Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Ҫылӑха (тĕпĕ: ҫылӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Кай кунтан, Петро, тархасшӑн ҫылӑха ан кӗрт!

— Уйди, Петро, не доводи до греха!

VII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Шухӑшла-ха, Сережа, мӑнкӑмӑлланни, харпӑр-хӑйне ҫылӑха кӗрес мар пек тытни ӗҫе епле пысӑк сиен кӳме пултарать?

Подумай, Сережа, какой вред может нанести работе гордыня и желание держать себе непогрешимым?

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ҫакӑн пек ҫылӑха кӗмен «герой» ура ҫинче сулланса ҫирӗп мар тӑрать, унӑн пуҫӗнче пӗр чӗрӗ тата уҫӑмлӑ шухӑш та ҫук.

Такой «Герой», считающий себя непогрешимым, стоит на ногах не твердо, и у него в головенет ни одной живой и ясной мысли.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

 — Халӑхран уйрӑлса кайни, мӑнкӑмӑлланни, хӑйне ҫылӑха кӗрес мар пек шутлани кирек епле руководительшӗн те чи пысӑк хӑрушлӑх.

— Самая большая опасность для любого руководителя — отделение от народа, гордость и желание считать себя безгрешным.

XXVI // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Унпа ҫыпҫӑнса ҫылӑха кӗтӗм…

С ним согрешила…

Франсуаза // Василий Алагер. Лев Толстой. Повеҫсемпе калавсем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 87–92 стр.

Ну, ҫылӑха ан кӗрт!

Ну и не доводи до греха!

XV // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Тӑлӑх арӑм пулнӑ майӗпе вӑл Уҫӑппа пӗрле пӗр-пӗр ҫылӑха кӗмен пуль те, э?

Будучи вдовой не вступила ли она с Осипом в общий грех?

XXIV // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Кирек мӗн тӑвӑр та, ҫылӑха хам ҫине илместӗп…

Грех на душу не возьму, как хотите…

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Пӗлместӗп, пӗлмен ҫинченех кӑтартса пама пултараймастӑп: суя сӑмах каласа ҫылӑха кӗрес килмест.

— Не знаю, а указать зря не могу, не хочу брать греха на душу.

XXIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫылӑха ан кӳртӗр.

— Доводите до греха.

I // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Ав вӗт мӗнле пирӗн пӑшалӗсем! — Юргин чӑрӑш айӗнче, типӗ ҫӗрте тӑракан винтовки ҫинелле пуҫне сулса кӑтартрӗ: — лайӑххине лайӑх-ха вӗсем, пустуй ҫылӑха кӗрес мар, анчах ун пек кайӑка тытмалли мар.

— Техники у нас маловато, товарищ капитан, вот что! — Юргин кивнул на свою винтовку, что стояла на сухом месте под елкой: — так-то они хорошие, грех жаловаться, но не по этой дичи.

XII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫылӑха ан кӗр!

— Не греши!

IX // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

— Эсир мана ҫылӑха ан кӗртӗр луччӗ!

— Вы лучше не доводите меня до греха.

VI // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Ҫылӑха хам ҫине илӗп: хам илсе килтӗм, тейӗп.

Возьму грех на себя, скажу — завез.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вырсарникун, ҫук, вилмерӗм, Ҫылӑха кӗрес темерӗм.

Но, храня души спасенье, Я раздумал в воскресенье.

XXVIII // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Ҫылӑха ҫеҫ кӗретӗн, ӗҫсе кӳпӗнетӗн.

Только нагрешишь, пьян надуешься.

XV // Иван Васильев, Григорий Краснов-Кӗҫӗнни. Толстой, Лев Николаевич. Казаксем: повесть; вырӑсларан И.С. Васильевпа Г.И. Краснов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 3–136 с.

Анчах эпир ӗҫсе сулса та иртӗхсе пурӑнса, таса мар тӗнсемпе ҫыхӑнса-варланса, вӗсен саккунӗсене йышӑннипе пысӑк ҫылӑха кӗтӗмӗр пулинех…

Но, должно быть, тяжко согрешили мы перед богом, пьянствуя и предаваясь блуду, братаясь с нечестивыми и перенимая их законы…

XXX. Стрем айлӑмӗнче // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Ҫылӑха кӗтӗм, Иеротей атте! — йӗнӗ чухнехи пек сыпӑк-сыпӑкӑн илтӗнчӗ Викентий сасси.

Согрешил, отче Иеротей! — проговорил Викентий прерывистым, глухим, рыдающим голосом.

XII. Симӗс енчӗк // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Эх, Исус Христос турӑ, каҫар, тархасшӑн, ҫын илӗртмӗш пирки сӳпӗлтетсе ҫылӑха та кӗрес пур…

Ох, Иисусе Христе, прости, господи, согрешишь тут с этими мирскими соблазнами…

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Чӑн, ҫылӑха кӗнӗ тейӗпӗр, айванлӑхне пула йӑнӑшнӑ, хӑҫан та пулин ӑса кӗрсе ҫитет-ҫке вӑл!

Ну, грешила, оступалась по глупости, так ведь поумнеет же она когда-нибудь!

XXII. Ставри пуп патӗнче хӑнара // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех