Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

лайӑхрах (тĕпĕ: лайӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӗсем лайӑхрах пулӗччӗҫ кунта, мӗншӗн тесен тинӗс — епле вӑл кӑмӑллӑ… вӑл ҫын чунӗнче ырӑ шухӑшсем вӑратать.

Были бы они от этого лучше, потому оно — ласковое такое… хорошие думы от него в душе у человека.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Саплӑк ҫине саплӑк лартса та шӑтӑк ҫеҫ тӑрса юлнӑ шалпар сӑрӑ халачӗпе лайӑхрах чӗркенесшӗн пулса, вӑл ҫӗр ҫинче йӑваланать, тертленни харама кайнине кура, питӗ те тӑварлӑ сӑмахсемпе вӑрҫа-вӑрҫа илет, хӑй ҫапах та чӗркенмех тӑрӑшать.

Он катался по земле, стараясь плотнее закутаться в серый балахон, сшитый из одних дыр, и очень образно ругался, видя, что все его усилия тщетны, ругался и все-таки продолжал кутаться.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Хуласенчи тӗттӗм кӗтессем вӗсенчен лайӑхрах, унта пӗтӗмпех вараланчӑк пулин те, тӳрӗлӗх пур, хӑвна ху ирӗккӗн тытатӑн е тӑван ҫӗршывӑн хирӗсемпе ҫулӗсем тӑрӑх ҫӳре, ку питӗ интереслӗ, чуна уҫӑлтарса ярать, ҫапла ҫӳреме сана, чӑтӑмлӑ, лайӑх урусемсӗр пуҫне, ытла нимех те кирлӗ мар.

Всего лучше отправиться в трущобы городов, где хотя всё и грязно, но всё так просто и искренно, или идти гулять по полям и дорогам родины, что весьма любопытно, очень освежает и не требует никаких средств, кроме хороших, выносливых ног.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Суйнӑ чухне ҫынна вӑл тӗрӗс сӑмах каланӑ чухнехинчен те лайӑхрах пӗлсе ҫитетӗн.

Иной раз вранье-то лучше правды объясняет человека…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

— Тӗрӗссипе суйи сана лайӑхрах паллӑ, — эсӗ хут пӗлетӗн…

— Тебе лучше знать, верно или нет, — ты грамотный…

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Пурте ӑмӑрткайӑк ывӑлӗ ҫине тӗлӗнсе пӑхса илнӗ те, вӑл хӑйсенчен нимӗн чухлӗ те лайӑхрах маррине, куҫӗсем ҫеҫ унӑн вӗҫен кайӑк патшинни пек сивӗ те мӑнкӑмӑллӑ иккенне асӑрханӑ.

Все смотрели с удивлением на сына орла и видели, что он ничем не лучше их, только глаза его были холодны и горды, как у царя птиц.

I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.

Пур тухтӑрсенчен те лайӑхрах!

Лучше докторов всяких!

Ялти эмелҫӗсем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 71–80 стр.

Ну-ка, иш лайӑхрах!

Ну-ка, гребни добре!

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

— Ну, шуйттан, иш лайӑхрах!..

— Ну, дьявол, греби же!..

II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.

Макар калама чарӑнчӗ, чӗлӗмне табак хутаҫӗ ӑшне чиксе хучӗ те чекменне кӑкӑрӗ ҫине лайӑхрах хуплаштарчӗ.

Макар замолчал и, спрятав в кисет трубку, запахнул на груди чекмень.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Эпӗ чекменпе лайӑхрах пӗркентӗм те Макарӑн хӗвелпе, ҫилпе хуралса ларнӑ ватӑ сӑн-пичӗ ҫине пӑхса выртатӑп.

Я закутался плотнее в шинель и, лежа, смотрел в его старое лицо, черное от загара и ветра.

Макар Чудра // Хумма Ҫеменӗ, Феодосия Ишетер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 7–19 стр.

Лайӑхрах лаша пулсан, вӑл та хӑвӑрт илсе ҫитерес ҫук, анчах манӑн, хӑвӑрах куратӑр вӗт-ха, лаша мар вӗт, намӑс!»

Какая лошадь поблагороднее, и та не выедет, а у меня, сами изволите видеть, не лошадь, а срамота!»

Хуйхӑ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 46–55 стр.

Вӗсенчен чи ҫӳлли ҫинче, лайӑхрах курӑнса лараканни ҫинче, «Трактир» тесе ҫырнӑ вывеска ҫакӑнса тӑрать, вывеска ҫинче сӑрласа тунӑ самовар пур, вӑл хӗвел ҫинче ылттӑн пек йӑлкӑшса тӑрать.

На самой высокой и видной из них синеет вывеска «Трактир» и золотится на солнце нарисованный самовар.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Тӑхта-ха, чавсупа ан тӗрт… эп ӑна халех… халех… лайӑхрах ярса тытма пар кӑна…

Постой, не толкай локтем… я его сичас… сичас, дай только взяться…

Шампа // Иван Иртышев. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 18–26 стр.

Куславккасен тӗштырӑ культурисем кӑҫал пӗлтӗрхинчен лайӑхрах ҫитӗннине палӑртрӗ.

Куҫарса пулӑш

Ҫак ӑнтӑлу халӗ те пӗрремӗш вырӑнта // Юрий Михайлов. «Хыпар», 2015.06.16

Ну, юрӗ, пӑх ӗнтӗ ман ҫине лайӑхрах!

Ну, да погляди же на меня хорошенько!

Мӑнтӑрккапа ырханкка // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 11–14 стр.

Землемер, ҫак ӑншӑртлӑ инкек тӗлне пулма ӗмӗтленменскер, чи малтанах лашана тытса чарнӑ, урапа ҫине лайӑхрах майланса ларнӑ, унтан шухӑшлама пуҫланӑ.

Землемер, не ожидавший такого реприманда, первым делом остановил лошадь, потом уселся поудобней на телеге и стал думать.

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

(Лавҫи ӳсӗр пулмасан тата лаши лайӑхрах пулсан, вӑтӑр ҫухрӑм та пулас ҫук та, лавҫи ӳсӗр те лаши ӗшенчӗк пулсан, вара аллӑ ҫухрӑма яхӑнах та пуҫтарӑнма пултарать).

(Ежели возница не пьян и лошади не клячи, то и тридцати верст не будет, а коли возница с мухой да кони наморены, то целых пятьдесят наберется).

Ҫул ҫинче // Митта Петӗрӗ. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 3–10 стр.

Садра ӗҫлесен лайӑхрах пулӗ.

Я лучше в саду работать буду.

39-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

— Спиртран лайӑхрах пулӑшать вӑл.

— Крепче спирта действует.

36-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех