Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Павловна сăмах пирĕн базăра пур.
Павловна (тĕпĕ: Павловна) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Крюковӑшӑн тӑрӑшни, унтан ун ҫинчен аса илнисем Кирсанова улталарӗҫ: ӑна халӗ хӑйӗншӗн Вера Павловна ҫинчен шухӑшлас хӑрушлӑх ҫук пек туйӑнчӗ; Вера Павловна Крюкова патне ҫӳресе хӑйӗнпе калаҫнӑ чухне Кирсанов унпа тӗл пуласран пӑрӑнмарӗ.

Заботы о Крюковой, потом воспоминания о ней обманули Кирсанова: ему казалось, что теперь он безопасен от мыслей о Вере Павловне; он не избегал ее, когда она, навещая Крюкову, встречалась и говорила с ним, и потом, когда она старалась развлечь его.

XVI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

— Вера Павловна, эпӗ сирӗнпе ӗнер эсир мӗн курни ҫинчен калаҫас тетӗп, — терӗ вӑл, — пӗр вӑхӑт нимӗн калама аптӑраса: — Вера Павловна, сире ун ҫинчен лайӑх мар шухӑшлаттарас килмест манӑн.

— Я хочу поговорить с вами о том, что вы вчера видели, Вера Павловна, — сказала она; она несколько времени затруднялась, как ей продолжать: — Мне не хотелось бы, чтобы вы дурно подумали о нем, Вера Павловна.

XIV // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вера Павловна, ӑна пурне те кӑтартса, тӗрлӗрен пӳлӗмсем тӑрӑх илсе ҫӳрерӗ, вӗсем столовӑйран тухса ӗҫлемелли пӳлӗме кӗнӗ чухне пӗр хӗр пӳлӗме кӗчӗ те Вера Павловна патне пычӗ.

Вера Павловна водила его по разным комнатам, показывала всё, они возвращались из столовой в рабочие комнаты, когда к Вере Павловне подошла девушка, которой не было в рабочих комнатах.

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Калаҫнӑ май чиртен кӑштах кулса илчӗҫ, шӳт тукаласа Вера Павловнӑна сатур арӑм тесе мухтарӗҫ, Вера Павловна пӑшӑрханмалла мар ҫӗртенех пӑшӑрханса кӑштах хӑй чирлесе ӳкмен-ҫке-ха.

Разговор коснулся болезни, смеялись над нею, восхваляли шутливым тоном супружескую самоотверженность Веры Павловны, чуть-чуть не расстроившей своего здоровья тревогою из-за того, чем не стоило тревожиться.

XIII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Халӗ вара хӑрушлӑх ун чухнехинчен ытларах пулнӑ: ҫак виҫӗ ҫул хушшинче Вера Павловнӑн шухӑш-кӑмӑлӗ, паллах, нумай улшӑннӑ ӗнтӗ: ун чухне вӑл пӗчӗк ача евӗр пулнӑ, халӗ ӗнтӗ ун пек мар; хӗрачана пӗр вӑхӑтрах юрататӑн, юратса йӑл кулатӑн, вылятӑн унпа, Вера Павловна халӗ хускатакан туйӑм пачах та ҫавӑн пек выляни мар.

А теперь опасность была больше, чем тогда: в эти три года Вера Павловна, конечно, много развилась нравственно; тогда она была наполовину еще ребенок, теперь уже не то; чувство, ею внушаемое, уже не могло походить на шутливую привязанность к девочке, которую любишь и над которой улыбаешься в одно и то же время.

XII // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Вера Павловна качча тухсан, малтанхи вӑхӑтра Кирсанов Лопуховсем патӗнче час-часах, кун сиктерсех пулчӗ темелле, тӗрӗсрех калас пулсан, кунсерен тенӗ пекех пулчӗ, вара часах, пӗрремӗш кунтан пуҫласах темелле, Лопуховпа хӑйӗнпе туслӑ пулнӑ пекех, Вера Павловнӑпа калама ҫук туслашса кайрӗ.

В первое время замужества Веры Павловны Кирсанов бывал у Лопуховых очень часто, почти что через день, а ближе сказать, почти что каждый день, и скоро, да почти что с первого же дня, стал чрезвычайно дружен с Верою Павловною, столько же, как с самим Лопуховым.

XI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Халӗ m-llе Розальская хӗр мар ӗнтӗ, ҫапла вара Жюли хӑйне чарса пыма тӑрӑшмарӗ; малтан вӑл йӗркеллӗ шухӑшласа калаҫрӗ, унтан хӗрсе пычӗ-пычӗ те ӗҫсе-ҫисе алхасса ҫӳренисем ҫинчен чунтан савӑнса каласа кӑтартма пуҫларӗ, кайрӗ те кайрӗ вара; Вера Павловнӑна лайӑх мар пулчӗ, Жюли ҫавна нимӗн те асӑрхамарӗ; Вера Павловна, хӑйне лайӑх мар пулнине пытарса, малалла итлеме пуҫларӗ, анчах малалла итлеме ҫӑмӑл пулмарӗ: ҫавна ҫын чирлӗ чухне ун пит-куҫӗ ҫине пӑхма ҫавӑн пек йывӑр вара.

Теперь m-lle Розальская уже дама, следовательно, Жюли не считала нужным сдерживаться; сначала она говорила рассудительно, потом увлекалась, увлекалась и стала описывать кутежи с восторгом, и пошла, и пошла; Вера Павловна сконфузилась, Жюли ничего не замечала; Вера Павловна оправилась и слушала уже с тем тяжелым интересом, с каким рассматриваешь черты милого лица, искаженные болезнью.

II // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эпӗ вулакана пурин ҫинчен те малтанах асӑрхаттаратӑп, ҫавӑнпа та эпӗ ӑна: Лопуховӑн ҫак монологӗнче Лопуховпа Вера Павловна хушшинчи ӗҫсен мӗнле те пулин кирлӗ сӑлтавӗ ҫинчен автор вӑрттӑн систерет тесе ан шухӑшлатӑр вӑл, тетӗп; ҫынсем хушшинче чаплӑ ҫӳреме, пуян тӑхӑнма май пулман пирки Вера Павловна пурнӑҫӗ пӗтсе, арканса пымӗ тата хисеплесе сума сунин «сиенлӗ туйӑмӗ» Лопуховпа иккӗшӗн пурнӑҫне пӑсас ҫук.

Я обо всем предупреждаю читателя, потому скажу ему, чтоб он не предполагал этот монолог Лопухова заключающим в себе таинственный намек автора на какой-нибудь важный мотив дальнейшего хода отношений между Лопуховым и Верою Павловною; жизнь Веры Павловны не будет подтачиваться недостатком возможности блистать в обществе и богато наряжаться, и ее отношения к Лопухову не будут портиться «вредным чувством» признательности.

XIX // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Анчах ун алли Вера Павловна аллине сӗртӗнчӗ ҫеҫ, Вера Павловна, электрица пырса ҫапнӑ пек, хаяррӑн кӑшкӑрса ярса, ура ҫине сиксе тӑчӗ, пӗр самантра ҫамрӑк ҫын патӗнчен каялла чакрӗ, аллине шӑнӑр туртнӑ пек тытса, ӑна хӑй патӗнчен тӗртсе ячӗ: — Кай!

Но лишь коснулась его рука ее руки, она вскочила с криком ужаса, как поднятая электрическим ударом, стремительно отшатнулась от молодого человека, судорожно оттолкнула его: — Прочь!

II. Ухмахла ӗҫе пӗрремӗш хут йӗрлени // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Мемориаллӑ хӑмана С.Новиковӑн амӑшӗ Галина Павловна тата аппӑшӗ Евгения торжествӑлла лару-тӑрура уҫнӑ.

Куҫарса пулӑш

Асӑну хӑми уҫнӑ // Каҫал ен. http://kasalen.ru/2024/04/26/%d0%b0%d1%8 ... %bd%d3%91/

Малтан тимлесех итленӗччӗ ҫамрӑксем Исидор Петровичпа Нинель Павловна пуплесе пынине; кайран тем анаслаттарма пуҫларӗ, вара Левен, Тамарӑна тӑк тӗксе, унпа пӗрле куперен тухрӗ.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Ӑнланмалла каласан, Нинель Павловна, ҫанталӑк сасартӑк сивӗтсе пӑрахнӑ тейӗпӗр.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Нинель Павловна.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Нинель Павловна.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Нинель Павловна.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Нинель Павловна.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Нинель Павловна.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Хӑ, кӑна ма унчченех каласа паман эс мана, Нинель Павловна?

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Нинель Павловна.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

«Чӑн-чӑн арҫын» е «чӑн-чӑн хӗрарӑм ҫук» текенсем йышлӑ-тӑк, Нинель Павловна, мӗнле те пулин пӗтӗмлетӳ тума тиветех.

Куҫарса пулӑш

Асран кайми ӳпле — пуйӑсри купе… // Виталий Енӗш. Григорьев-Енӗш В.Г. Чун кӑварӗ. Повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1987. — 215 с. — 85–186 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех