Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Аникушка (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӗр эрне ырма пӗлмесӗр пулӑ тытнӑ хыҫҫӑн кӗпипе шӑлаварӗ чӗрӗ пулӑн сӳрӗле пӗлми шӑршипе касӑлса ларчӗ те, юлашкинчен Аникушка тем парсан та унпа пӗр ҫӗрпӳртре ҫӗр каҫма килӗшмерӗ:

За неделю безустального рыболовства рубаха и шаровары его настолько пропитались невыветривающимся запахом рыбьей сырости, что Аникушка под конец наотрез отказался ночевать с ним в одной землянке, заявив:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аникушка пӗрех май шӳтлерӗ, сотня валли темиҫе витре сӑмакун ярса пама ыйтрӗ.

Аникушка все шутил и просил прислать на сотню несколько ведер самогона.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумай пулмасть Аникушка арӑмӗпе Волхова кайрӗҫ.

Зараз с Аникушкиной бабой ушли на Волхов.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ну, пурӑнма пуҫларӑмӑр та хай сӑвӑр пурнӑҫӗпе! — йӗплесе тӑрӑхларӗ нихҫан кулянма пӗлмен Аникушка.

— Ну вот мы и перешли на сурчиное положение, — острил сроду не унывающий Аникушка.

LXIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка арӑмӗпе юнашарах Дарья Мелехова тӑрать.

Дарья Мелехова стояла рядом с Аникушкиной женой.

LVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка ҫапла каларӗ:

Аникушка так и оказал:

LI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка шӑл йӗрме те ӗлкӗрчӗ:

Аникушка уже смеялся.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Айӑпа кӗнӗ йӗкӗте хӑйӑр ҫине тӑсса пӑрахрӗҫ, йӗмне антарчӗҫ, Христоня, юрӑ ӗнӗрлесе, пекӗпе сарӑ мамӑклӑ кӑчкӑ кӑларнӑ чӗрӗ хулӑсем касрӗ, хӗнекенни Аникушка пулчӗ.

Провинившегося положили на песке, спустили штаны, Христоня перочинным ножом резал хворостины, покрытые желтыми пушистыми китушками, мурлыкая песню, а Аникушка порол.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Донӑн тепӗр енче, ҫурхи шыв илнӗ вӑрман хыҫӗнче, Христоня, Аникушка, Пантелей Прокофьевич, Степан Астаховпа ытти казаксем хӑйӑр кӗрчӗсен тӗмескисем тӑрах кӑштӑртатса утрӗҫ.

А на той стороне Дона, за лесом, затопленным полой водой, по песчаным бурунам шли казаки: Христоня, Аникушка, Пантелей Прокофьевич, Степан Астахов и другие.

XLVI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӳтчюх!.. — ун еннелле ҫаврӑнса выртрӗ Аникушка, куҫне-пуҫне хӑранӑ пек чарса пӑрахса.

— Агхю!.. — поворачивался в его сторону Аникушка, в нарочитом испуге округляя глаза.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Ӳтчюх!.. — сӑвӑрла ҫуйӑхашрӗ Аникушка, куҫӗсемпе ашкӑнчӑклӑн казаксене сӑнаса пӑхса.

— Агхю!.. — по-сурчиному вскрикивал Аникушка, обводя цепь дурашливыми глазами.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка ҫеҫ алхасма чарӑнмарӗ, ҫапла ашкӑнкаласах ҫара ҫӗр патне чавса ҫитрӗ.

Аникушка докопался до голенькой земли, не переставая чудить.

XXXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нумаййӑн вӗсем, сассисенченех паллӑ, — терӗ Аникушка хашкаса сывласа.

Много их, слыхать по голосам, запыхавшись, говорил Аникушка.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Лашана илӗрех, хама кирек те мӗн тӑвӑр та, эпӗ винтовка тытас теместӗп, — пӗлтерсе хучӗ вӑл, ирхине хӑй патне Григорий, Христоня тата Аникушка пӳрте пырса кӗрсен.

Берите коня, что хотите со мной делайте, а я не хочу винтовку брать! — заявил он утром, когда в курень к нему вошли Григорий, Христоня и Аникушка.

XXX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

— Сирӗн Аникушка патне кайса кӑмӑшка туянса килесчӗ, атте, атту — тулӑ!

— Вы бы, батя, лучше пошли к Аникушке дымки купили, а то — пшеницы?

XIX // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Мелеховсемпе Христоня кил тӗлне те ҫитсе ӗлкӗреймерӗҫ, ҫурма ҫултах вӗсене Аникушка хирӗҫ пулчӗ.

Мелеховы и Христоня не успели до дома дойти, а Аникушка уж повстречался им на полдороге.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аникушка патӗнче ӗҫкӗ ӗҫеттӗмӗрччӗ..

Гуляли у Аникушки.

XVIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Вил-ӳсӗр Аникушка Григорие ҫулӑхрӗ, анчах лешӗ ун ҫине урса кайнӑ пек тирӗнсе пӑхрӗ те, вӑл, аллисене сарса пӑрахса, аяккалла сулӑнса кайрӗ.

Пьяный в дым Аникушка прилип к Григорию, но тот глянул такими глазами, что Аникушка растопырил руки и шатнулся в сторону.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Нӳрӗ алли Аникушка арӑмӗн ҫурӑмне пӗҫертсе тӑрать.

Мокрая рука жжет Аникушкиной женке спину.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Симӗс ватка шӑлаварпа музейра упранакан йышши пысӑк шпорӑллӑ атӑ тӑхӑннӑ кӗреш юман пек хӗрлӗармеец Аникушка арӑмне ыталаса ҫупӑрлать.

Аникушкину жену голубит здоровенный дяденька в ватных защитных штанах и коротких сапогах, обремененных огромными, словно из музея шпорами.

XVII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех