Шырав
Шырав ĕçĕ:
Ку сӑмахсене хирӗҫ ваттисем: «Ҫын пурнӑҫран хӑйне мӗн кирлине пӗтӗмпех илет пулсан, вӑл уншӑн ӑсне, вӑйне, хӑшпӗр чух — пурнӑҫне те хӗрхенмест», тенӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
— Анчах вӑл санӑн мар! — тенӗ ӑна хирӗҫ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Куҫӗсене уҫса выртакан юнлӑ туталлӑ хӗр ҫине тата ун ҫумӗнче, хӑй пӗччен пурне те хирӗҫ пулса, пуҫне усмасӑр, мӑнкӑмӑллӑн тӑракан каччӑ ҫине ҫынсем вӑрахчен чӗнмесӗр пӑхса тӑнӑ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӑл хӗр ҫав каччӑпа хирӗҫ калаҫнӑ аслисенчен пӗрин хӗрӗ пулнӑ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
Вӑл вӗсене хирӗҫ хӑюллӑн пӑхнӑ та: «Ман пекки урӑх ҫук, сире пурте хисеплеҫҫӗ пулин те, ӑна манран ан кӗтӗр», тенӗ.
I сыпӑк // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 50–69 стр.
— Эсӗ «мӗскерлетсе» ан тӑр-ха, ыйтнине хирӗҫ кала: эсӗ гайкӑна мӗн тума кӑларса илесшӗн пулнӑччӗ?— Ты это свое «чаво» брось, а отвечай на вопрос: для чего ты отвинчивал гайку?
Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.
— Денис Григорьев! — пуҫласа ярать следователь, — ҫывхарах кил те эп ыйтнисене хирӗҫ каласа пыр.— Денис Григорьев! — начинает следователь, — подойди поближе и отвечай на мои вопросы.
Усал шухӑшлӑ ҫын // Иван Мучи. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 63–70 стр.
Малтан вӑл кӑшт куларах кӑна калаҫрӗ, анчах каярахпа, хӑйпе калаҫакана хирӗҫ тавӑрса пынӑҫемӗн, хӑй тахҫанах ял пурнӑҫӗнчен писнӗскер, ӑна маннӑскер, халӗ, хресчен пурнӑҫӗн хаваслӑхӗсене аса илтерсе пынӑ май, — хӑй те ял пурнӑҫӗ ҫинчен шухӑшласа йӑпанса кайрӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Мӗн лайӑххи ӗнтӗ! — шикленнӗн, ҫӳҫенсе хирӗҫ тавӑрчӗ Гаврила.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Тинӗс, баржӑсен аяккисене лӑпкаса, тилмӗрекен вӑйсӑр сасӑпа шавлать, вӗсем ӑна хирӗҫ, темӗн пирки парӑнмасӑр тавлашнӑ пек, сиввӗн янӑракан сасӑпа тавӑраҫҫӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— шанӑҫсӑррӑн хашлатса илчӗ те Гаврила, хӑйне хыттӑн хушса каланине хирӗҫ, хурлӑхлӑн: — Эх, пӗтрӗ ӑраскалӑм! — тесе хучӗ.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Хӑй юратакан илемлӗх ҫинчен ыйтнине хирӗҫ ҫапла тавӑрнине илтни ӑна кӳрентерчӗ.И ему было обидно слышать такой ответ на вопрос о красоте того, что он любил.
II сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Лӗнчӗрех кайнӑ! — тесе хучӗ Челкаш, каллех унпа хирӗҫ пукан ҫине ларса.— Развезло! — молвил Челкаш, снова усаживаясь против него на стул.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Гаврилӑна хирӗҫ тепӗр сӗтел хушшинче хӗрлӗ сухаллӑ, кӑмрӑк тусанӗпе тата сӑмалапа вараланса пӗтнӗ, матрос тумтирӗ тӑхӑннӑ ӳсӗр ҫын ларать.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Буфетчик ӑна хирӗҫ чӗнмесӗрех пуҫне сулса илчӗ.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
— Эпӗ, мӗн… хирӗҫ мар, — калама пуҫларӗ вӑл.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Вӗсене хирӗҫ извозчиксем пушӑ ларсемпе ҫӗмӗрттерсе кӗчӗҫ.Навстречу им неслись порожние телеги с извозчиками, подпрыгивавшими на них.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Челкаш, ҫул урлӑ каҫса, хупах алӑкне хирӗҫ тумбочка ҫине ларчӗ.Челкаш перешел через дорогу и сел на тумбочку против дверей кабака.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Пӗр-пӗрне курманни нумай пулать, — терӗ те Челкаш лӑпкӑн, ӑна хирӗҫ аллине тӑсрӗ.Мы с тобой давно не видались, — спокойно поздоровался Челкаш и протянул ему руку.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.
Анчах, яланах савӑнӑҫлӑ та ҫивӗчскер, вӑл паян темскершӗн кӑмӑлсӑр пулас, ҫын ыйтӑвӗсене хирӗҫ татса, кӑшкӑрса тавӑрать.
I сыпӑк // Ҫемен Элкер. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 20–49 стр.