Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӑрантараҫҫӗ (тĕпĕ: тӑрантар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫӗр ҫинче пурӑнакан чӗр-чунсем пекех, сивучсем ӳпкепе сывлаҫҫӗ, ҫуратаҫҫӗ, ҫурисене сӗтпе тӑрантараҫҫӗ.

Так же как и обычные наземные животные, они дышат легкими, рождают живых детенышей, которых мать выкармливает своим молоком.

Ионы утравӗ ҫинче // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 148–155 с.

Унта хӑшӗсем апат ӑшӑтаҫҫӗ, теприсем асапланса пӗтнӗ выльӑхӗсене тӑрантараҫҫӗ, виҫҫӗмӗшсем, ним шухӑшсӑр, юрӑ ӗнӗрлесе лараҫҫӗ, тӑваттӑмӗшсем, такама кӗтсе, ушкӑнпа пухӑнса тӑнӑ.

Тут одни разогревали пищу, другие кормили измученную скотину, третьи беззаботно пели, а четвертые стояли толпой, кого-то поджидая.

Пӗрремӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Акӑ ҫавӑн пек чухне стрелка ҫине пӑх та, вӑл сана хӑвӑн килӳ ӑҫтине кӑтартса парӗ; вара эсӗ стрелка кӑтартнӑ еннелле каятӑн, унта сана апат ҫитерсе тӑрантараҫҫӗ.

Вот тогда взгляни только на стрелку, и она укажет тебе, где твой дом; пойдешь прямо по стрелке домой, и тебя там покормят.

II // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.

— Выльӑхсене те вӗсемех пӑхаҫҫӗ, тет Катя, тӑрантараҫҫӗ, ӗне сӑваҫҫӗ, — пурне те кирлӗ пек тӑваҫҫӗ, тет.

— Катя говорит, и за скотом присмотрят: накормят, выдоят, — все, что полагается.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Пирӗн ял ӗнисем хулана тӑрантараҫҫӗ!

Наши коровы кормят город!

Хӑна хӗр // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 33–37 с.

Анчах мана пӗрмаях ырӑ сӑмахпа тӑрантараҫҫӗ, эпӗ унпа мӑй таран тутӑ ӗнтӗ!..

А посулами меня все годы кормят, я ими давнспо горло сытый!..

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Виле какайӗпе тӑрантараҫҫӗ, вӑт мӗн! — ҫилӗллӗн анкӑлтатрӗ Кошевой.

— Дохлиной нас кормят! — возмущенно крикнул Кошевой.

IV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Мӗн каҫ пуличчен, трубач трубине кӑшкӑртса яричченех, ҫуран тата утлӑ строй занятийӗсенче хӑшкӑлаҫҫӗ, кӑкарса тӑратнӑ учӗсене тирпейлеҫҫӗ, тасатаҫҫӗ, тӑрантараҫҫӗ, нимӗн тӑрлавсӑр словеснӑҫа вӗренеҫҫӗ, вунӑ сехетре кӑна, тӗрӗслев ирттерсе хуралсене янӑ хыҫҫӑн, каҫхи кӗлле тӑратаҫҫӗ те, вахмистр, йӗркеленсе тӑнӑ ретсем тӑрӑх тӑхлан пек куҫӗсемпе пӑхса тухса, урмӑшнӑ сассипе ӗмӗртенхи «Эй, ҫӳлти аттемӗрне» мӗкӗрме тытӑнать.

До вечера, пока трубач не проиграет зо́рю, мотались на занятиях в пешем и конном строю, убирали, чистили и выкармливали на коновязях лошадей, зубрили бестолковщину «словесности» и лишь в десять часов, после поверки и назначения на караулы, становились на молитву, и вахмистр, обводя построенную шеренгу круглыми оловяшками глаз, заводил отроду сиповатым голосом «Отче наш».

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кунта сыснасене пӑртак сӗвӗрӗлнӗ сӑра хушнӑ салат пӑттипе тӑрантараҫҫӗ.

Свиней же здесь кормят большею частию брагой, подмешивая немного выигравшегося пива.

I. Иван Федорович Шпонька // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Ӑна вӗсем ӗмӗр тӑршшӗпе йӑтса ҫӳреҫҫӗ, пӗр ҫавӑнпа ҫеҫ пурӑнаҫҫӗ, унпа асапланса хайсене тӑрантараҫҫӗ; вӑл ыратни ҫинчен ыттисене каласа, вӗсене хӑйсен енне ҫаврӑнса пӑхтараҫҫӗ.

Они носятся с ней всё время жизни и лишь ею живы; страдая от нее, они питают себя ею, они на нее жалуются другим и этим обращают на себя внимание ближних.

Ҫирӗм улттӑпа пӗрре // Петӗр Хусанкай. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 119–131 стр.

Пуҫтарӑнаҫҫӗ, пӗрне-пӗри тӑрантараҫҫӗ, вашаватлӑх та, ырлӑх та, пӗрне-пӗри кӑмӑллани те ҫук!

Собираются, кормят друг друга, ни радушия, ни доброты, ни взаимного влечения!

IV сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вӑл йӗри-таврана хурлӑхлӑн пӑхать, пурнӑҫри яланхи сиене, инкеке кӑна курать, пӗрмаях леш асамлӑ тӗнче ҫинчен шухӑшлать, — унта усал та, хуйхӑ та ҫук, тӑрӑшса ӗҫлени те кирлӗ мар, унта Милитриса Кирбитьевна пурӑнать, унта ҫав тери лайӑх тӑрантараҫҫӗ, ахалех тумлантараҫҫӗ…

Он печально озирается вокруг и все видит в жизни вред, беду, все мечтает о той волшебной стороне, где нет зла, хлопот, печалей, где живет Милитриса Кирбитьевна, где так хорошо кормят и одевают даром…

IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Пирӗн ҫуртра пурӑнакансем ӑна тӑрантараҫҫӗ.

Ее в нашем доме многие подкармливают,

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Акӑ мӗнле тӑрантараҫҫӗ иккен сире! — терӗ вӑл, пӑшӑрханса.

— Вот как вас кормят, — сказала она с негодованием.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӗсене тӑрантараҫҫӗ, Турцире те кантараҫҫӗ Пысӑк Хырӑмсем.

Их кормят, И возят на отдых в Турцию Большие Животы.

Иккӗмӗш курӑну // Владислав Николаев. Килти архив

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех