Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

кӑшкӑрчӗ (тĕпĕ: кӑшкӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Тӳртен кайӑпӑр-и, сержант! — кӑшкӑрчӗ вара вӑл сулахаялла.

— Пошли, что ли, сержант! — крикнул он влево, — наперерез.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Саша та, Соколов пек, ҫавнах ыйтрӗ: «Мӗн лӗпӗртететӗр! — кӑшкӑрчӗ лейтенант, — пуху вӗт ку, пасарти элеке сӳтсе явни мар!»

Этого же потребовал и Саша, вновь поддерживаемый лейтенантом Соколовым, лейтенант зло выкрикнул: «Возмутительно! Это же собрание, а не обсуждение базарных сплетен!»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

«Кун пек юрамасть, хушаматне кала!» — кӑшкӑрчӗ тепри.

Еще несколько человек выкрикнули: «Нельзя же так! Назовите фамилию!»

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Фауст-патронсем! — кӑшкӑрчӗ Буньков.

— Фаустпатроны! — крикнул Буньков.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Халь — алӑк патне! — кӑшкӑрчӗ хӳме ҫинченех Соколов.

— Теперь к воротам! — закричал со стены Соколов.

1945-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Сулахай енчисене пӗлтер, окоп патнелле шуччӑр! — кӑшкӑрчӗ Соколов, каллех хӑлхине пӑчӑртаса.

— Передай влево: ползком к окопам! — крикнул Соколов, опять придерживая ухо.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ман ҫумра автоматпа шатӑртаттарса выртакан пехотинец: «Аван лектертӗн ас ӑна карабинран!» — тесе кӑшкӑрчӗ те тӑшмана татти-сыпписӗр ҫунтара пуҫларӗ.

И то, что строчивший рядом со мной пехотинец крикнул мне: «Ловко ты его из карабинчика!»

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Алӑкран тухса шума ӗлкӗрчӗ! — кӑшкӑрчӗ Володя, лучӗркенчӗк тумлӑ нимӗҫ ҫинчен автоматне хывса.

В дверь шмыгнул! — кричал Володя, снимая с растрепанного немца автомат.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ҫавнашкал калаҫусемпе хӗрсе кайнӑ капитанпа аслӑ лейтенант пушшех ҫыпҫӑна пуҫларӗҫ: — А нуккӑ, марш пирӗнпе пӗрле! — кӑшкӑрчӗ капитан.

Подогреваемые такими разговорами, капитан и старший лейтенант окончательно завелись: — А ну-ка марш с нами! — произнес капитан.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Ша-гом арш! — ҫӗкленӳллӗн кӑшкӑрчӗ вӑл.

Ша-гом арш! — бодро выкрикнул он.

1942-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Хӑвӑртрах, хӑвӑртрах киле! — кӑшкӑрчӗ анне.

— Скорей, скорей домой! — говорила мать.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Кама калаҫҫӗ! — кӑшкӑрчӗ кӳршӗ каллех, аллинчи гранатисене ҫул еннелле вирхӗнтерсе.

Кому говорят! — кричал сосед, бросая гранаты прямо в сторону дороги.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗр пӗчӗк вӑрман ҫывӑхӗнче командирсенчен тахӑшӗ команда пачӗ: — Выртӑр! Танксем! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

За очередным леском кто-то из командиров подал команду: — Ложись! Танки!

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Мӗн хӑтланан! — кӑшкӑрчӗ ҫийӗнчех анне.

— Что ты делаешь! — воскликнула мать.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Вӑл хӑйне сырса илнӗ ҫынсемпе татах нумайччен калаҫрӗ, темиҫе хут телефонпа сӑмахларӗ, кабинетран туха-туха кӗчӗ, унтан каллех, телефон трубкине илсе, кӑшкӑрчӗ:

Он долго еще разговаривал с обступившими его людьми, несколько раз отрывался к телефону, уходил из кабинета и возвращался, потом вновь брал телефонную трубку:

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Ан ухмахлан! — кӑшкӑрчӗ анне.

— Не пори ерунду! — прикрикнула мать.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Итле! — кӑшкӑрчӗ вӑл.

Послушай! — попросила она.

1940-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

— Яра пар! — тесе кӑшкӑрчӗ Джон механика.

— Полный ход! — крикнул Джон механику.

Ҫирӗм пӗрремӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Паганель хытӑ кӑшкӑрчӗ.

Паганель громко крикнул.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Атте: «Ман пата килӗр! Тархасшӑн пулӑшӑр!» тесе кӑшкӑрчӗ.

Отец звал: «Ко мне, ко мне!»

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех