Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тӗрӗс сăмах пирĕн базăра пур.
тӗрӗс (тĕпĕ: тӗрӗс) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗрӗс мар хӑтланать-ҫке ӗнтӗ Лидия Викторовна, тӗрӗс мар!

 — Ну неправа же она, Лидия Викторовна, неправа!

1961-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ку гипотеза тӗрӗс те пек туйӑнать, мӗншӗн тесен крушенипе ҫур кӗпер анчах аманнӑ, тепӗр ҫур кӗпере ҫыранӑн тепӗр енче сӑнчӑрсемпе тӗрӗсех ҫакӑнса тӑрать.

Эта гипотеза казалась вполне правдоподобной, так как только половина моста была повреждена крушением, а вторая половина висела на цепях на противоположном берегу реки совершенно невредимая.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Хӑйне «Британи» ҫинчи боцман тесе кӑтартать ку ҫын, те тӗрӗс калаҫать, те тӗрӗс мар, ҫулҫӳревҫӗсенчен пӗрин пуҫне те ҫав шухӑш халиччен килсе кӗмен.

Никому из путешественников до сих пор не пришло в голову усомниться в правдивости сообщений человека, выдававшего себя за боцмана с «Британии».

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

— Те тӗрӗс, те тӗрӗс мар, пӗлместӗп, анчах вӗсем пушар хыҫҫӑн тырӑ аван пулать тесе калаҫҫӗ.

— Они утверждают, — не знаю, насколько основательно это утверждение, — что после пожаров злаки лучше всходят.

Вунҫиччӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Эпӗ тепӗр чух чылай шухӑшлатӑп: тӗрӗс тунӑ-и хамӑн пурнӑҫа вӑхӑтсӑр татса, тӗрӗс мар тунӑ-и?

Иной раз думаю, может, зря жизнь оборвала, не доживя свой век?

Саккӑрмӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

Пурте тӗрӗс пулсан, эпӗ те вара — тӗрӗс, тетӗп.

Если всё верно, то и я говорю — верно.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

(Авӑ, эпӗ курсах тӑратӑп, вӑл каллех ӑшшӑн кулать, унӑн кулли сарӑлсах, сарӑлсах пырать. Халӗ вӑл аллипе хӑйне янахӗнчен тытрӗ акӑ. Тӗрӗс, тӗрӗс!) — унтан сӑмахне ҫапла вӗҫлерӗ:

(Вот, я вижу, он опять улыбается, шире, шире. Сейчас, конечно, дотронется рукой до подбородка. Есть!) — И доканчивает:

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Тӗрӗс, тӗрӗс! — терӗ Яков та чирлӗ ҫын сассипе.

— Да, да! — болезненным голосом подтвердил Яков.

Параппанҫӑ кун-ҫулӗ // Леонид Агаков. Гайдар, Аркадий Петрович. Параппанҫӑ кун-ҫулӗ: повесть; вырӑсларан Л.Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1957. — 132 с.

Тӗрӗс, тӗрӗс! — тесе кӑшкӑраҫҫӗ ӑна хӑшпӗр ула кураксем.

— Правильно, правильно! — кричали ему некоторые вороны.

Ӳхӗ // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 98–102 с.

Тӗрӗс, тӗрӗс.

Куҫарса пулӑш

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Тӗрӗс пуҫланман пурнӑҫ тӗрӗс аталанаймасть, ҫапах та чӗри унӑн пӑсӑлман, ӑсӗ сыхланса юлнӑ.

Неправильно начатая жизнь слагалась неправильно, но сердце в ней не испортилось, ум уцелел.

VIII // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Кулатӑп хам, алӑсене пӗр-пӗринпе сӑтӑратӑп, ҫапла хам тӗрӗс тавҫӑрма пултарнине ӗнентерекен ӗҫ кӗтмен ҫӗртен сиксе тухнинчен тӗлӗнетӗп (тавҫӑрулӑхӑм тӗрӗс пирки эпӗ пӗрре те иккӗленмен-ха), анчах пурпӗр манан чӗре питӗ йӑшкарӗ.

Я улыбался, потирал руки, удивлялся случаю, внезапно подтвердившему мои догадки (я ни на одно мгновенье не усомнился в их справедливости), а между тем на сердце у меня было очень горько.

VI // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Пӗр енчен вӑл пурнӑҫа тӗрӗс ҫутатса парать, пуҫ пулса тӑракан классем ҫинчен куҫкӗретӗнех тӗрӗс сӑмах калать, дворянсен обществин хирӗҫӗвӗсене тӑрӑ шыв ҫине кӑларать, тепӗр енчен ку обществӑна революцилле майпа улӑштарма кирлине ӑнланса илме пултараймасть.

Куҫарса пулӑш

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Тӗрӗс пулмасӑр, тӗрӗс.

— Доподлинно.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тӗрӗс мар ку, тӗрӗс мар!

Это неправда, неправда!

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ксени Иннокентий унӑн пӗр ыйтӑвӗ ҫине хуравламаннине халӗ тин аса илчӗ: колхозра мӗн пулса иртни ҫине Иннокентий хӑй мӗнле пӑхать-ха, Ксени тӗрӗс тунӑ тесе шутлать-и вӑл е тӗрӗс мар тунӑ тесе шутлать?

Только теперь она вспомнила, что он так и не ответил ей, как он относится к тому, что произошло в колхозе, считает он ее правой или нет.

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Колхозра чӑннипе мӗн пулса иртни, мана ӗҫрен тӗрӗс е тӗрӗс мар кӑларни, ман пирки ӗҫ пуҫарни — ҫаксем ҫинчен шухӑшламастӑн-и эсӗ?

А то, что на самом деле случилось в колхозе, и то, правильно или неправильно сняли меня с работы и создали персональное дело, это тебя не заботит?

17 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Пулать вӗт-ха пурнӑҫра ун пек, пӗри тӗрӗс калать, теприсем — тӗрӗс мар?»

— Бывает же так в жизни, когда правым оказывается один, а не все».

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

— Эпӗ тӗрӗс мар каларӑм-и, тӗрӗс мар-и?

— Разве я неправду говорил, скажи — неправду?

10 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксенин ӑна тӗрӗс мар калас килмерӗ, анчах тӗрӗс калама та юраман пек туйӑнчӗ.

Ксения не хотела бы говорить ему неправду, но и сказать правду тоже казалось невозможным.

25 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех