Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

сывласа (тĕпĕ: сывла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Ҫапла ҫав ӗнтӗ, — ассӑн сывласа ячӗ Любишкин, тӗттӗмре мӑйӑхӗ ҫумне ҫыпҫӑнса тулнӑ юра сире-сире пӑрахса, тӗмескесенчен такӑнкаласа пынӑ май.

— То-то и есть, — вздыхал Любишкин, в темноте смахивая с усов налипшие хлопья снега, спотыкаясь о кочки.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Разметнов пирусне туртса пӗтерчӗ те тухса кайрӗ, Давыдов посылкӑри пӗчӗк пакетсене мӗнле лекнӗ ҫапла иле-иле хучӗ, ассӑн сывласа илчӗ, сарӑ-хӑмӑр фуфайкин аслӑланса кайнӑ ҫухине тӳрлетрӗ, унтан, вирелле тураса вырттарнӑ хура ҫӳҫне шӑлса якаткаларӗ те тумланма тытӑнчӗ.

Размётнов, покурив, ушел, Давыдов бесцельно переложил в посылке пакетики, вздохнул, поправил растянувшийся ворот желто-бурой, загрязнившейся фуфайки и, пригладив черные, зачесанные вверх волосы, стал одеваться.

15-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Революци сиввӗн сывласа ячӗ те, мӗн пурне халиччен курманла кисретме, айӗн-ҫийӗн ҫавӑрма, Яков Лукичӑн ури айӗнчи ҫӗре чӗтретме тапратрӗ, анчах вӑл аптраса ӳкмерӗ.

Революция дохнула холодом невиданных потрясений, шатнулась земля под ногами Якова Лукича, но он не растерялся.

14-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫӗлен! — хыттӑн сывласа ячӗ вӑл, чышкисене чӑмӑртаса.

— Гад! — выдохнул звенящим шепотом, стиснув кулаки.

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Йывӑррӑн, ӗсӗкле-ӗсӗкле сывласа, Давыдов пӗр минут хушши пӳлӗм тӑрӑх уткаласа ҫӳрерӗ, унтан Андрее хулпуҫҫинчен ыталаса илчӗ те унпала пӗрле сак ҫине кайса ларчӗ, урмӑшарах панӑ сассипе ҫапла каларӗ:

Тяжело, всхлипами дыша, Давыдов с минуту ходил по комнате, потом обнял Андрея за плечи, вместе с ним сел на лавку, надтреснутым голосом сказал:

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унтан хӑйӑлтатса сывласа ячӗ те кӗтмен ҫӗртенех хулӑн саспа пӑшӑлтатма тапратрӗ:

Но, с хрипом вздохнув, неожиданно сошел на низкий шепот:

9-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Марина выртрӗ; хӑвӑрт-хӑвӑрт сывласа, вӑл Андрей ҫумнерех лӑпчӑнчӗ.

Марина легла; часто дыша, придвинулась к Андрею.

5-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Нагульнов ассӑн сывласа илчӗ те аллисене сарса пӑрахрӗ:

— Нагульнов вздохнул и развел руками.

4-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Юланутҫӑ сивӗ сывлӑша сӑмсипе сывласа илчӗ, васкамасӑр алсине хыврӗ, пирус чӗртсе ячӗ, хырӑмсалӑхне хытарчӗ, пӳрнисене йӗнер кӗҫҫи айне чиксе пӑхрӗ.

Всадник жадно хватнул ноздрями морозный воздух, не спеша снял перчатку, закурил, потом подтянул подпругу, сунул пальцы под потник.

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫав Афанасий ялан алӑк патӗнче аллисене хӗреслӗ хуҫлатса тӑратчӗ, ассӑн сывласа ярса, пӗр пек сӑмахсем кӑларса, мӑкӑртатса илетчӗ:

Этот Афанасий стоял обыкновенно у двери, скрестив руки, и всегда бормотал одно и то же с глубоким вздохом:

Хупӑлчари этем // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 100–125 стр.

— Вилнӗ… — йывӑррӑн сывласа илет карчӑк.

— Помер… — вздыхает старуха.

Кӑткӑс ӗҫ // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 95–99 стр.

— Таса хир! — тем шутланӑ май кулкаласа, вӑрӑммӑн сывласа каларӗ ача.

— Чистое поле! — сказал мальчик, задумчиво улыбаясь, вздыхая.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

— Ла-а-йӑх, — вӑрӑммӑн сывласа куҫӗсене чарса каларӗ ача.

— Ло-овко, — вздохнул мальчик, широко раскрыв глаза.

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

— Хам вырӑна илсе ларт, — терӗ Ленька, вӑрӑммӑн, сывласа, — хӑваласа ячӗҫ вӗсене.

— Сними, — сказал Ленька, вздыхая, — прогнали…

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Унтан, вӑрӑммӑн сывласа, хушса хучӗ:

Вздохнув, он затем сказал:

Инкер-синкер // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 191–208 стр.

Пепе ассӑн сывласа: — Ҫук, — тет.

Пепе, грустно вздохнув, сказал: — О нет.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

— Эсӗ илемлӗ, анчах, ҫиҫӗм пек, хӗсӗр, — тенӗ амӑшӗ, ассӑн сывласа.

— Ты красив, но бесплоден, как молния, — сказала мать, вздохнув.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Вӑл хӑйӗн аллине пӑхрӗ, куртка ҫинчи жетонне тӳрлетрӗ, ерипен ассӑн сывласа илчӗ.

Он осмотрел свои руки, поправил на синей куртке жетон, тихонько вздохнул.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Хуллен пыратпӑр, амӑшӗ хушӑран чарӑнса тӑрать те, вӑрӑммӑн сывласа, пуҫне ҫӳлелле ҫӗклет, йӗри-тавралла — тинӗс, вӑрман, тусем ҫинелле пӑхкалать, унтан ывӑлӗн питне тинкерсе пӑхать — унӑн асап куҫҫулӗпе витӗрех ҫуса тасалнӑ куҫӗсем каллех тӗлӗнмелле таса, каллех йӑлкӑшаҫҫӗ, вӗсенче иксӗлми юрату кӑвак ҫутӑпа ҫиҫсе тӑрать.

Шли — тихонько, иногда мать останавливалась, глубоко вздыхая, вскидывала голову вверх, оглядывалась по сторонам, на море, на лес и горы, и потом заглядывала в лицо сына — глаза ее, насквозь промытые слезами страданий, снова были изумительно ясны, снова цвели и горели синим огнем неисчерпаемой любви.

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

— Мӗнле пурӑнӗ ӗнтӗ вӑл? — йывӑррӑн сывласа каларӗ хӗрарӑм, ман ҫине пӑхнӑ май: — Тавтапуҫ — эсӗ мана пулӑшрӑн… анчах ырра пулӗ-ши ку уншӑн — пӗлместӗп ӗнтӗ…

— Как-то он поживет? — вздохнув, сказала она, оглядывая меня: — Помог ты мне — спасибо… а хорошо ли это для него, и — не знаю уж…

Этем ҫурални // Александр Артемьев. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 156–165 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех