Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хӗрелнӗ (тĕпĕ: хӗрел) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ӑнтан кайса итлекенсем малтанах ӑна ӗненнӗ, ҫӑварӗсене карса пӑрахса, мӗн каланине пурне те йышӑннӑ, кайран — Авдеич суеҫӗ иккенӗ, ун пек суеҫӗ хутор пуҫланнӑранпа та пулманни тӑрӑ шыв ҫине тухнӑ; унтан хӑйӗнчен куҫӑнах кулма тытӑннӑ, анчах та вӑл ниепле ӗненме ҫук тыттарса суйнине ҫынсем ҫавӑнтах сиссен те хӗрелмен (тен, хӗрелнӗ те пулӗ, анчах пичӗ яланах хӗрлӗ пулнипе палӑрман), суйма та пӑрахман.

Ошалелые слушатели сначала верили, разинув рты, принимали на совесть, а потом и открылось, что — враль Авдеич, каких хутор с основания своего не видывал; над ним смеялись в открытую, но он не краснел, уличенный в чудовищных своих измышлениях (а может, и краснел, да за всегдашним румянцем не разобрать), и врать не переставал.

7 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗрелнӗ питҫӑмартийӗсем унӑн вут пек тӗлкӗшсе ҫунса тӑраҫҫӗ.

Испепеляя щеки, сжигал ее беспокойный румянец.

9 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Нимӗҫ хыҫҫӑн блиндажа шурӑ маскхалатсем тӑхӑннӑ виҫӗ салтак хӗсӗнкелесе кӗчӗҫ; вӗсен пичӗсем сивӗпе хӗрелнӗ, юр ирӗлнипе йӗпеннӗ.

Вслед за немцем в блиндаж пролезли три разведчика в белых маскхалатах, с красными и мокрыми от снега лицами.

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ку Ольга Николаевнӑна пӗр вӑхӑтрах хаваслантарчӗ те, иментерчӗ те, — вӑл хӗп-хӗрлӗ хӗрелнӗ питне хупласа, кирлӗ мар ҫӗртенех чӳречисене плащ-палаткӑпа мӗнле карнине тӗрӗслесе тухрӗ.

Это одновременно и обрадовало, и смутило Ольгу Николаевну, — она, прикрывая раскрасневшееся лицо, проверила, как окошко натянуто плащ-палаткой, хотя это было не нужно.

XIV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ама пӑшин йӗрри юн тумламӗсемпе хӗрелнӗ.

След лосихи был густо забрызган кровью.

I // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унӑн питҫӑмартисем тата хӑлхисем те хӗрелнӗ, — халӗ чӗрере пытанса тӑракан хумхану ҫиеле тухрӗ, ӑна упӑшкинчен пытарма вӑй ҫитмерӗ.

Ее щеки и даже уши зарумянились, — теперь ее волнение пробилось наружу, и утаить его от мужа она была не в силах.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ҫук, эсӗ кала-ха мана, тырра ватма кам ирӗк пачӗ-ха сана? — хӑйӗннех печӗ Артамашов, хӑйӗн усал та юнпа хӗрелнӗ куҫӗсемпе Евсей ҫине пӑхса.

— Нет, ты скажи мне: кто тебе позволил учинять потраву хлеба? — стоял на своем Артамашов, косясь на Евсея злыми, налитыми кровью глазами.

XI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Хӗвеланӑҫӗ юн пек хӗп-хӗрлӗ сӑнпа хӗрелнӗ.

Запад озарился кровавым закатом.

Пӗрремӗш сыпӑк // Иван Васильев. Эммануил Казакевич. Ҫӑлтӑр: повесть; вырӑсларан И.С. Васильев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 1622 с.

Кашни кунах ытларах уҫӑ сывлӑшра ҫӳренипе вӑл ҫирӗпленнӗ, пичӗ хӗрелнӗ, хӑйне тертлентерекен тата тарӑхтаракан салхулӑхӗнчен те хӑтӑлнӑ.

Большую часть дня он проводил на свежем воздухе и от этого посвежел, порозовел; избавился он и от заикания, что так мучило его и, раздражало.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Унӑн сӑн-пичӗ хӗп-хӗрлӗ хӗрелнӗ, хура куҫӗсенче, каҫхи кӳлӗре чӳхенекен ҫӑлтӑр евӗр чӗтресе тӑракан йӑлтӑркка вӑйланнӑҫемӗн вӑйланса пычӗ.

Лицо ее горело сильным румянцем, в глубине черных глаз все сильнее и сильнее разгорался дрожащий блеск, как отражение звезд в ночном пруду.

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ефим Чернявкин сасартӑк харлатма пуҫларӗ, йынӑшса ярса икӗ чӑмӑрӗпе те сӗтеле ҫапрӗ те сиксе тӑчӗ; вӑл ҫӑварне карса пӑрахрӗ, хӗп-хӗрлӗ хӗрелнӗ куҫӗсемпе Макариха ҫине пӑхса йывӑррӑн та хӑвӑрттӑн сывларӗ.

Ефим Чернявкин вдруг захрипел, со стоном ударил по столу обоими кулаками, сорвался с места; он широко раскрывал рот и тяжко, часто дышал, остановив на Макарихе налитые кровью глаза.

III // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тухӑҫра шуҫӑм хӗрелнӗ, уйӑхпа ҫӑлтӑрсем шупкан курӑннӑ.

На востоке краснела заря, и месяц и звёзды стали бледнее.

Акӑшсем // Евстафий Владимиров. Лев Толстой. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 25–26 стр.

Усть-Невински хыҫӗнче ӗнтӗ хӗвеланӑҫ хӗрелнӗ, тусем ҫинчен ерипенех сулхӑн карӑмӗ шуса анать.

За Усть-Невинской уже пылал закат, и с гор тянулись мягкие тени.

XVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Ишсе кайма та юранӑ пулӗччӗ, — терӗ вӑл Иринӑн йӗпе те сивӗ шывпа хӗрелнӗ яштака пӗвӗ ҫине савӑнӑҫлӑн пӑхса, — анчах хӑратӑп: утӑ купийӗ пире тӳсеймӗ…

— Уплыть бы и можно, — он смотрел на стройное, порозовевшее от холодной воды тело Ирины, — но боюсь: копна нас не удержит…

II // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кил хуҫи арӑмӗ курчӗ: Озеров кушака чӗркуҫҫи ҫине лартрӗ те шӑнса хӗрелнӗ шӑнӑрлӑ аллипе ачашлама тапратрӗ.

Хозяйка видела, как он взял ее на колени, начал гладить красной от холода жилистой рукой.

IV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Инҫетри флангсенче пӗлӗт, кӑҫал ҫулла ялан хӗрелнӗ пек, хӗрелме пуҫларӗ, унта час-часах сигнал ракетисем, кайӑксем пек, сиксе чӗтренкелесе илеҫҫӗ, оборона рубежӗ умӗнче вара сӗм-тӗттӗм.

Вдали, на флангах, небо багровело, там часто трепетали, как птицы, сигнальные ракеты, а перед рубежом обороны полка все погасло во тьме.

XVII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Мӗн иртенпех ҫавӑн пекчӗ ун пичӗ, анчах халӗ вӑл кӑштах хӗрелнӗ.

Лицо было таким, как все это утро, но теперь на нем выступал румянец.

VIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Пӗрле тытнӑ алтупанӗсене чӗркуҫҫи хушшине хӗстернӗ, пӗшкӗннӗ, хулпуҫҫисене уснӑ, хӗрелнӗ куҫӗсене ашшӗ ҫинчен илмесӗр пӑхса ларать.

Сложенные вместе ладони ее рук были втиснуты меж колен, она сидела наклонившись, опустив плечи, и не сводила красных глаз с отца.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Цзинь-пу пит-куҫӗ хата ытларах хӗрелнӗ, унта хӗрхӗлтӗм пӑнчӑсем сике-сике тухнӑ, самаях тӑртаннӑ, уйрӑммӑнах куҫ айӗсем.

Оно действительно было все в красных пятнах, веки опухли.

Пӗртӑвансем // Николай Григорьев. Лу Синь. Калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 115–130 стр.

Кӑкшӑм катӑкӗ хӗрсе кайнӑ, черепица пек хӗрелнӗ, чул пек хытнӑ.

Черепок раскалился, стал красен, как черепица, и затвердел, как камень.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Василий Хударсем. Даниэл Дефо. Робинзон Крузо тинӗс ҫулҫӳревҫин пурнӑҫӗ тата вӑл курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: роман; Василий Долгов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1970. — 5–280 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех