Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳреме (тĕпĕ: ҫӳре) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ӗмӗтпе ҫӳреме ҫӑмӑл-ҫке…

«Мечтать, конечно, легко…

X сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Куҫ умӗнче иртнӗ вӑрҫӑ тӑрать, Сергей ун ҫинчен манма, ун ҫинчен шухӑшламасӑр ҫӳреме пултараймасть.

Война стояла перед ним, и забыть ее, не думать о ней Сергей не мог.

IX сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Вӑл яштака, илемлӗ, савӑнӑҫлӑ ҫамрӑк ҫын, Сергейрен пилӗк ҫул анчах аслӑ; Кавказ тумӗ тӑхӑнса, вӗҫкӗн ҫӳреме юратать: саран тыттарнӑ кӑвак пустав галифе тӑхӑннӑ, уринче шевро, кӗлесӗр ҫемҫе атӑ — атти вара ҫав тери ҫемҫе, утнӑ чухне утти те илтӗнмест; тӳрӗ ҫухаллӑ вӑрӑм кӗпи ҫинчен пилӗкне ансӑр чӗн пиҫиххипе туртса ҫыхнӑ; хӗлле кубанкӑпа пашник, ҫулла — качака ҫӑмӗнчен йӑваланӑ ҫемҫе шлепке тӑхӑнать.

Артамашов — веселый, еще молодой человек, всего лет на пять старше Сергея — любил щегольнуть горской одеждой: носил суконные галифе с кожаными леями, шевровые, без каблуков сапожки — такие мягкие, что когда он шел, то шагов не было слышно; длинную, со стоячим воротником рубашку, подпоясанную тонким ремешком; зимой носил кубанку и башлык, а летом — широкополую, из козьей шерсти шляпу.

IV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей урамсене курса ҫӳреме тухни ҫинчен каларӗ те, пурнӑҫра тин тӗл пулнӑ пек, вӗсем пӗр сӑмах чӗнмесӗр юнашар утрӗҫ.

Сергей сказал, что хочет пройтись по улице и посмотреть станицу, и они пошли молча, не зная, как начать разговор.

III сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Федор Лукич Хохлаков, аттисемпе шӑтӑртаттарса, пуринпе те сывпуллашрӗ, ҫак эрнерех тепре килсе «хаклӑ хӑнана» хӑйпе пӗрле район тӑрӑх илсе ҫӳреме сӑмах пачӗ те машина патнелле утрӗ, унта ӑна шурӑ пуҫлӑ шофер кӗтсе илчӗ.

Федор Лукич Хохлаков, поскрипывая сапогами, вышел из-за стола, распрощался, пообещал на этой неделе взять с собой в поездку по району «дорогого гостюшку» и пошел к машине, где его дожидался белоголовый шофер.

II сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

— Анчах ман вӑкӑрсемпе ҫӳреме начар.

— Только на моих быках езда плохая.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Сергей бриджи, ансӑр кунчаллӑ атӑ тӑхӑннӑ, гимнастерка ҫийӗн яланах портупея ҫакма юратнӑ пулсан, Ҫемен брюкине ҫиеле кӑларса ҫӳреме кӑмӑлланӑ, китель, ҫурма ботинка тӑхӑнма юратнӑ.

Если Сергей любил бриджи, сапоги с узкими голенищами, гимнастерку — и непременно с портупеей, то Семен, перед тем как покинуть свою часть, пошил брюки навыпуск, китель и полуботинки.

I сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пушкӑрт ҫынни Гришаткӑна йӗнер ҫинче ларма, утӑпа, юртӑпа, сиккипе ҫӳреме вӗрентет.

Учит башкирец Гришатку в седле держаться, ездить шагом, рысью, в галоп.

Вӑй ҫумне вӑй // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Акӑ утпа ҫӳреме вӗренет те — асӑрхан, Галие!

Вот научится ездить верхом — берегись, Галия!

Митяй тете // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Тытӑнчӗ Гришатка слобода тӑрӑх ҫӳреме.

Стал Гришатка гонять по слободе.

Ҫӗнӗ ҫӗрте // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

1773 ҫулхи кӗркунне ҫак хыпар Ӗренпур тӑрӑх ҫил пек ҫӳреме тапратнӑ.

Слухи эти осенью 1773 года ветром пошли гулять по Оренбургу.

Патша паллисем // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Аксинья ачи вилесрен хӑранипе тӑвӑнса ҫитрӗ, ӑнтан кайса, тӗлне-йӗрне пӗлмесӗр ӑшталанса ҫӳреме пуҫларӗ, ун аллинче нимӗнле ӗҫ те йӳнеҫми пулчӗ.

Подавленная страхом за жизнь ребенка, Аксинья теряла рассудок, бестолково металась, работа валилась из ее рук.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Лӑпкӑ чӗрепеле хырӑмпа шуҫса ҫӳреме эсӗ ытлашши тӳрӗ кӑмӑллӑ ҫын, ухмах мар.

Ты слишком честен и неглуп, для того чтобы мог со спокойной совестью пресмыкаться.

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Йывӑр аманнисене наҫилккасемпе ҫӗклесе тухрӗҫ; хӑйсем халлӗнех ура ҫинче ҫӳреме пултаракансем, хӑйсен хушамачӗсене каласа ҫыртарчӗҫ те перрон ҫине тухрӗҫ.

Тяжелораненых выносили на носилках: те, кто мог ходить без посторонней помощи, вышли после записи на перрон.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Юлашки ҫырӑвӗнче кӑна вӑл: «…яланах стройра, ҫапӑҫма та, ҫурӑм хыҫӗнче кутамккапа вилӗме ҫакса ҫӳреме те йӑлӑхтарса ҫитерчӗ», — тесе ҫырнӑ.

Лишь в последнем письме обмолвился фразой: «…все время в строю, и уж как будто и надоело воевать, возить за собой в переметных сумах смерть».

19 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Ара, сотник, шухӑшласа пӑхӑр, ҫакӑнта ӗҫсӗр сулланса ҫӳреме икҫӗр ҫухрӑм хушши выльӑх вагонӗсенче кисренсе килтӗмӗр пулать.

— Ведь вы подумайте, сотник: протряслись двести верст в скотских вагонах, для того чтобы слоняться тут без дела.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Казаксен ҫулла та пустав шӑлаварпах ҫӳреме тивет, ҫак питӗ кансӗр.

Плохо, что казакам приходится и летом носить суконные шаровары.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Полици кайтӑр, пире намӑс ӗнтӗ текех халӑха лӑплантарса ҫӳреме.

Полиция пущай, а нам, кубыть, и совестно.

4 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Кулленех маршпа ҫӳреме тухакан взводсем ҫине пайланӑ сотня, хаш та хаш сывласа, куҫӗсене хӗскелесе, Франьӑн чӑштӑртатакан кӑвак юбки ҫине пӑхать.

Сотня, разбитая на марширующие взводы, со вздохами и подмигиванием следила за шелестом серой Франиной юбки.

2 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Площадь тӑрӑх офицерсем каллӗ-маллӗ кумса ҫӳреме пуҫларӗҫ; шинель аркисене ваштӑртаттарса, ветеринари тухтӑрӗпе номер (лашана виҫмелли) тытнӑ фельдшер иртсе кайрӗҫ.

По площади засновали офицеры; развевая полами шинелей, прошли ветеринарный врач и фельдшер с кономером.

21 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех