра кивви, чуралӑх тӗнчинчен юлни нимӗн те илтӗнмест.

В ней не было слепого чувства мести и обиды, которое способно все разрушить, бессильное что-нибудь создать, — в этой песне не слышно было ничего от старого, рабьего мира.

VII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Халӗ вара вӗсем сасартӑк суккӑр ҫынсем пек пулса тӑнӑ.

Теперь они сразу стали точно слепые.

VII // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

«Чӑн калать — чӗлхе пулмасан, этем суккӑр ҫын е пӗчӗк ача пекех», — шухӑшланӑ хӑй ӑшӗнче Матвей, пуҫне усса.

Матвей опустил голову и подумал про себя: «правду говорит — без языка человек, как слепой или малый ребенок».

II // Николай Иванов, Евстафий Владимиров. Короленко В.Г. Чӗлхесӗр: калав. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 108 с.

— Юратӑвӑн куҫӗ суккӑр, ывӑлӑм…

— Любовь — это, сынок, такая штука…

Диктант // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Леноре фрау хӑйӗн ҫине акӑ мӗншӗн уйрӑмах хытӑ кӳренчӗ: «епле-ха эпӗ ҫав таранах суккӑр пултӑм, нимӗн те курмарӑм!»

Фрау Леноре особенно досадовала на себя за то, что «как могла она быть до того слепою — и ничего не видеть!»

XXIX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Унтан капитан команда пачӗ: «Карлӑк ҫумӗнчен кайӑр!» — кун хыҫҫӑн ман ҫинелле тӳрех тупӑ персе ячӗҫ, вӑл кӗрӗслетнипе хӑлха питӗрӗнсе ларчӗ, тӗтӗмӗ чутах суккӑр тумарӗ.

Потом капитан скомандовал: «От борта!» — и пушка выпалила прямо в меня, так что я оглох от грохота и чуть не ослеп от дыма.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпир суккӑр мар, анчах эпир джентльменсем, ырӑ кӑмӑллӑ государь, тавӑрма та джентльменле тавӑратпӑр.

Мы не слепые, мы видим, что около нас происходит, но мы джентльмены, милостивый государь, и мстим по-джентльменски.

XX // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Тепӗр чухне Павел шухӑша каять, ӑна асаилӳсем ҫавӑрса илеҫҫӗ, ҫакӑн пек самантсенче Галя унӑн куҫхаршисем чӗтренине, шухӑшран шухӑша куҫнӑ май куҫӗсем улшӑннине курать те, унӑн Павел суккӑр иккенне ӗненес те килми пулса каять: ара унӑн тап-таса куҫшӑрҫисенче пурӑнӑҫ вылять-ҫке.

В те минуты, когда Павел задумывался, подпадал под власть воспоминаний, Галя наблюдала, как вздрагивают его ресницы, как меняются его глаза, отражая смену мыслей, и как-то не верилось, что он не видит: ведь в чистых, без пятнышка, зрачках была жизнь.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Анчах, ик-виҫ пӗрчӗ ылтӑншӑн суккӑр арлан пек чавкаланасси вӑл килӗшӳсӗр ӗҫ пулать.

Но рыть её, подобно слепым кротам, чтобы извлечь несколько жалких крупинок золота, — это печальное ремесло!

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Чи малтанах ҫак куҫа ан курӑнтӑр тесен, суккӑр пулас пулать!

Нужно было быть слепым, чтобы с самого начала это не бросилось в глаза!

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Курасшӑн пулнӑ Паганель, е курасшӑн та пулман, ҫапах та унӑн тата темиҫе сехет иртсен аванах курӑнакан пулнӑ япала умӗнче текех кутӑнлашса тӑрасси пулмарӗ, халь ӗнтӗ унӑн хӑйне, е суккӑр вырӑнне хурас пулать, апла тумасан вара хӑй умӗнче чӑнахах Тенериф пикен тӑрри пуррине те каламалла пулчӗ.

Хотел Паганель видеть или нет, но через несколько часов ему пришлось сложить оружие перед очевидностью и либо объявить себя слепым, либо признать, что перед ним действительно был пик Тенериф.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Таҫтан аякран суккӑр пуля шӑхӑрса ҫитнӗ.

Издалека примчалась слепая пуля.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куҫӗ суккӑр пулса юлчӗ, анчах сӑн-пичӗ тӗрӗс-тӗкеллӗн курӑнать.

Глаз ослеп, но снаружи вид нормальный.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ун пек ҫӗрсенче куҫа чарса пӑрахсан та тӗттӗме ҫӗнтерме ҫук, ҫынсем, суккӑр пек, аллисемпе хыпашласа ҫеҫ ҫӳреҫҫӗ, пынӑ ҫӗртен пӗр-пӗр канава кӗрсе ӳксе, ӗнсене хуҫса пӑрахасран шикленеҫҫӗ.

В такие ночи даже широко раскрытые зрачки не могут одолеть темноты, и люди движутся ощупью, вслепую, рискуя в любой канаве свернуть голову.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Суккӑр куҫ пек хӗсӗк кантӑксене е чаршав карнӑ, е хупӑлчисемпе хупса хунӑ.

Подслеповатые окошки завешены и наглухо закрыты ставнями.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Суккӑр мар.

Я не слепая.

Ҫиччӗмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Е хӑлхасӑр та мар, суккӑр та мар, анрашка кӑна пулать-и? — тесе аптӑратнӑ вӗсем Толькӑна.

Или не глухой и не слепой, а просто полоумный? переживали они за Тольку.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех