Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

таран сăмах пирĕн базăра пур.
таран (тĕпĕ: таран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ман ҫурма сотньӑри пӗр пӑшатанӗ жидсенне кӗсье сехечӗсем вунсаккӑр таран тӑпӑлтарса илнӗ вуннӑшӗ — ылтӑн: кӑкӑр умне ҫакса тултарнӑ та, кӗрт аҫи, каснӑ-лартнӑ чи пуян купца пек сулланса ҫӳрет!

Из моей полусотни один ловкач по жидам восемнадцать штук карманных часов насобирал, из них десять золотых, навешал, сукин кот, на грудях, ну прямо самый что ни на есть богатейший купец!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Хӑш-пӗр казаксем хӗрӗхшер комплект таран ҫи-пуҫ сӗтӗрчӗҫ.

Иные из казаков по сорок комплектов одежи взяли!

XIX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Пурӑннӑ чух Наталья хӑй юнав хурса каланӑ сӑмаха тытнӑ — ачисемпе пӗрле амӑшӗ патне пурӑнма кайнӑ пулсан, ултавҫӑ упӑшкине курайманнипе хаярланса ҫитнӗскер, хӑйӗн шӑпипе ниепле килӗшейменскер, вӑл унта вилнӗ пулсан, Григорий ҫак йывӑр ҫухатушӑн кунашкалах хытӑ хуйхӑрмастчӗ те, ахӑр, тата, паллах ӗнтӗ, ӳкӗнӳ туйӑмӗ те унӑн ӑшне ҫав таран хӗрхенӳсӗр вӑркаттарса ҫунтармастчӗ пулӗ.

Если бы при жизни Наталья осуществила свою угрозу — взяла детей и ушла жить к матери; если бы она умерла там, ожесточенная в ненависти к неверному мужу и непримирившаяся, Григорий, пожалуй, не с такой силой испытал бы тяжесть утраты, и, уж наверное, раскаяние не терзало бы его столь яростно.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Натальйӑна макӑрнӑ таран макӑрма парса, Ильинична ӗҫре хытнӑ аллине кинӗн пуҫӗ ҫине хучӗ, — унӑн ҫутӑ хура ҫӳҫӗ ҫине пӑхса, ҫирӗппӗн татса каларӗ:

Дав Наталье выплакаться, Ильинична положила свою загрубелую от работы руку на голову снохи, гладя черные глянцевитые волосы, сурово сказала:

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна пула мӗн таран кулянман пуль эпӗ, калама сӑмах ҫук.

Что я горюшка от него приняла, и сказать нельзя.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ахаль те мӑй таран асаплантӑм эпӗ.

Помучилась я и так достаточно.

XVI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Григорий Копылов ҫине уринчен пуҫласа пуҫ тӳпи таран сӑнаса пӑхрӗ:

Григорий критически осмотрел его с ног до головы, подумал:

X // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Халӗ ак аллуна кӑкӗ таран татнӑ — пурпӗр службӑрах хӑвараҫҫӗ.

А зараз хоть всю руку оторви себе — все одно заставют служить.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ильинична ассӑн сывла-сывла илчӗ, кӑшт ҫеҫ илтӗнмелле пӑшӑлтатрӗ: «Ах турӑҫӑм, турӑ! Мӗн таран ҫылӑха кӗтӗмӗр!»

Ильинична вздыхала и чуть слышно шептала: «О, господи, господи! Грехи наши тяжкие!»

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сире, эсрелсене, чараксӑр чӗлхесене, пурсӑра та мӑй таран ҫитет!

На всех на вас, на проклятых, языкастых, хватит!

VIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Эсир вӗсене пытару маршӗ калаттарӑр! — ларсах ҫитмен ҫинҫе сасӑпа кӑшкӑрчӗ ҫур кӗлетки таран чӳречерен уртӑннӑ яп-яшӑ сотник.

— Вы им похоронный марш закажите! — юношеским тенорком крикнул до половины свесившийся из окна молоденький сотник.

