Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

парса (тĕпĕ: пар) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ахӑртнех, савӑш уйӑх ирттернӗ ҫынсемпе те ҫавӑн пек пулса тухать пулмалла: вӗсем ҫав уйӑхӑн мӗнпур ирсӗрлӗхне курнӑ, анчах каласа парса ҫынсен ӗмӗтне татасшӑн мар.

Так, вероятно, бывает и с теми, которые испытали всю мерзость медового месяца и не разочаровывают других.

XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Пурнӑҫра пӗр ҫынна ыттисем умӗнче ҫавӑн пек хисеплесе, хаклӑрах хак парса пурӑнасси темиҫе ҫуллӑха кӑна пулать, кун чухли те сайра-ха, — ытларах чухне темиҫе уйӑхлӑха, эрнелӗхе, темиҫе кунлӑха, сехетлӗхе ҫеҫ пулать, — калаҫрӗ вӑл.

В жизни бывает это предпочтение одного перед другими на года, что очень редко, чаще на месяцы, а то на недели, на дни, на часы, — говорил он.

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Мӑшӑрланӑва мӗнле юрату… юрату… юрату… хисеплӗх парса тӑрать-ха? — тытӑнчӑклӑ каларӗ вӑл.

— Какая же это любовь… любовь… любовь… освящает брак? — сказал он, запинаясь.

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

— Мӑшӑрлану ҫинчен ун пек шутлакансем чи кирлине пӗлмеҫҫӗ: юратусӑр авлану — авлану мар, мӑшӑрланӑва юрату кӑна хисеплӗх парса тӑрать, чӑн-чӑн таса авлану юратусӑр нихҫан та пулмасть.

— Ведь главное то, чего не понимают такие люди, — сказала дама, — это то, что брак без любви не есть брак, что только любовь освящает брак и что брак истинный только тот, который освящает любовь.

II // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Лозневой хӑйсене Андрей ҫинчен суйса парса улталани ҫинчен пӗлсен, Ерофей Кузьмич ҫав тери васкаса килнелле утрӗ.

Узнав о том, что Лозневой обманул, рассказав небыль об Андрее, Ерофей Кузьмич со всех ног бросился домой.

XX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Наркӑмӑш парса вӗлермӗҫ, сӑмах паратӑп…

— Не отравят, даю слово…

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Воронин хӑйӗн хӑнӑхнӑ йӑлипе, итлекенсене хӑй каланӑ шухӑша ӑнланса илме вӑхӑт парса тата ҫӗнӗ шухӑшсем ҫине куҫма тесе самантлӑха чарӑнса тӑчӗ; вӑл хӑй калакан сӑмахсене тата докладсене яланах ҫӑмӑллӑн ӑнланса илмелле пӗчӗк-пӗчӗк пайсем ҫине уйӑрнӑ.

Воронин по привычке остановился на мгновение, чтобы дать слушателям время для понимания высказанных им мыслей и перейти на новые; он всегда свои речи и доклады разделял на легко понятные маленькие части.

XII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ун хыҫҫӑн Воронин хӑй приказне вуларӗ: Степан Бояркин отрячӗ хӑй вырӑнӗнчех юлать, унӑн районти партизан отрячӗн командованийӗ парса тӑракан кӑтартусем тӑрӑх уйрӑм ӗҫлесе пымалла.

После этого Воронин прочитал свой приказ: отряд Степана Бояркина остается на своем месте, ему нужно работать отдельно, согласно приказаниям командования районного партизанского отряда.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ҫапла, унчченхи пекех кутӑн, терӗ Воронин, ҫурӑмӗ хыҫне автомат ҫакнӑ ҫӳлӗ качча чӗлпӗрне парса.

— Да, как тогда же упрямый, сказал Воронин, давая поводья высокому парню с автоматом за спиной.

XI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тытать те мана та наркӑмӑш парса вӗлерет…»

— Возьмет да и меня еще отравит…»

VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ӑна наркӑмӑш парса вӗлернине пӗлетӗп вӗт эпӗ, — хирӗҫ каларӗ Анна.

— Его же отравили, я вижу, — ответила Анна.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Квейс темиҫе хутчен те вырӑссем юхтарнӑ ханшана ӗҫместӗп тесе сӑмах панӑ, анчах хуҫалӑх ротинчен парса тӑракан эрех ҫитмест, кунта тата, ӑна усал тӑвасшӑн пулнӑ пекех, е килтен тата фронтран килекен начар хыпарсене пула, е кунта ӗҫлесси те фронтринчен кая мар хӑрушланса пынипе яланах ӑшӗ ҫунать.

Несколько раз уже Квейс давал себе зарок не пить русский самодельный шнапс, но вин, посылаемых из хозяйственной роты, не хватало, а тут, как назло, всегда было скверное настроение: то из-за плохих вестей из дому и с фронта, то потому, что работа становилась не менее опасной, чем на передовой линии.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Мӗншӗн шутлатӑр-ха вӑл ӑна эпир наркӑмӑш парса вӗлернӗ тесе?

— Зачем же он подумает, что мы отравили?

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Наркӑмӑш парса вӗлернӗ?

— Отравили?

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Наркӑмӑш парса вӗлернӗ.

— Отравили.

V // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Ме, вула! — терӗ ӑна амӑшӗ, листовкӑна парса.

— На, читай! — сказала ей мать, подавая листовку.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Сан ӗҫӳ пурне те кирлӗ — ҫавӑншӑн сана ватӑлмалӑх кунсенче правительство Ҫӑлтӑр парса илемлетрӗ…

Дело твое всем нужное… — за нее тебя правительство в старческие годы украсило одарив Звездой…

XV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чи пирвайхи парӑма яланах малтан парса тататпӑр, устава пӗртте пӑсмастпӑр, кладовойра йӗркеллӗ, обществӑллӑ пурлӑха сыхлатпӑр…

Первую заповедь завсегда первыми выполняем, никаких нарушений устава не допускаем, в кладовой порядок, общественное добро бережем…

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Вӑл Татьяна еннелле пӑхса кӑмӑллӑн йӑл кулчӗ, — ҫапла каланӑ пекех туйӑнчӗ вӑл: акӑ эпӗ мӗнлескер, санӑн ӗҫсем ҫунса тӑраҫҫӗ, — вара, Татьянӑна пукан шутарса парса, ларма сӗнчӗ.

Он улыбнулся Татьяне, точно говорил: вот, мол, я на все согласен и дела у меня горят… — пододвинул Татьяне стул, попросил садиться.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кунта кулса, алӑ парса тӑма вӑхӑт пулман.

Тут было не до улыбок и рукопожатий.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех