Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Мишка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Штокман тараватсӑррӑн кулса Мишка патне пычӗ, темле йывӑр инкеке чунӗпе сиссе аппаланнӑ пек, ӑна хыттӑн ыталаса илчӗ, чӗтрекен сивӗ тутипе вӑйпах чуптурӗ.

Штокман скупо улыбнулся, подошел к Мишке и, словно томимый тяжким предчувствием, крепко обнял его, с силой поцеловал холодными дрожащими губами.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка пакета урӑх ҫӗре, шинель кӗсйине пытарса чикрӗ.

Мишка перепрятал пакет, сунув его в карман шипели.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка ӗхлете-ӗхлете урине типсе кайнӑ сарӑ аттине тӑхӑннӑ хушӑра тытӑнкӑллӑн хуравласа калаҫрӗ:

Мишка, кряхтя, набивал на ноги рыжие ссохшиеся сапоги, с паузами отвечал:

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Халех хӑвна валли лаша туп та Усть-Медведицӑна вӗҫтер, — шӑпппӑн каларӗ вӑл, пакета Мишка хӗвне тӗркелесе чиксе.

Засовывая пакет Мишке за пазуху, сказал: — Сейчас же добудь себе лошадь и скачи в Усть-Медведицу.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман штабран таврӑнчӗ, Иван Алексеевичпа Мишка Кошевоя полк комиссарӗпе иккӗшӗ хушшинче пулнӑ калаҫу ҫинчен кӗскен каласа пачӗ.

Штокман вернулся из штаба, в коротких чертах передал Ивану Алексеевичу и Мишке Кошевому разговор с комиссаром полка.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ӑна Мишка Кошевой ҫӗклесе тухрӗ, дамба тӑрӑх тӗрлеттерсе пыракан хӗрлӗармееца темле кӑна чиксе пӑрахмарӗ — ӑна хӳптерлесех аманнӑ Иван Алексеевича патрон турттармалли двуколка ҫине илтерчӗ.

Его на руках вынес Мишка Кошевой и, за малым не заколов красноармейца, скакавшего по дамбе, заставил взять раненого на патронную двуколку.

XLVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Штокман кӳрши Мишка ҫинелле пӑхмасӑрах винтовкине ҫӑмӑллӑн тӳрлетсе тытрӗ те, кӑштах шухӑша кайса, хуравларӗ:

Сосед Штокмана ловко подкинул винтовку, не глядя на Мишку, подумав, ответил:

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫав ҫынсемех мар-и ара вӗсем? — калаҫӑва хутшӑнчӗ Мишка.

Не такие же люди? — встрял в разговор Мишка.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ку вӑхӑтра Дон урлӑ каҫни уссӑр, — кӳренчӗклӗн мӑкӑртатрӗ Мишка, халӗ те-ха пехота салтакӗ пек ҫивӗччӗн те пӗр ураран утма хӑнӑхаймасӑр.

— Пустяковое дело в это время переходить Дон, — обиженно буркнул Мишка, все никак не приспособившийся шагать по-пехотному — четко и в ногу.

XL // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кӑмӑлсӑр сӑнлӑ Иван Алексеевич та юлашкинчен, Мишка хӗрӳленсе каласа тӑкнӑ сӑмахсене илтсе, кулса илчӗ.

Даже хмурый Иван Алексеевич улыбнулся под конец Мишкиной горячей речи.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Укҫине вӑл сана ҫул ҫинче калаҫса килнӗшӗн тата хитре сухалушӑн хушса пачӗ, — ейӗлсе кулчӗ Мишка Кошевой ҫуна ҫинчен анса шӑлаварне тӳмеленӗ май.

— Это он тебе за разговор накинул, — улыбался Мишка Кошевой, прыгнув с кошевок и подсмыкивая шаровары, — да за приятную бороду.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Кунпа мӗн каласшӑн эсӗ? — сиввӗн систӳленсе ыйтрӗ Мишка.

— Ты это к чему загинаешь? — строго настораживаясь, спросил Мишка.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лӑпкӑччӗ! — ҫилленсе витлерӗ ӑна Мишка.

Смирные! — ожесточаясь, передразнил Мишка.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка казак калаҫма пуҫласанах юрӑ ӗнӗрме чарӑнчӗ, юлашкинчен тарӑхнӑ сасӑпа каласа хучӗ:

Мишка оборвал песню еще в начале рассказа и под конец озлобленно сказал:

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка ҫул тӑршшӗпех юрӑ ӗнерлесе пычӗ.

Мишка всю дорогу мурлыкал песни.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мартӑн 16-мӗшӗнче Штокман, Мишка Кюшевой тата Иван Алексеевич, Усть-Хоперта восстани тӑвакан станицӑсенчен тарнӑ коммунистсемпе совет работникӗсенчен дружина йӗркелеҫҫӗ тенине илтсе, Чеботарев хуторӗнчен унта кайма тухрӗҫ.

16 марта Штокман, Мишка Кошевой и Иван Алексеевич выехали с хутора Чеботарева в Усть-Хоперскую, прослышав о том, что там организуется дружина из коммунистов и советских работников, бежавших из повстанческих станиц.

XXXIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Кум, ан вӗлерӗр мана! — тархасласа каларӗ те Петро, Мишка наганне кӑкӑр ҫӳллӗш ҫӗклесе те ӗлкӗрнине асӑрхаса, куҫне темле йӑмӑх япалана курас килнӗ пек чарса пӑрахрӗ, пуҫне сикме хатӗрленнӗ чухнехи евӗр хулпуҫҫи хушшинелле хутлатрӗ.

Кум, не казните меня! — попросил Петро и, увидев, что Мишка уже поднял на уровень его груди наган, расширил глаза, будто готовясь увидеть нечто ослепительное, как перед прыжком, вобрал голову в плечи.

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Аялтисем юлччӑр, — пӑшӑлтатрӗ те Мишка, кӗлеткипе ҫӳҫенсе, сасартӑк вичкӗннӗн кӑшкӑрса тӑкрӗ:

— Белье не сымай, — прошептал Мишка и, вздрогнув, вдруг пронзительно крикнул:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мишка тӳрех Петро патне утса кайрӗ, куҫне ҫӗклемесӗр шӑппӑн ыйтрӗ:

Мишка подошел к Петру в упор, тихо, не поднимая от земли глаз, спросив:

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Ҫуран тата юланутлӑ заамурецсен пысӑк ушкӑнӗнчен уйрӑлса, вӗсем патне Мишка Кошевой пычӗ, юланутлӑ хӗрлӗармеецсем пуҫтарӑнчӗҫ.

К ним, отделившись от большой толпы пеших и конных заамурцев, шел Мишка Кошевой, подъезжали конные красноармейцы…

XXXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех