Шырав

Шырав ĕçĕ:

шӑп сăмах пирĕн базăра пур.

шӑп (тĕпĕ: шӑп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Мӗншӗн ӗнер ирхи линейка ҫинче пурте шӑп, нимӗн сиккеленмесӗр тӑраччӗҫ, эсӗ пӑркаланатӑн, пӑркаланатӑн…
— Почему же вчера на утренней линейке все стоят смирно, а ты ворочался, ворочался…

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

«Пирӗн совет халӑхӗ нумай ӳссе хутшӑнать тесе Натка шухӑшларӗ те юрра итлесе тӑрса, ҫыхланса ларнӑ татӑк кӗсӗксене турта-турта кӑларнӑ чухне вӑл турата шартлаттарсах хуҫрӗ те хӑранипе шӑп пулса тӑчӗ.
«А много нашего советского народа вырастает», — прислушиваясь к песне, подумала Натка, выдёргивая зацепившийся лоскут, она обломала ветку и испуганно притихла.

— Ҫапла калатӑп-и эпӗ Алька? — тесе ыйтрӗ Натка, лӑпланса шӑп пулнӑ ачасем ҫинелле пӑхса илсе.
— Так я говорю, Алька? — спросила Натка, оглядывая притихших ребят.

Лӑп та шӑп пулса тӑчӗ аслӑ уйсенче, ешӗл улӑхсенче.
Тихо стало на тех широких полях, на зелёных лугах.

Йӗри-таврипех шӑп та лӑпкӑ.
Кругом было тихо и спокойно.

Йӗри-тавра лӑп та шӑп.
Всё было тихо и спокойно.

Аслӑ палатӑсемпе террасӑ умӗнчи сарлака ҫерем ҫинче ытти чухнехинчен те ытларах шӑп та пушӑ пулса юлчӗ.
В просторных палатах и на широкой лужайке перед террасой стало по-необычному тихо и пусто.

— Пирӗн вунӑ октябренок, шӑп пӗр звено.
— Октябрят у нас десять человек, как раз звено.

Натка пӗҫерекен вӗри чулсем ҫине, шӑп ҫыран хӗрринех анса ҫитсен, пионерсен лагерьӗн аслӑ вожатӑйӗ Алеша Николаев Ялтӑран велосипедпа ҫил пек вӗҫтерсе килнине курах кайрӗ.
Когда Натка уже спустилась на горячие камни, к самому берегу, то увидела, что по дороге из Ялты во весь дух катит на велосипеде старший вожатый пионерского лагеря Алёша Николаев.

Вара шӑп виҫӗ уйӑх хушши, чи хӗрӳ вӑхӑтра, эпӗ сӗлӗпе утӑ тиенӗ вагонсене шутларӑм, ҫӑнӑх тултарнӑ мишуксене фронта ярса тӑтӑм, купӑста тултарнӑ пичкесене вагонсем ҫине тиесе тӑтӑм.
И целых три месяца в самую горячку считал я вагоны с овсом и сеном, отправлял мешки с мукой, грузил бочонки с капустой.

Севастопале каякан пуйӑс Мускавран шӑп пилӗк сехетре тухса каять.
Севастопольский скорый уходил из Москвы ровно в пять.

Антонина Васильевна, эсир те килӗре кайса ҫывӑрса илӗр, кӑнтӑрлахи апат хыҫҫӑн шӑп сехет вӗҫленнӗ тӗле чӑх шӳрпи пӗҫерсе килӗр, ашӗ те пӑсмасть.
Куҫарса пулӑш

Иккӗмӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

— Юрать, манӑн шӑп та лӑп бензин пӗтсе пырать.
Куҫарса пулӑш

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Вӑл хурӑна ыталаса илчӗ, шӑп ҫав самантра ун патне Таньӑпа Нюрка персе ҫитрӗҫ.
Она обняла ствол березы, но тут к ней подскочили Таня и Нюрка.

Тимурпа унӑн команди // Матвей Сакмаров. Гайдар, Аркадий Петрович. Тимурпа унӑн команди: повесть; вырӑсларан М.А.Сакмаров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 102 с.

Ответне илме ыран, шӑп ҫак вӑхӑтра килетӗп.
За ответом приду завтра в такое же время.

Хӑпаланса тухнӑ аллисемпе хӑлаҫланкаласа, Сима хапха патнелле вӗҫтерчӗ, шӑп ҫак вӑхӑтра унтан ӗҫе пӗтернӗ тӑватӑ ача чупса тухрӗ.
Размахивая обожженными руками, Сима помчался к воротам, откуда уже выбегала закончившая свою работу четверка.

Шӑп ҫав вӑхӑтра чӑх-чӗп вити енче темӗскер чӑнкӑртатса янӑрани илтӗнчӗ.
Но тут со стороны курятника раздался лязг и звон.

Анчах шӑп ҫав вӑхӑтрах пӳрт умӗнчи калинкке хыттӑн уҫӑлса кайрӗ.
Но тут калитка перед домом с треском распахнулась.

Кунта кӑна, ҫак сӑрӑ дача патӗнче ҫеҫ, шӑп, пӗр нимӗн те илтӗнмест.
И только здесь, около серой дачи, все было глухо и тихо.

Шӑп ҫак вӑхӑтра Ефимка шыв шӑмпӑртатнине илтрӗ.
И тотчас же Ефимка услышал плеск воды.

Ҫутаттӑр // Олимпиада Таллерова. Гайдар, Аркадий Петрович. Ҫутаттӑр: калав; вырӑсларан О.Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1971. — 44 с.

Страницăсем:

Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

Меню

Статистика