Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

яма (тĕпĕ: ям) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Пуҫӗсене анратса яма.

— Чтобы запутать и задержать их.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Кунтан инҫех те мар милици уйрӑмӗ пур, леҫсе яма пултаратӑп.

Могу подбросить. Тут отделение не далеко.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Вӑл та Маргарита пек нӑйкӑшса яма хатӗрччӗ, анчах ҫак самантра хӑй арҫын ача шутӗнче ҫӳренине аса илчӗ те шӑлне ҫыртрӗ.

Ей тоже очень хотелось бояться и повизгивать, как это делала Маргарита. Но увы, она вдруг к собственной досаде вспомнила, что все еще находится в образе мальчишки, и поэтому стиснула зубы и проделала все молча.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Яр киле пӗр-пӗр тантӑшна, аннӳне вара шӑнкӑравласа асӑрхаттарӑн теттене парса яма кирли ҫинчен.

Сходит к тебе домой, а ты позвонишь маме и попросишь ее отдать твоей подружке игрушку.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Сана пула алӑ ним туйми пулса ларчӗ, персе яма та пултаратӑп.

— У меня уже рука занемела. Того и гляди выстрелит.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Тулӗк асту, авӑрланӑ ӑна, ӑнсӑртран персе яма та пултарать.

— Только осторожнее, он на взводе. Может выстрелить.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Кӳреннӗрен вӑл кӗҫ-вӗҫ йӗрсе яма хатӗр.

У нее слезы готовы были брызнуть из глаз от обиды.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

— Хӑй арҫын ача мар, хӗр ача пулнине тӳрех персе яма чӗлхи ҫаврӑнмарӗ унӑн.

Сразу выпалить, что она не парень, а девчонка, просто язык не повернулся, —

Иккӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Халӗ ӗнтӗ сывлӑш ҫавӑрса яма та юрать.

Можно перевести дух.

Пӗрремӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив

Аран-аран лартрӑмӑр ӑна эпир, Катя килти ӗҫе тытӑнчӗ, эпир Петьӑна пулӑшасшӑн пултӑмӑр та, анчах Петя «тутлӑрах пултӑр» тесе чуста ҫине темле концентратсем лартсан, эпӗ тата ҫавӑнта тӑвар вырӑнне кӗпе-йӗм ҫумалли порошок яма тӑрсан, Даша инке сехӗрленсе ҫеҫ тӑчӗ.

Кончилось тем, что мы силой усадили её, Катя принялась за хозяйство, мы с Петей вызвались помогать ей, и тётя Даша только вскрикивала и ужасалась, когда Петя «для вкуса», как он объявил, Всадил в тесто какие-то концентраты, а я вместо соли едва не отправил туда же стиральный порошок.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ҫавна курсан, ашшӗ кулса яма хатӗр пулчӗ.

Увидев это, отец на одну минуту даже готов был улыбнуться.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Кукамӑшне тем пек ырласа, хӑйӗн гимназинчи ӗҫӗсемпе мухтанса — ку, чӑннипе каласан, пит терӗсех те пулман, — Петя кукамӑшӗнчен асӑнмалӑх кукашшӗн мундирне яма ыйтнӑ.

Осыпая бабушку ласковыми именами и сообщая о своих блестящих гимназических успехах — что, по правде сказать, было сильно преувеличено, — Петя просил прислать ему на память — как можно скорее — майорский мундир дорогого дедушки.

XXXV. Таса парӑм // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Гаврик, пар пуҫласа яма пӗр вуннӑшне, — терӗ Петя тӳсейменнипе чӗтрекен аллине тӑсса.

— Гаврик, дай на разживу десяток, — сказал Петя, протягивая руку, дрожащую от нетерпения.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Анчах, пӗр енчен, ӗҫӗ те сахал пулнӑ, иккӗмӗшӗнчен, вӑраха яма ҫук кирлӗ ӗҫсем вӑхӑта нумай ирттернӗ.

Но, во-первых, работы было мало, а во-вторых, много времени отнимали те неотложные дела.

XXX. Хатӗрлемелли класра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Миҫе хутчен вӑл Петяна вӑлта хӗлӗхне мӗнле ҫыхма, путаркӑҫ яма вӗрентнӗ!..

Сколько раз он налаживал Пете грузило и учил, как надо привязывать лесу!..

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Картуз ҫине пӑхса, Павлик мӑшӑлтатать, кӗвӗҫет, вӑл кашни минутрах макӑрса яма хатӗр.

Глядя на фуражку, Павлик завистливо косил глаза и сопел, каждую минуту готовый зареветь.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Мӗнле апла калама пултаратӑр эсир? — хӗрелсе, ҫиленсе, урисемпе тапса пӗтӗм урама илтӗнмелле кӑшкӑрать Петя, хӑй кӳреннипе макӑрса яма та хатӗр.

Как вы можете так говорить? — гневно багровея и топая ногами, на всю улицу кричал Петя, готовый зарыдать от обиды.

XXVIII. Кутӑн аппа // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Уншӑн вӗсене — эхэ! — арестант ротине яма пултараҫҫӗ.

Ихнего брата за это — ого! — в арестантские роты могут.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

— Мӗнле, асатте, вӑлта ҫине яма аш илтӗн-и?

— Ну что, дедушка, купили мясо для наживы?

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Пуринчен ытларах ӑна хула больницине яма юрамасть, унта пырсан тӳрех паспорт ыйтаҫҫӗ.

Тем более не следует отправлять его в городскую больницу, где обязательно спросят паспорт.

XVII. Тир хуҫи // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех