Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫырса (тĕпĕ: ҫыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Кореванов улпут, ҫырса аппаланма юратаканскер, хӑйӗн театрӗ валли темиҫе пьеса та ҫырнӑскер, халӗ ҫӗнӗ япала ҫырса хатӗрленӗ.
А барин Кореванов, балующийся сочинительством и не раз уже писавший пьесы для своего театра, написал теперь новое представление.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Тепӗр кун, эпӗ класа ҫитнӗ ҫӗре, доска ҫинче: «МБ 56 — 93» палли ҫырса хунӑ.
Когда я вошла на другой день в класс, на доске уже было выведено: «МБ 56–93».

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ асӑрхарӑм — пӗр хӑми ҫине пурӑпа «17 №» ҫырса хунӑ.
Я успела заметить, что на одной доске было начерчено мелом: «№ 17».

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ ун адресне ҫырса илтӗм те, сывпуллашрӑмӑр.
Я записал его адрес, и мы простились.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Эсӗ мана ху мӗнле пурӑннине ҫырса пӗлтер, сывлӑху ҫинчен те ҫырсах тӑр, шӑллӑм, эсӗ вӗт интереслӗ экземпляр!
А ты пиши, что делаешь и как себя чувствуешь. Имей, брат, в виду, что ты — экземпляр интересный!

Эпӗ, шӑллӑм, кунта сан ҫинчен пӗр статья ҫырса та кӑлартӑм.
А я, брат, о тебе статью написал.

Номер айне шур тӑмпа шултра саспаллисемпе ҫырса хунӑ: «Кунта Левенсон мар, Павлов пурӑнать», тенӗ.
Под номером было крупно написано мелом: «Здесь живет Павлов, а не Левенсон».

Ҫырса хунӑ пек.
Как по писаному,

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Иван Павлыч, эпӗ сире ҫыру ҫырса ярасшӑнччӗ, — терӗм эпӗ хӗрсе, — мӗн тесен те сӑмах шкул театре ҫинчен пырать.
— Иван Павлыч, я хотел вам письмо написать, — ответил я с жаром, — Вообще вопрос упирается в школьный театр.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Ырӑ чӗрепе йышӑннӑшӑн тав туса ҫырни» — ку та юрӑхлӑ мар, «парӑма тӳлесе татма» ҫырса янӑ пекех юрӑхсӑр.
«Письмо благодарственное за благосклонный прием» тоже не годилось, равно как и «Письмо с требованием должной суммы».

Милиционер ман ҫине чӑр пӑхса илчӗ, кулса ячӗ, унтан машина тавра ҫаврӑнса номере ҫырса илчӗ.
Милиционер удивленно взглянул на меня, усмехнулся, обошел машину и записал номер.

3 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

— Ҫапла ӗнтӗ, калаҫса татӑлнӑ, тейӗпӗр, — кулкаласа каларӗ кӑвакара пуҫланӑ; вӑл кӗсйинчен хулӑм та чӑпар саламандра евӗр ручка кӑларчӗ, унтан, тепри тыттарнӑ хут ҫине темскер ҫырса, ҫав хута мана пачӗ.
— Так, значит, уговорились? — спросил седоватый, улыбаясь; он вынул из кармана куртки толстую пятнистую ручку, похожую на саламандру, и, черкнув что-то на бумажке, протянул ее мне.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Эпӗ те ҫырса хутӑм:
И я написала:

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Унӑн пӗрремӗш страници ҫине шултӑран ҫапла ҫырса хунӑ: «Калас шухӑшӑра тӳррипе калӑр».
На первой странице ее было крупно выведено: «Прошу писать откровенно».

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

1938 ҫулхи апрелӗн 30-мӗшӗнче ирхине эпӗ хамӑн дневник ҫине ҫапла ҫырса хунӑ.
Так написала я в своем дневнике утром 30 апреля 1938 года.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Сӑмахран, тусӗ ҫырать ун патне: «Тӗлӗк куртӑм, тӗлӗкре сумка ҫухатрӑм пек те ӑна ҫавӑнтах Мишка Купцов — астӑватӑн-и, сана эп ун ҫинчен ҫырса пӗлтернӗччӗ — ҫавӑ мана хирӗҫ киле парать, ун аллинче манӑн сумка».
Подруга, например, пишет, что видела сон, будто она потеряла сумочку, и вдруг Мишка Купцов — «помнишь, я тебе писала» — идет навстречу, и сумочка у него в руке.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Тусӗсем хӑйне мӗнле ҫыратчӗҫ, вӑл та ҫавсем пекех ҫырса яратчӗ.
Подругам она писала как раз то же самое, что ей писали подруги.

Алӑк ҫине хӑма ҫапнӑччӗ, унта темле хушамат ҫырса хунӑччӗ, эпӗ ӑна вулама ӗлкӗреймерӗм.
На двери была дощечка, на дощечке — затейливо написанная фамилия, которую я не успел прочитать.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Оренбурга Пугачев ҫарӗ епле хупӑрласа тӑни ҫинчен ҫырса тӑмастӑп та; вӑл — ҫемье хучӗсем ҫине ҫырса тӑмалли япала мар, истори ӗҫӗ.
Не стану описывать оренбургскую осаду, которая принадлежит истории, а не семейственным запискам.

Вуннӑмӗш сыпӑк. Хулана хупӑрлани // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

— Куратӑн-и, сударь, эпӗ ҫав мошеннике хут ҫырса пани ахаль пулмарӗ-мӗн.
— Вот видишь ли, сударь, что я недаром подал мошеннику челобитье.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк. Уйӑрӑлни // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика