Шырав
Шырав ĕçĕ:
Пӗррехинче яла пырсан (эпӗ ун чухне ҫирӗмрен иртнӗччӗ ӗнтӗ) эпӗ хамӑр килте пӗрремӗш хут вунӑ ҫулалла ҫитнӗ хура куҫлӑ имшеркке хӗрачана — Асьӑна куртӑм.
VIII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
Килте эпӗ Гагин ҫырса хӑварнӑ хута тупрӑм.
VII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
Ася килте юлчӗ.
V // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.
Арӑмӗ килте ҫук; Фабий сада чупса тухрӗ те унта, аякри пӗр аллейӑра, Валерие курчӗ.В доме ее не было; Фабий побежал в сад — и там, в одной из отдаленнейших аллей, он увидел Валерию.
VI // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 64–83 с.
Килте темӗн пулса иртнине эпӗ тарҫӑсен сӑнӗнченех пӗлтӗм…По лицам лакеев я догадывался, что произошло нечто необыкновенное…
XIX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Атте килте ҫукчӗ; анчах аннеҫӗм, юлашки вӑхӑтра пӗрмай тарӑхаканскер, ман салхуллӑ кӑмӑла асӑрхарӗ те каҫхи апатра: «Мӗн эсӗ, тем пулнӑ пек, тарӑхса ларатӑн?» терӗ.
XVII // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
— Эпӗ килте ӗҫленине пӗлме пултараймастӑр эсир, — хирӗҫлерӗм ӑна мӑнкӑмӑллӑраххӑн, ҫапах та кӑшт именерех.
X // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Пирӗн килте вӑл хӑйне хӑй пике пек, князь хӗрӗ пек тыткалатчӗ, — эпӗ унран ютшӑнаттӑм.В нашем доме она превращалась в барышню, в княжну, — и я ее дичился.
IX // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Манӑн вӑрттӑн ӗмӗтӗмсем ҫапла кӗтмен ҫӗртен хӑвӑрт ҫитнишӗн эпӗ савӑнтӑм та, шиклентӗм те; ҫапах эпӗ хам именнине палӑртмарӑм, малтанласа хам пӳлӗме вӗр-ҫӗнӗ сюртук тӑхӑнма, галстук ҫакма кӗтӗм: килте эпӗ курткӑпа, ҫухаллӑ кӗпепе ҫӳреттӗм, — вӗсем мана йӑлӑхтарнӑччӗ ӗнтӗ.
III // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Эпӗ аннеҫӗме вӑл кӑмӑлсӑр чухне куртӑм: атте килте пулманран унӑн никампа та канашлама ҫук-мӗн.
III // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Эпӗ килте ҫук чухне аннеҫӗм хӑйӗн кӳршинчен ҫыру илнӗ — ҫырӑвне сӑрӑ хут ҫине ҫырнӑ, хӑмӑр сӑркӑчпа пичетленӗ, ун пек сӑркӑчпа почта повесткисене е йӳнӗ эрех кӗленчисене пичетлеҫҫӗ.
III // Александр Артемьев. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 3–63 с.
Килте никам та пулман.
Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.
Кайран вара хӑй ӗҫне пӗтӗмпех парӑннӑшӑн, палӑртса хунӑ ҫул-йӗртен пӑрӑнманшӑн ӑна ним пӗлмен ҫын, килте ӳснӗ художник тесе мӑшкӑлакансем те хисеплеме пуҫланӑ.
Иккӗмӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.
Ку каччӑ Мӗкӗте ятлӑ, вӑл хуҫи килте ҫук чухне вӑхӑта яланах хапха умӗнче ирттерет.Парень назывался Никитою, и проводил всё время за воротами, когда барина не было дома.
Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.
Алӑкран шакканине хирӗҫ никам та ответлемерӗ: килте никам та ҫук.На стук его в дверь не было никакого ответа: человека не было дома.
Пӗрремӗш пай // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 96–146 с.
Вӑл килте пулмарӗ.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.
Тата пирӗн килте пысӑк улшӑну.
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.
Килте нумай вӑхӑт хушши вырӑн ҫинче выртса ирттертӗм, кайран илемлӗ сӑвӑсем ҫырса илтӗм: «Душеньки часок не видя, Думал год уже не видал; Жизнь мою возненавидя, Льзя ли жить мне я сказал».
Ухмаха ернӗ ҫын ҫырса пынисем // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 75–95 с.
Ку господин пур ӗҫе те, килте арӑмӗпе пулса иртекен хирӗҫӗве те правительствӑна хутшӑнтарасшӑн тӑрӑшакан господинсенчен пӗри пулнӑ пулас.
II // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.
Килте ман арӑмӑн амӑшӗ, хуняма карчӑк, пурӑнать, ачасем те пур: асли вара пысӑк ҫын пулас пек туйӑнать: пите ӑслӑ ача, анчах воспитани пама укҫа пачах ҫук».
II // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 51–74 с.