VII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Тӗлӗ-тӗлӗпе ҫул ҫине чӗркуҫҫи таран ылтӑн тӗслӗ тулӑ тӑкӑнса юлнӑ.

Местами дорога по колено была усыпана золотистой пшеницей.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл, кӑкӑр таран шывра тӑрса, пӗтӗм патронне персе пӗтерчӗ; чышкипе казаксем еннелле юнаса темскер кӑшкӑрчӗ те чалӑшшӑн хӑлаҫланса ишсе кайрӗ.

Он расстрелял все патроны, стоя по грудь в воде; что-то крикнул, грозя кулаком в сторону казаков, и пошел отмахивать наискось.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Сылтӑм флангра, шыв тулса ларнӑ лупам патӗнче, самантлӑха чарӑнса тӑчӗҫ, унтан, патрон хутаҫҫисемпе винтовкисене пуҫ тӑрринелле ҫӗклесе, кӑкӑр таран шыва кӗрсе кайрӗҫ.

На правом фланге, около налитой водой ложбины, на минуту замешкались, потом побрели по грудь в воде, высоко поднимая патронные подсумки и винтовки.

II // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ӑна ним сӑмах та каламарӗҫ, анчах хыҫалтан утса килекен Степан казаксемпе танлашсан, Аникушка, ура ҫине тӑрса, выртакансен ушкӑнӗнчен уйрӑлчӗ те Степана икӗпитлӗн саламласа пилӗк таран пуҫ тайрӗ, хыттӑн каласа хучӗ:

Ее пропустили молча, но, едва лишь шедший позади Степан поравнялся с казаками, встал и отделился от группы лежавших Аникушка, он с лицемерным почтением в пояс поклонился Степану, громко сказал:

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Аксинья кофтине тата ӗҫлеме чӑрмантаракан кӑкӑрлӑхне хывса хучӗ, тин сунӑ сӗт пек ӑшӑ шыва чӗркуҫҫи таран кӗрсе тӑрса, кӗпе-йӗм ухма тытӑнчӗ.

Аксинья скинула кофточку и стеснявший движения лиф, по колени забрела в парно-теплую воду музги, стала стирать.

I // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Мажаров, ҫул ҫинчен айккинелле ярса пусса, тӳрех кӑпӑш юр ӑшне чӗркуҫҫи таран путса ларчӗ, юр ҫыпӑҫса тулнӑ карчӑк, курпунне кӑларса, туратпа ҫапӑ тиенӗ йывӑр ҫунашка туртса, ун ҫумӗнчен иртсе кайрӗ.

Мажаров машинально шагнул с дороги в сторону, сразу по колено проваливаясь в рыхлый сугроб, и мимо него, еле волоча тяжелые, груженные толстыми сучьями и хворостом салазки, прошла сгорбленная, заваленная снегом женщина.

24 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Чуста хӑпарсан, вӑл, ҫаннисене чавса таран тавӑрса, ҫиттине илнӗ сӗтел ҫине ҫӑнӑх сапрӗ, пӳремечсем, купӑста куклисем, булкӑсем тума тытӑнчӗ.

Когда взошло тесто, она, засучив по локоть рукава, присыпала голый стол мукой и начала разделывать шаньги, пирожки с капустой, булочки.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени хӗвел ҫинче ҫиҫсе тӑракан мамӑк пек ҫӑмӑл юрпа савӑнса, кӗреҫе хыҫҫӑн кӗреҫе ывӑтрӗ, пилӗк таран чавса кӗчӗ.

Любуясь легким как пух снежком, сверкавшим на солнце, она бросала лопату за лопатой, по пояс продвигаясь в снежной траншее.

18 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пушмакла ҫӳреҫҫӗ те кирлӗ таран, унтан вӗсене ӗне шутне кӗртеҫҫӗ.

Походят в телках, сколь им положено, а потом их в коровы переведут.

12 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех