Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хуҫисем (тĕпĕ: хуҫа) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӗҫ выльӑхӗсем упранса юлнӑ кил хуҫисем хӑйсене фронт тӑрӑхне лава ҫӳреттернӗшӗн хаш! та хаш! хуйхӑрса ятлаҫрӗҫ.

Те из хозяев, у которых уцелел рабочий скот, кряхтели и поругивались, поставляя обывательские подводы.

XII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӗҫех ҫил вӗрсе ячӗ, хуҫисем пӑрахса кайнӑ килсенчи чӳрече хушшисемпе алӑксем шӑлт-шалт уҫӑла-уҫӑла хупӑнчӗҫ.

Подул ветер, захлопали в покинутых домах распахнутые ставни и двери.

IV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

(Каштанка мӗн пур халӑха икӗ пая уйӑрнӑ: хуҫисем ӑна хӗнеме пултарнӑ, заказчиксене вара вӑл хӑй те ури хырӑмӗсенчен ҫыртма пултарнӑ.)

(Все человечество Каштанка делила на две очень неравные части: на хозяев и на заказчиков; между теми и другими была существенная разница: первые имели право бить ее, а вторых она сама имела право хватать за икры.)

I. Хӑйне ӑссӑр тыткалани // С. Алексеев. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан С. Алеквеев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 68 с.

— Апла, сан шутпа, хуҫисем кайсан, вӗсенне пурне те вӑрлама, ҫаратса пӗтерме юрать.

— Значит, по-твоему, раз хозяева уехали, то можно у них все воровать, грабить?

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Вӗсем, хуҫисем, пая ытларах кӗреҫҫӗ пулсан, ӗҫ кунӗшӗн, калӑпӑр, вунӑ тенкӗ илеҫҫӗ, пирӗн вара, батраксен, пилӗк тенкӗшӗн те спаҫҫипӑ каламалла пулать.

— Они как хозяева, скажем, будут получать по десятке за трудодень — раз они самую большую долю в пай вносят, а мы, как батраки да победнее, и за пять рублей должны спасибо сказать.

14 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах чи кирли, чи пахи — вӗсем парти ял хуҫалӑхне ӳстерессишӗн ҫине тӑрса тытӑннине куҫ кӗретӗн кураҫҫӗ, ӗлӗк пур ҫӗрте те пекех пӗр ҫӑкӑр ҫинчен ҫеҫ калаҫатчӗҫ пулсан, халӗ вӗсене темскер ытларах кирлӗ — вӗсем хӑйсем ҫине колхозӑн чӑн-чӑн хуҫисем ҫине пӑхнӑ пек пӑхтарасшӑн, хӑйсен сӑмахне шута илтересшӗн…

Но, главное, они воочию увидели, что партия всерьез взялась за сельское хозяйство, и если раньше почти всюду говорили об одном хлебе, то сейчас хотят чего-то большего — хотят, чтобы к ним относились, как к действительным хозяевам колхоза, прислушивались бы к их словам…

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Тышласемпе туртасем шӑтӑр-шатӑр хуҫӑлчӗҫ; пӑвансем сырса илнӗ утсемпе вӑкӑрсем, хуҫисем кӑшкӑрашнине илтмесӗр, ывӑнчӑклӑн чӑхӑмласа, хаяррӑн ҫухӑрашрӗҫ, ҫатан картасем ҫине кӗре-кӗре кайрӗҫ.

Хряпали, ломались дышла и оглобли, зло взвизгивали кони, быки, облепленные слепнями, не слушая хозяйских окриков, ошалев от нуды, лезли на плетни.

LX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫисем килеҫҫӗ те ак, кайран — мӑчлаттарса тӑр куҫа…

— Хозяева придут, опосля глазами моргай…

XXIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аслӑк айӗнче чӗлӗм туртрӗҫ; анкартинче, капанри утта ҫӑлнӑ май, вут чӗртрӗҫ, анчах кил хуҫисем нихӑшӗ те тухмарӗҫ.

Под навесом сарая курили, на гумне, дергая сено, зажигали огонь, но никто из хозяев не вышел.

XVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Хуҫисем тӗреклӗ пурӑннӑ курӑнать: урайне сӑрланӑ, венски пукансем лартса тухнӑ, тӗкӗр пур, стенасем ҫумӗнче служивӑйсен ахаль сӑнӳкерчӗкӗсем, вӗренекенӗн хура рамкӑна вырнаҫтарнӑ мухтав хучӗ ҫакӑнса тӑраҫҫӗ.

Хозяева, видно, жили ядрено: полы крашены, стулья венские, зеркало, по стенам обычные фотографии служивых и ученический похвальный лист в черной рамке.

IX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Донпа Кубань ҫӗрӗсен хуҫисем пӑрахут пристане пырса чарӑннине, матроссем вӗркӗшнине, пристаньпе ҫыран хушшинчи йывӑҫ кӗпер айӗнчен, кӑпӑкланса-вӗресе, хӑмӑр хум явӑнса тухнине палуба ҫинчен салхуллӑн сӑнаса тӑраҫҫӗ.

Хозяева земли донской и кубанской скучающе смотрели с палубы, как причаливает к пристани пароход, как суетятся матросы и, закипая, идет от сходней бурая волна.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кил хуҫисем казаксене каҫхи апат ҫитерчӗҫ.

Хозяева дали казакам повечерять.

II // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сывӑ-и, хуҫисем! — терӗ Прохор, алӑк патӗнче калушне хывса.

— Здоровы булы, хозяева! — сказал Прохор, снимая у порога калоши.

XXV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Эй, хуҫисем!

— Эй, хозяева!

XX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Кубань таврашӗнче авалтанпах ҫапла йӑла пырать: сивӗ каҫсенче пӳрт хуҫисем хӗрсемпе каччӑсене хӑйсем патне чӗнсе кӗртеҫҫӗ — те кӑмӑл тӑвас тесе, те купӑс ӑстипе ташӑ ташлакансене курасшӑн…

На Кубани исстари повелось: зимой, в стужу, хозяева зазывают к себе в хату парней и девушек, желая послушать гармониста и посмотреть пляски…

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Акӑ ҫыран хуҫисем — Усть-Невински ҫыннисем…

Вот хозяева берега — устьневинцы.

XIX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Нарыжный хӑракаласа алӑка кӑшт уҫса: «Хуҫисем килте-и?» тенӗ чух Федор Лукич тин питне ҫунӑ та, галифе, атӑ тӑхӑнса, пӗр кӗпе вӗҫҫӗнех ӗнерхи хаҫатсене пӑхса ларнӑ.

Когда Нарыжный робко приоткрыл дверь и сказал: «Хозяева дома?» — Федор Лукич, только что умывшись, в галифе и в сапогах, но еще в одной нательной рубашке, просматривал вчерашние газеты.

XVI сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Сӗтел хуҫисем ҫирӗп лараҫҫӗ апла? — Сергей хурлӑхлӑн кулса илчӗ.

— Значит, столоначальники крепко сидят?

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Салтаксем, хуҫисем пӑрахса кайнӑ ҫурри ишӗлчӗк ҫуртсенчен чупа-чупа тухса, урам варринче йӗркеленсе тӑчӗҫ.

Солдаты, выбегая из покинутых, полуразрушенных халуп, строились тут же на улице.

III // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Эпӗ Мускава кайсан вӑрман хуҫисем тупӑннӑ…

Пока я был в Москве, в станице нашлись хозяева на лес…

XXX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех