Шырав
Шырав ĕçĕ:
— Унӑн юррине вӑрласан мӗн пулать?
Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.
Мӗншӗн ҫынсем Юрӑпие ҫеҫ кураҫҫӗ, ун юррине ҫеҫ кӗтеҫҫӗ?Почему же все только эту Юрапи и видят, только её песни ждут?
Юрӑпи // Галина Матвеева. Суслин, Д. Ю. Юрӑпи: этнографи юмахӗ: [кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли] / Дмитрий Суслин. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2014. — 64 с.
Октябреноксем пӗренесем ҫине вырнаҫса ларса, яланхи пекех харӑссӑн, анчах кӗвӗллех мар, хӑйсен юррине юрлама пуҫланӑ.Уже, рассевшись на брёвнах, дружно и нестройно, как всегда, запевали свою песню октябрята.
Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.
— Салтаксен тата тепӗр лайӑх юррине юрласа пар-ха.
Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.
Ун чухне вара тип ҫырмара саркайӑк хӑйӗн ҫепӗҫ юррине юрлама тытӑннӑ.Тогда на суходоле запел свою милую песенку маленький певчий дрозд-белобровик.
X // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.
Вӑл чӑрӑш тӑрринчи кӗпер ҫине лӑпчӑнса ларчӗ, хӑйӗн вӑрӑм мӑйне малалла тӑсрӗ те, ҫӑл шывӗ шӑнкӑртатса юхнӑ евӗрлӗ, хӑйӗн вӑрӑм юррине тӑсса ячӗ.
IV // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 133–188 с.
Хӑйӗн ҫав юррине вӑл ҫурхи шывран, вӑл чулсем ҫинче шӑнкӑртатса юхнинчен илнӗ — калама ҫук хитре юрӑ!Эту песню свою он взял у весенней воды, когда она, переливаясь, журчит в камешках, — так хорошо!
Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.
Пӗчӗкҫӗ чӳрече витӗр кӗрекен ҫутӑ ҫинче лайӑх курӑнакан ӑсан маччара ҫаврӑнса ҫӳрет, аялалла пӗшкӗннӗ пуҫӗ ҫинчи куҫхаршисем хӗп-хӗрлӗ чечексем пек ҫунаҫҫӗ, кукӑр хӳрине тӑсса янӑ, вӑл хӑйӗн юррине юрлать.
Ӑсан // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 63–66 с.
— Лазарь юррине юрлама! — терӗ тепӗр хут Василий Иванович.
XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
— Ҫитӗ сана Лазарь юррине тӑсма, — каллех пӳлсе хучӗ Базаров.
XX // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
— Санӑн аҫу аван ҫын, — тавӑрать Базаров: — анчах вӑл отставкӑна тухнӑ ҫын, вӑл хӑйӗн юррине юрласа пӗтернӗ ӗнтӗ.— Твой отец добрый малый, — промолвил Базаров, — но он человек отставной, его песенка спета.
X // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.
Анчах Муций юлашки юррине пуҫласан — ҫав сасӑ сасартӑк вӑй илчӗ; янравлӑн та хӑватлӑн чӗтренсе кайрӗ; астаракан илӗртӳллӗ кӗвӗ вӑрӑммӑн туртнӑ сӗркӗч айӗн юхма тытӑнчӗ, тирне сӗрме купӑс ҫине сӑрнӑ леш ҫӗлен пек, илемлӗ авкаланса юхрӗ; сӳнми вутпа, иксӗлми уявлӑ савӑнӑҫпа ялкӑшса ҫунчӗ ҫав кӗвӗ — Фабин те, Валерин те чӗрисем шикленсе хытрӗҫ, куҫӗсем куҫҫулӗпе тулчӗҫ, Муций, пуҫне сӗрме купӑс ҫумне хӗснӗскер, шуралса кайнӑскер, куҫ харшисене пӗр ҫӗре пӗрнӗскер, пушшех шухӑшлӑ та мӑнаҫлӑ курӑнчӗ — сӗркӗч вӗҫӗнчи алмаз пайӑркаллӑ хӗлхемсем сапрӗ, хӑй те ҫав асамлӑ юрӑран вут тивертнӗ пек ҫунчӗ.
III // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.
Каҫсерен кунта ҫамрӑк мӑшӑрсене курма пулать, вӗсем шапа юррине итленӗ май ҫӗнӗ куна кӗтсе илеҫҫӗ.А по вечерам можно встретить молодые пары, которые под дружное пение лягушек встречают зарю…
Тӑрна шурӗ // Ара Мишши. Ара Мишши. Пиллӗкмӗш чӗрӗк: калавсем/ Ара Мишши. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 64 с. — 37,39,41 с.
Пӗр юрри пӗтет те вӑл ҫавӑнтах тепӗр юррине пуҫлать.Кончалась одна песня, и он тут же, без отдыха, начинал другую.
Ҫирӗм иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.
Анчах вӑл мӗнле хускалкаласа илнинчен те вӑл хӑйӗн савӑнӑҫлӑ юррине юрланине ӑнланса илтӗм.Но по ее движениям я понял, что она поет свою веселую песенку.
Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.
Вӑл чӗрӗ те сывӑ, юр ҫинче сиккелесе ҫӳресе хӑйӗн чипер юррине шӑппӑн юрлать.
Ухмаха ернӗ кайӑк // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 96–101 с.
Козодой кайӑк хӑйӗн юррине чарӑнмасӑр, пӗчӗк шанкӑртатса юхнӑ евӗр, юрлать.И пел-шептал свою приглушённую, несмолкаемую, как ручеёк, песню козодой-полуночник.
Шыв кӑркки // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 36–38 с.
Вӗсен юррине хитре юрӑ теме ҫук ӗнтӗ.
Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.
Кӗтмен ҫӗртен вӑл хӑй юррине янравлӑ та савӑнӑҫлӑ вырӑнта татрӗ.
Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.
«Иртерех-ха юрлама, вӑхӑт ҫитмен, — шухӑшлать ача. — Амисем вӗҫсе килмесӗр вӗсен юррине илтеймӗн».«Не время ещё им петь, — думал мальчик. — Пока не прилетят зябличихи, не услышишь их песен».
Пӗр ача ҫинчен // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 23–24 с.