Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑтарттӑр (тĕпĕ: кӑтарт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ан тив, Мускавра вӑл сирӗн хутсен копийӗсемпе мухтантӑр: эпир сирӗн пата ҫыртӑмӑр, эсир вара пире пулӑшмарӑр тесе каласа кӑтарттӑр.

Пусть он покозыряет в Москве копиями ваших бумажек: мы вам писали, а вы нам не помогали.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пурнӑҫ условисене лайӑхлатма тӑрӑшмалла — Либерман хӑйӗн мӗнпур вӑй-хӑватне кӑтарттӑр.

Позаботиться о бытовых условиях — пусть Либерман проявит всю свою энергию.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Эппин, компас юппи ҫӗнӗрен тӗрӗс ҫул кӑтарттӑр тесе тӑрӑшрӗ-и Негоро?

Значит, Негоро хотел, чтобы стрелка компаса снова указывала правильное направление?

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

— Турӑ хӗн кӑтарттӑр мана, курсах тӑтӑм! — тесе хучӗ Гераҫка, сӑмахне ӗнентересшӗн пулса ҫӗлӗкне хывса, сӑх-сӑхса та илчӗ вӑл.

— Накажи меня бог, видел! — проговорил Гераська и в доказательство снял шапку и перекрестился.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Ку сӑмахсене каланӑ чухне Гераҫка, ҫӗлӗкне хывса: «Турӑ хӗн кӑтарттӑр мана!» тесе хӗрес хурса илчӗ, ҫавӑнпа та ун сӑмахӗсем пирки иккӗленӳ пулма та пултараймасть.

Так как Гераська при этом снял шапку, перекрестился и сказал: «Накажи меня бог!» — то сомнения быть не могло в справедливости его слов.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Турӑ хӗн кӑтарттӑр мана!

Накажи меня бог!

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Турӑ хӗн кӑтарттӑр мана! — хӑй сӑмахӗсене ҫирӗплетмелле хӗрес хурса илет Гераҫка.

Накажи меня бог! — крестится в подтверждение своих слов Гераська.

Тара панӑ картишӗ // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кӑтарттӑр ҪЫН телейшӗн выҫҫине!

Куҫарса пулӑш

Чун ыратӑвӗ // Серте Мишши. https://chuvash.org/lib/haylav/7402.html

— Ан тив, кӑтарттӑр ӗнтӗ, курар-ха.

— Пусть, пусть покажет, интересно.

Хура ҫӗлен // Илпек Микулайӗ. Юрий Сотник. Курман-илтмен кайӑк; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 109–118 с.

Урӑхран турӑ ан кӑтарттӑр, ан пӳртӗр… — нӗшӗкле-нӗшӗкле кала пуҫларӗ Лукерья, питҫӑмартисене таса мар пир саппун аркипе шӑлкаласа.

Не дай и не приведи… — начала причитать Лукерья, вытирая щеки грязной холстинной завеской.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл хӑйне тыткаланинчен: манӑн тӳсӗмлӗх ҫителӗклӗ-ха, эпӗ никама пӳлме те, чарма та шутламастӑп — кашни мӗн калас тет, ҫавна пӗтӗмпех каласа кӑтарттӑр тенӗ пек туйӑнчӗ.

Всем своим поведением он как бы говорил, что запасся достаточным терпением и не намерен никого ни прерывать, ни останавливать — пусть каждый высказывает все, что считает нужным.

7 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Малтан высокоблагороди полк командирӗ документ кӑтарттӑр: чӑнах фронта таврӑнма чӗнеҫҫӗ-и пире е командир хӑйӗн ӑсӗпе хӑтланать…

Пущай нам их высокоблагородие командир полка документ объявит: на самом деле нас требуют на фронт али это по ихней капрызности?..

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

«Кукша пуҫлӑ шуйттан кӑтарттӑр сана, эпир мар», терӗ кум, кӑштах каҫӑрӑлса.

— Лысый черт тебе покажет, а не мы, — сказал, приосанясь, кум.

Раштав умӗнхи каҫ // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

— Сӑмсине кӑна кӑтарттӑр!..

— Пусть только посмеет сунуться!..

VIII. Ҫаран // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах хальхинче Голоса Кирияк выляса кӑтарттӑр, ҫав роль ӑна пит килӗшмелле; Фратю господин кӑшт мухтанчӑкрах та ӗнтӗ, вӑл ҫапах турӑ ҫынни-ха; ӑна кӑлӑхах вӑрҫаҫҫӗ.

Только Голоса пускай играет Кириак, эта роль больше ему под стать; Фратю, тот хоть и хвастунишка, а божий человек; напрасно его люди ругали.

XIX. Ламри сӑмах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Кама мӗн кирлӗ, ҫавна турӑ патӑр; пире хаяр сунакана турӑ хур кӑтарттӑр, пире курайманни ырӑ ан курайтӑр!

Кто чего хочет, подай ему, боже; кто нам зла желает, того бог накажет, кто нас ненавидит, пусть добра не видит!

XIV. Силистра-Йолу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

— «Итлетӗн-и эсӗ?» тесе ыйтнӑ хыҫҫӑн упӑшки пӗр чарӑнмасӑр малалла каласа кӑтартать, — ҫапла, маншӑн питӗ кӑмӑллӑ улшӑнусем, тет те вӑл, чыллаях тӗплӗн каласа кӑтартма пуҫлать; ара кунтан виҫҫӗ тӑваттӑмӗш пайне Вера пӗлет вӗт-ха, ҫук, пӗтӗмпех пӗлет, анчах та пурпӗрех: каласа кӑтарттӑр ӗнтӗ, епле ырӑ вӑл!

— Безостановочно продолжает муж после вопроса «слушаешь ли», — да, очень приятные для меня перемены, — и он довольно подробно рассказывает; да ведь она три четверти этого знает, нет, и все знает, но все равно: пусть он рассказывает, какой он добрый!

XXVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Ан тив, — тенӗ патша, — чул мӗнлерех кӗлеткеллӗ пулнине тӑмран йӑваласа кӑтарттӑр вӗсенчен кашниех.

— Пусть каждый из них, — повелел царь, — вылепит из глины ту форму, которую имел камень.

V сыпӑк // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 85–143 с.

Кам та пулин инкек ан кӑтарттӑр, тесе асӑрхать.

Так и глядят, чтоб мне кто-нибудь худа не сделал.

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Анчах пӗри те хӑй мӗн ҫырнине ан кӑтарттӑр.

Но только никто никому не покажет.

2 сыпӑк // Митта Ваҫлейӗ. Лев Кассиль. Аслӑ хирӗҫтӑру. Митта Ваҫлейӗ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1950

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех