Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫитрӗ (тĕпĕ: ҫит) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Павлуша ҫитрӗ, ӳкерӳ валли кирлӗ япаласем пурте хатӗр тесе пӗлтерчӗ.

Вошел Павлуша и сообщил, что все готово к съемке.

8 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн пата икӗ юланут ҫитрӗ.

К холму подъехали два всадника.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Темиҫе минутӑран вӑл пирӗн пата, сӑрт ҫине, ҫитрӗ.

Через несколько минут он поднялся к нам на холм.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Анчах ман ҫак лӳппер янавар ҫинчен те икӗ хутчен чикӗленсе анма чеелӗхӗм ҫитрӗ.

Но и с нее я ухитрилась два раза свалиться.

7 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Часах эп ыратнине те туйми пултӑм, вӑй пӗтсе ҫитрӗ, куҫ хуралса килчӗ.

Скоро я уже не чувствую боли, слабость и дурнота одолевают меня.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Шӑп пуҫланас умӗн, кӗтмен ҫӗртен, пӗр хӑна персе ҫитрӗ — хура мӑйӑхлӑ, хӗрлӗ питлӗ гусар.

Перед самым спектаклем появляется неожиданный гость, черноусый и краснолицый гусар.

6 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Лабардан та ҫитрӗ, вӗсем мӗнле ӳкерсен мӗнле пуласси ҫинчен калаҫма пуҫларӗҫ.

Явился Лабардан, они стали советоваться, как лучше меня снять.

5 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Такамӑн мӗлки, сукмак тӑрӑх шӑвӑнса, ман ура вӗҫнех ҫитрӗ.

Чья-то тень словно подтекла мне под ноги на дорожке.

4 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Вӑл питӗ интереслӗччӗ, кӑшкӑрасса ҫеҫ ытла хытӑ кӑшкӑратчӗ те, ҫавна итлесен, «Вӑхӑт ҫитрӗ» текен трагедире Гришка Фабер кӑшкӑрса калаҫни аса килетчӗ.

Он был очень интересный, но немного слишком орал и напомнил мне, поэтому Гришку Фабера в трагедии «Настал час».

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ну, Саня, — терӗ вӑл, — манӑн кайма та вӑхӑт ҫитрӗ.

— Ну, Саня, — сказал он, — мне пора.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫитрӗ мана.

Хватит с меня.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Ачасем, Крупицына ҫитрӗ!

— Ребята, Крупицына явилась!

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Акӑ Людмила ҫитрӗ.

Людмила вошла к нам.

1 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Пирӗн Серафима та ҫитрӗ, кӑкӑрӗ умне пӗчӗкҫеҫҫӗ сехет ҫакнӑ, чи юлашкинчен пӗр кӗтмен ҫӗртен саккӑрмӗш класра вӗренекен Возчиков сӗтӗрӗнсе ҫитрӗ.

Пришла наша Серафима с часиками на груди, и последним неожиданно приперся Возчиков из восьмого класса.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑштах тӑрсан немка ҫитрӗ, вӑлах француженка — нимӗҫле те французла вӗрентет вӑл.

Потом пришла немка, она же француженка — преподавала немецкий и французский.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

«Вӑхӑт ҫитрӗ» трагедире амаҫури ывӑлне — ыр кӑмӑллӑ та чипер герой — Гриша Фабере пачӗҫ, вӑл педагогсен инкекӗччӗ, пур хулиганла ӗҫсене те чи малтан пуҫарса яраканниччӗ.

В трагедии «Настал час» роль приемыша — благородный герой и положительный тип — играл Гришка Фабер, гроза педагогов, первый заводила — хулиганских затей.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Пирӗн театрӑн пӗрремӗш сезонӗ «Вӑхӑт ҫитрӗ» ятлӑ трагеди кӑтартса панипе уҫӑлчӗ, унта мӗн ҫинчен каланине ӗнтӗ эпӗ астусах каймастӑп.

К сожалению, я плохо помню трагедию «Настал час», которой был открыт первый сезон нашего театра.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Хапха патӗнче мана Катька хуса ҫитрӗ.

Катька догнала меня у ворот.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫиленнипе ман ӑшчикӗм тулса ҫитрӗ.

У меня горло перехватило от злости.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Часах ӑна тӑн кӗрсе ҫитрӗ те мана тапӑнчӗ, анчах кунта вара ачасем маншӑн карах тӑчӗҫ.

Правда, он быстро опомнился, кинулся на меня, но тут уж ребята не дали меня в обиду.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех