Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

пулмарӗ (тĕпĕ: пул) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ сакӑрвунӑ процент таран комбайнсемпе выртӑм — нимӗн пӑшӑрханмалли те пулмарӗ.

Я же процентов восемьдесят пустил в комбайны — никакой тебе тревоги.

XXV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ман умра Хворостянкин Кондратьев патне телефонпа шӑнкӑртаттарчӗ, анчах вӑл райкомра пулмарӗ.

При мне звонил Хворостянкин Кондратьеву, а его в райкоме не оказалось.

XXIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

«Пирӗн электрика пӑскӑртать» тенӗ сӑмахсем мӗне-пӗлтернине ыйтса тӑрасшӑн пулмарӗ Савва, алӑка яри уҫса ячӗ те кабинета кӗчӗ.

Савва не стал расспрашивать, что означают слова «накачивает нашего электрика», распахнул дверь и вошел в кабинет.

XXI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Кӑтартмалли нимех те пулмарӗ.

— Показывать-то особенно было нечего.

XIV // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Чейӗ чӑтмалла мар ҫӑра, анчах ӑна хутӑштарса шӗвӗрех тума шыв пулмарӗ.

Чай был страшно крепкий, не было воды, чтобы его разбавить.

V // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Ман хыҫранах ытти пассажирсем утса кӗчӗҫ, кондуктор иртсе кайрӗ, артельщик чупса ҫитрӗ, ҫавӑнпа та, шӑв-шав чылайччен лӑпланманнипе, калаҫнине илтме май пулмарӗ.

Вслед за мной прошли еще пассажиры, прошел кондуктор, вбежал артельщик, и довольно долго был шум, из-за которого не слышно было разговора.

I // Ваҫлей Игнатьев. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 3–86 стр.

Калаҫма та вӑхӑт пулмарӗ те!

Да и некогда было разговаривать.

Чиновник вилни // Иван Юркин. Антон Чехов. Чиновник вилни // Илемлӗ литература: журнал. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1941. — №4. — 133-135 с.

Лозневой хӑй мӗн шухӑшлани ҫинчен вӑхӑт ҫитмесӗр Гобельмана каласшӑн пулмарӗ: партизансемпе ҫапӑҫас ӗҫ пӗр кун хушшинче туса пӗтермелли япала мар, ку ӗҫе пӗлсе тата пӗр йӑнӑшсӑр тумалла иккенне вӑл ӑнланса ҫите пуҫларӗ.

До поры до времени Лозневой решил ничего не говорить Гобельману о своих замыслах: борьба с партизанами, как он начинал понимать, дело не одного дня, а потому вести ее надо осмотрительно и безошибочно.

XIX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн отрядран нимле хыпар та пулмарӗ.

После этого не было ни одной весточки из отряда.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Марийка Лопуховсем патӗнчен тухса кайнӑранпа унӑн ӑна ҫав тери курасси килчӗ пулсан та, унпа тӗл пуласшӑн пулмарӗ.

После той ночи, когда Марийка внезапно ушла от Лопуховых, он избегал встречаться с ней, хотя и очень хотелось.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Акӑ вӗсемпе пӗрле вӗсемшӗн тӑрӑшса ӗҫлекен ҫын вилчӗ, нимӗҫ влаҫӗн представителӗ вара ӑна хӗрхенсе пӗр ырӑ сӑмах та каласшӑн пулмарӗ.

Вот умер человек, усердно сотрудничавший с ними, а представитель немецкой власти даже не нашел ни одного слова сочувствия и жалости.

VI // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл крыльца ҫинчен чупса анса мӗн те пулин кӑшкӑрасшӑн пулчӗ, анчах вӑйӗ пулмарӗ, сасси питӗрӗнсе ларчӗ, — пӗр труках пӗтӗм ӳт-пӗвӗ халсӑрланса ҫитрӗ те аран-аран алӑк янахӗнчен тытӑнса юлчӗ.

Он хотел было рвануться с крыльца, что-то закричать, но не было ни сил, ни голоса, — разом ослабело все тело, и он едва удержался за косяк двери.

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Пулмарӗ иккен ҫак ҫил-тӑвӑллӑ вӑхӑта ӑтӑр пек пурӑнса ирттересси!

Так вот и не удалось прожить это непогожее время кротиной жизнью!

IV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Вӑл ҫав тери шӑппӑн, хӑй ӑшӗнче юрланӑ пек, пуҫларӗ; хӑй сассине вӑл илтесшӗн пулмарӗ, ҫынсене те итлеттересси килмерӗ.

Она запела очень тихо, почти про себя; она не хотела слышать своего голоса и не хотела, чтобы его слышали другие.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫак кунсенче станицӑра та пулмарӗ вӗт.

За эти дни дажеть в станице не побывал.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫак сӑмахсем хыҫҫӑн Бородулина пурте паллӑ пулса тӑчӗ те нимӗн ҫинчен те ыйтма кирлӗ пулмарӗ.

После этих слов Бородулину сразу все стало так ясно, что спрашивать ни о чем уже не следовало.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Телефонран ниепле те хӑпма пулмарӗ…»

Никак не мог оторваться от телефона…»

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Анчах вӗсен пирвайхи хут тӗплӗн калаҫни те ӑнӑҫлӑ пулмарӗ, ҫак калаҫу вӗсене пӗр-пӗринпе ҫывхарма мар, харкаштарса яратчӗ.

Оказалось же, что первый серьезный разговор не принес желанного успеха и не только не сблизил их, но чуть ли не поссорил.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ирина кил хуҫи хӗрарӑмӗ ҫине именсе пӑхрӗ, хӑйне ҫиме сӗннине йышӑнмарӗ, анчах Наталья Павловна ӑна итлесшӗн те пулмарӗ.

Ирина застенчиво посмотрела на хозяйку дома, к угощениям все же не притронулась, но Наталья Павловна ее даже слышать не желала.

XXII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унччен те пулмарӗ карап ҫинче пӗри: «Акула!» тесе кӑшкӑрса ячӗ.

Вдруг с пaлубы кто-то крикнул: «Акулa!»

Акула // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 19–22 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех