Шырав
Шырав ĕçĕ:
Захар мучи мӗн иртенпех килте ҫукчӗ, Федя вара кӗпе-йӗмсене ҫума шухӑшларӗ.С утра деда Захара не было дома, и Федя решил постирать белье.
12-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Мӗн пулнӑ ӑна? — шухӑшларӗ Маша, лешӗ кӗтмен ҫӗртенех чӗрре кӗрсе кайнипе тӗлӗнсе, шӑртланса кайнӑскер, чӗрӗп пек. Ҫын каланине те итлесшӗн мар».
11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Ҫук, кирек мӗн тесен те, ун пек ан пултӑр! — хӑра-хӑра шухӑшларӗ Санька. — Тарсан аванрах… киле пырса кӗмӗп».«Нет, что угодно, только не это! — со страхом подумал Санька. — Убегу лучше… домой не покажусь».
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька ҫак ашшӗ вилнине пӗлтерекен хута Катеринӑна парасси ҫинчен чӗтре-чӗтре шухӑшларӗ.Санька с содроганием представил, как он передаст похоронную Катерине.
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— «Марина Ивановна Ракитинӑна», — вуларӗ Тимка, унтан вӑл каҫ кӳлӗм ҫак виҫ кӗтеслӗ хутпа Маша амӑшӗ патне кӗрес вӑхӑт ҫинчен шухӑшларӗ.
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька хӑй ашшӗ ҫинчен шухӑшларӗ.
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Санька та кун пек вӑхӑта ирттерсе ярас мар тесе шухӑшларӗ.
10-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
— Кутӑн старик, — шухӑшларӗ Лена.
8-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Ниҫта та ямастӑп эп ӑна, — шухӑшларӗ вӑл Федя ҫинчен, — тӳрӗ кӑмӑллӑ колхозник тӑватӑп.«Никуда я его не отпущу, — подумал он про Федю, — доброго колхозника выращу.
7-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Пӗтинччӗ хӑть хӑвӑртрах», шухӑшларӗ Маша, анчах ачасем иртӗхсех кайрӗҫ — ун йӗри-тавра чупса ахӑлтатса ҫӳрерӗҫ, вӗлтӗренсемпе вӗтелерӗҫ, Маша ҫилленсе ҫитрӗ.
5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Кун пек ҫил пӑра та ватать, — шухӑшларӗ вӑл. — Кӗтсех тӑр, пӑр халех тапранса каять».«Такой ветер лед разбивает, — подумал он. — Теперь жди, скоро тронется».
5-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
Ҫакӑн пек лайӑх ҫын хӑй сассине пачӗ пулсан, Катерина ҫуркунне аван пуласси ҫинчен шухӑшларӗ.
3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Ӑҫтан анне пултӑр ҫак», — тиркешсе шухӑшларӗ Санька, — унӑн пирӗнпе лапталла кӑна вылямалла».«Какая же это мамка! — с пренебрежением подумал Санька. — Ей бы с нами в лапту играть».
3-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Каҫаймасть ӗнтӗ пирӗн Тимка, ҫырӑвӗсене йӗпетсе пӗтерӗ акӑ», — шухӑшларӗ Санька.«Застрянет теперь наш Тимка, не то еще письма подмочит», — озабоченно подумал Санька.
1-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951
«Ҫук, санӑн Андрейне манмастӑп», килхушшипе пынӑ чух хуйхӑллӑн шухӑшларӗ Штольц.«Нет, не забуду я твоего Андрея, — с грустью, идучи двором, думал Штольц.
IX сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Штольц чӗнмесӗр каллех аллейӑпа утрӗ, пуҫне усрӗ, арӑмӗ калани пирки пӑшӑрханса, ним тавҫӑрса илмесӗр шухӑшларӗ.
VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
«Ман умра пытарать, вӑтанать, ҫӑткӑн хурт-кӑпшанкӑ, ростовщица!» шухӑшларӗ вӑл.«Скрывает передо мной, стыдится, жадная тварь, ростовщица! — думал он. —
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
Ахах, кӗмӗл, салоп саклата хунине аса илчӗ те Штольц ҫавӑн пирки калать пулӗ тесе шухӑшларӗ; анчах вӑл кун ҫинчен мӗнле пӗлме пултарнине ниепле те тавҫӑрса илеймерӗ; ку вӑрттӑнлӑха вӑл Обломова мар, кашни пуса ӑҫта хунине пӗлсе тӑракан Анисьйӑна та каласа паманччӗ-ҫке?
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
«Ку хӗрарӑм ухмах-и е ултавҫӑ-и?» шухӑшларӗ Штольц.
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956
«Вӑл ҫаратать ӑна, йӑлтах ҫаратать… ку кашни кунах ҫакнашкал пулса пынӑ, анчах эпӗ халиччен тавҫӑрса илеймен!» шухӑшларӗ Штольц.«Она его грабит, тащит с него все… это вседневная история, а я до сих пор не догадался!» — думал он.
VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956