Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

хирӗҫ сăмах пирĕн базăра пур.
хирӗҫ (тĕпĕ: хирӗҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ, Дон ҫинчи Аслӑ ҫарӑн казакӗ, «Тӑван Дона ирӗке кӑларассишӗн кӗрешекен союза» кӗретӗп, хамӑн начальниксен приказӗ тӑрӑх, Христос тенӗн чи усал тӑшманӗсене тата Россия халӑхне пусмӑрлакан коммунист большевиксене хирӗҫ пӗтӗм вӑйпа тата пур майпа та юлашки юн тумламӗ юлмичченех ҫапӑҫма сӑмах паратӑп.

Я, казак Всевеликого войска Донского, вступаю в «Союз освобождения родного Дона», обязуюсь до последней капли крови всеми силами и средствами сражаться по приказу моих начальников с коммунистами-большевиками, заклятыми врагами христианской веры и угнетателями российского народа.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Лайӑх казак, — терӗ кил хуҫи ҫакна хирӗҫ шӑппӑн, мӑнкӑмӑлланса.

— Хороший казак, — с тихой гордостью отозвался хозяин.

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫынсем колхозсене тата тырӑ парассине хирӗҫ ӳпкелешсе калаҫаҫҫӗ…

— Люди роптают против колхозов и против сдачи хлеба…

3-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Ҫук, — терӗ ӑна хирӗҫ Нагульнов.

— Нет, — отвечал Нагульнов.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Сӗтел патӗнче, лампа хӑюне хӑпарткаласа, Давыдова хирӗҫ ҫӳллӗ те тӳп-тӳрӗ хулпуҫҫиллӗ ҫын тӑрать.

Возле стола, подкручивая фитиль лампы, лицом к Давыдову стоял высокий прямоплечий человек.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Давыдов хирӗҫ хуравлама ӗлкӗреймерӗ.

Ответить Давыдов не успел.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Шел, хӑвӑрт калаҫса пӗтертӗмӗр, унсӑрӑн эпӗ сана аванах хӗстернӗ пулӑттӑм, — сасӑпах каласа ячӗ Давыдов, анчах ҫав самантра хӑйне хирӗҫ пулнӑ хӗрарӑм йӑл кулса иртнине курчӗ те — шӑпӑртах пулчӗ.

— Жалко, что кончили скоро, а то бы я тебя прижал, — вслух проговорил Давыдов и досадливо смолк, видя, как повстречавшаяся женщина проходит мимо него с улыбкой.

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Вӗсене кулака хирӗҫ ертсе каймалла-и е ҫук-и?

Вести-то их на кулака надо?

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

— Апла, сан шутпа батраксемпе чухӑнсем тата вӑтам хресченсем раскулачить тӑвассине хирӗҫ тӑраҫҫӗ пулать?

— Так что же, по-твоему, батрачество, беднота и середняк против раскулачивания?

2-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Хутора пырса кӗрсен, хирӗҫ пулнӑ хӗрарӑмран ҫапла ыйтрӗ:

Уж въехав в хутор, спросил у встречной женщины:

1-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Ушкӑн сулӗ сине пӗр ҫын тухса тӑрсан, пӗччен халлӗнех ҫав ушкӑнӑн йывӑр та вӑйлӑ кӑмӑлне хирӗҫ пулсан, вӑл ҫапла лӑпкӑ пулсан ӑна ҫӗнтерме ҫук вара!

Если человек один встает на ее дороге, один, против ее желания, тяжелого и сильного, как лава, если он так спокоен - значит, он непобедим!..

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

«Мов» пурне те хирӗҫ, вӑл хумханать, вӑл темле хӑрушӑ ӗҫ тума та хатӗр.

«Mob» глухо и слепо враждебна всему, она волнуется, она готова на что-то страшное.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Анчах туяра — кӗске те пуклакскерӗнче — шуйттан вӑйӗ пур, ӑна хирӗҫ тӑма май ҫук.

Но в этой - короткой и тупой - сокрыта дьявольская сила, против которой нельзя идти, невозможно.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Кулӑ выльӑха кӑштах вӗчӗрхентерет, савӑнӑҫа хирӗҫ тӑратать.

Смех вызывает в животном легкое раздражение, враждебное веселью.

«Мов» // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 684–692 стр.

Пӗр япала ҫеҫ лайӑх ҫак ҫутӑ хулара — унта ухмахлах вӑйне хирӗҫ хӑвӑн чунӑнта ӗмӗрлӗхе пыракан курайманлӑх чӗртме пулать.

Только одно хорошо в светлом городе — в нем можно на всю жизнь напоить душу свою ненавистью к силе глупости…

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Анчах нихӑшӗ те ҫак тӗлӗнсе йӑпанмалли усал япалана хирӗҫ сӑмах чӗнмест.

Но никто не произносит ни слова против злой забавы.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Тепӗр икӗ упи, шахмӑтла вылянӑ пек, пӗрне-пӗри хирӗҫ лараҫҫӗ.

Два других медведя сидят один против другого, как будто играя в шахматы.

Кичемлӗх патшалӑхӗ // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 671–683 стр.

Ҫывхарса килекен каҫ шӑплӑхне сирсе, ӑна хирӗҫ тискер кайӑкӑнни пек усал сасӑ янӑраса пырать, — каҫ ҫапах, хулан пӳрленнