Шырав

Шырав ĕçĕ:

Йытӑ сăмах пирĕн базăра пур.

Йытӑ (тĕпĕ: йытӑ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

Сире, ама йытӑ ҫуратса янӑскерсене, Соловкине кайса лартас пулать!
Вас, сукиных сынов, в Соловки надо сажать!

33-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Астӑватӑн-и, аҫа йытӑ хӳри?..
Помнишь, сучий хвост?..

32-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Тата эпӗ мӗнле пурӑнни ҫинчен те вӑл, аҫа йытӑ пекех, суять.
Брешет он, как кобель, и насчет моего распутства.

Эпӗ шуйттан паллӑ туса янӑ ҫын пекех: кирек епле йытӑ сӑнчӑртан вӗҫерӗнсе кайнӑ пултӑр, ҫав мур илесшӗ ӑҫта кӑна ҫитсе ҫӳремен пултӑр, пурпӗрех вӑл ман ума килсе тухатех, е эпӗ хам ун ҫине ӑнсӑртран пырса тӑрӑнатӑп.
Скажи, как я чертом меченный: какая собака с цепи ни сорвется, где б она, трижды клятая, ни летала, а уж ко мне прибежит, либо я на нее невзначай налечу.

31-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шывне ӑшӑтма лартнӑ, тиечукпа пупӗ, ама йытӑ ҫуратса янӑскерсем, ӳсӗр пулнӑ.
Зачали воду греть, дьячок с попом были пьяные, как сукины дети.

Ах, тӑшман эсӗ, ама йытӑ ҫуратса янӑскер!
Ах ты враженяка, ссссукин ты сын!

30-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Анне чупса пырса пӑхать, эпе ҫӗрте, йытӑ ҫурипе юнашар, кӳме урапа лартакан лупас патӗнче урасемпе тапкаланса выртатӑп иккен…
Мать прибежала, а я рядом со щенком лежу возле каретника на земле и ногами сучу…

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Пирӗн пӗр йытӑ ҫури пурччӗ, пӗчӗкҫеҫскерччӗ хӑй, пӗррехинче эпӗ, ҫавӑнпа вылянӑ чухне, ӑна таҫтан ыраттартӑм пулас.
У нас был щеночек маленький, я с ним как-то играл, как видно, больно ему сделал.

«Урнӑ йытӑ!»
«Бишена собака!»

25-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Пӗр йӗкӗчӗ шӳтлесе тата: «Тен, кунта урлӑ йытӑ килсе кӗнӗ пулӗ, тухса тарас!» — тесе хунӑ.
— Один парубок в шутку и скажи: «Мабуть, там бишена собака вскочила, треба тикать!»

— Эпӗ ӑна, ама йытӑ ҫуратса янӑскерне, сахалтарах туянтарнӑ.
— Мало я ему, сукину сыну, вложил.

Сире, ама йытӑ ҫуратса янӑскерсене, казак йӑланкисене, граждан вӑрҫи вӑхӑтӗнче сахалтарах шаплаттаркаларӗҫ пулӗ ҫав!
Мало вас, сукиных сынов, казачишек, пошлепали за гражданскую войну!

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Шухӑшласа тупать ҫав, ама йытӑ ҫуратса янӑскер!
Выдумляет, сукин сын!

«Ну, мӗн кирлӗ-ха сӑна?» — тесе ыйтать вӑл, йытӑ вӗрнӗ пек, хулӑн сассипе.
«Ну, чего тебе?» — спрашивал он лающим басом.

Аҫа йытӑ вӑл нимӗн ӑнланман ирсӗр чун кӑна.
Кобель, он тварь глупая и паскудная.

18-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ну, мӗнех вара вӑл аҫа йытӑ?
Ну что там кобель?

Мана хама ҫав аҫа йытӑ картиш тӑрӑх епле сӗтӗрсе тулланине эпӗ пӗр ҫип пӗрчи таранах астӑватӑп!
А меня-то как кобель потягал по базу — я все это до нитки помню!

Унӑнне пуҫне кӑна шӑтарчӗҫ, вӑл нимех те мар ӗнтӗ, анчах ман кӗрӗкрен аҫа йытӑ мӗн туса хучӗ?
Ему хоть голову пробили, это пустяковина, а мне кобель-то шубу как произвел?

Ҫавӑнтах тата, ҫинҫе кӑна сассипе, йытӑ ҫури пек йынӑшса ячӗ:
И тотчас же тоненьким голосом заголосил, заскулил по-щенячьи:

17-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ҫавӑнтах тата, ҫинҫе кӑна сассипе, йытӑ ҫури пек йынӑшса ячӗ:
И тотчас же тоненьким голосом заголосил, заскулил по-щенячьи:

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика