Шырав
Шырав ĕçĕ:
Упӑшкине ирӗксӗртен ачашлакан Аксинья, ӑна курайманнипе, ӑшра явӑнакан сӳнми ҫулӑма куҫҫульпе сӳнтерет.Аксинья, лаская мужа, слезами заливала негаснущую к нему ненависть.
3 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.
Вӑл ҫав тери пӑлханчӗ, ҫав тери васкарӗ, унӑн куҫӗсем куҫҫульпе шывланчӗҫ…Она так волновалась, так спешила, глаза ее наполнились слезами…
VIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
«КВ» танк тата Загрудько экипажӗ пӗтни ҫинчен пӗлтерсен, Руденко куҫӗсем куҫҫульпе шывланчӗҫ.Когда Руденко доложили о гибели «КВ» и экипажа Загрядько, у него на глазах выступили слезы.
VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.
Амӑшӗ патне пырсан, Сергей Ирина куҫӗсемпе тӗл пулчӗ, вара ӑна унӑн куҫҫульпе йӗпенсе типнӗ сивӗ куҫӗсем ҫапла каланӑн туйӑнчӗҫ: шел, Ниловна чирлӗ, ун пек пулман пулсан, эпӗ мӗншӗн макӑрнине, халӗ те манӑн чӗрере мӗн вӗресе тӑнине сана тахҫанах каланӑ пулӑттӑм, эпӗ пурпӗрех калатӑп-ха ӑна…
XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Ирина ҫилленсе кайрӗ, кӑкӑрта темскер аван мар ыратнине туйрӗ, унӑн куҫӗсем куҫҫульпе тулчӗҫ.Ирина вспыхнула, чувствуя, как в груди у нее неприятно заныло, а на глаза навернулись слезы.
XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Хӑйне мӗн ҫав тери пӑшӑрхантарнине тата шиклентернине текех пытараймасӑр, Кондратьев ҫине хӑюллӑн, куҫҫульпе шывланнӑ куҫӗсене чарса пӑхрӗ.
I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.
Катьӑн куҫӗсем куҫҫульпе тулса ларнӑ.
Улттӑмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.
Туй пулнӑ каҫ ун патӗнчен тухса тарса пире вӑл мӗнле тӗлӗнтернине эпӗ астӑватӑп-ха: шурса кайнӑскер, куҫҫульпе йӗпеннӗскер, мӗнпур кӗлеткипе чӗтресе, вӑл хӑйӗн упӑшки мӗн ыйтнине (ун пирки калама та пултараймасть) ниепле те, ниепле те тума пултарайманни ҫинчен каларӗ.
XI // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.
Врач тухса кайсан, Сью хӑйсен ӗҫ пӳлӗмне тухрӗ те японецсен евӗрлӗ салфетки куҫҫульпе йӗпенсе хытса кайичченех макӑрчӗ.
Юлашки ҫулҫӑ // Николай Степанов. О. Генри. Юлашки ҫулҫӑ // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 113-118 с.
Вӑл юнашар выртакан хаклӑ ывӑлӗсен пуҫелӗкӗ ҫине тайӑлчӗ, вӗсен ҫамрӑк, тирпейсӗр кӑтрисене турапа турать, куҫҫульпе йӗпетет.
Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.
Веткинӑн ырӑ сӑн-пичӗ куҫҫульпе шыҫса тӑртаннӑ, анчах халӗ вӑл, урамра, хӑйне ҫирӗппӗн тытать.Доброе лицо Веткина распухло от слез, но теперь, на улице, он сдерживает себя.
XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Эхер те турӑ ман корпуса хам ертсе пынине ҫапӑҫма хушать пулсассӑн, — генерал куҫӗсем мӗлтӗр-мӗлтер вылянчӗҫ те куҫҫульпе ҫуталса илчӗҫ, — пӗлсе тӑрӑр, капитан, пӗрремӗш хӑрушӑ ӗҫех сире шанса паратӑп, халӗ вара, господасем, ман хисеплӗхӗм-с.
XV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Тӑнне ҫухатма патнех ҫитнӗ Ромашов Веткинпа чуптӑвӑшрӗ, пурнӑҫ пушӑлӑхӗпе кичемлӗхне, хӑйне никам та ӑнланманнине тата «пӗр хӗрарӑм» юратманнине — ӑна вара, вӑл камне, никам нихӑҫан пӗлеймӗ — кӳренсе те тарӑхса, ун хулпуҫҫийӗнчен уртӑнса, истерилле куҫҫульпе хыттӑн-хыттӑн макӑрчӗ; Веткинӗ черкке хыҫҫӑн черкке хаплаттарчӗ, вӑхӑтран вӑхӑта ҫеҫ: — Пӗри начар, Ромашов, ӗҫме пӗлейместӗр эсир, — текелерӗ йӗрӗнӗҫлӗ хӗрхенӳпе.
XI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Ҫӗр варринче вӑл вӑранса кайрӗ те минтерӗ куҫҫульпе нӳрленнине асӑрхарӗ.Среди ночи он проснулся и заметил, что его подушка влажна от слез.
V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Назанский, хӑй шухӑшӗсемпе пӑлханса, кӑмӑлӗ ҫемҫелнӗскер, шӑпланчӗ, сенкер куҫӗсем унӑн куҫҫульпе тулса ларчӗҫ те ялтӑрама пуҫларӗҫ.
V // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.
Егорушка ҫак ҫынсемпе пӗрле ку таранччен хӑй мӗн курни, мӗн чӑтса ирттерни халь ӗнтӗ пӗтӗмпех тӗтӗм пек ирӗлсе ҫухалнине туйса илчӗ; вӑл, халтан кайса, сак ҫине ларчӗ те хӑйшӗн ҫак самантран тытӑнса пуҫланакан паллӑ мар пурнӑҫа йӳҫӗ куҫҫульпе саламларӗ…
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Вӑл Егорушкӑна ыталаса илчӗ, унӑн питне куҫҫульпе йӗпетрӗ, вара йӗмеллипех йӗрсе ячӗ.Она обняла Егорушку, обмочила слезами его лицо и совсем заплакала.
VIII // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Пичӗ-куҫӗ унӑн йӗнипе пӗтӗмпех куҫҫульпе йӗпенсе пӗтнӗ.
I // Ваҫлей Игнатьев. Чехов, Антон Павлович. Ҫеҫенхир: повесть; вырӑсларан Ваҫлей Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1988. — 116 с.
Эх, Бойчо, мӗншӗн эс мана ҫав тери тарӑхтартӑн? — терӗ Рада, телей ҫитнӗрен кура куҫҫульпе ҫӑвӑнса.Ах, Бойчо, зачем ты меня так измучил? — говорила Рада, плача от счастья.
XV. Курнӑҫу // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.
Пур асапӗ-тӗсепӗ, тарӑхса хӑшкӑлни, хушӑран намӑсланни те, ҫывӑх тус-йышӗсем пуҫӗсене кӑлӑхах хуни, ҫавсемпе пӗрлех тата шанчӑксӑр юратӑвӗ те хупӑнса ларни, ӑша кантарми ҫилӗ, нимӗнле йӑпатайми тунсӑхӗ, пӗр-пӗччене тӑрса юлни те кун-ҫулӗнче ӗмӗчӗ сӳнни, вӗҫӗ-хӗррисӗр аса илӗвӗ — ырри те пулнӑ пуль унта, усалли те, анчах пур пӗрех ҫавсем халь нимӗне тӑманни — пӗхӗмпех куҫҫульпе хутшӑнса тӑкӑнчӗ.
III. Ҫурҫӗрелле! // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.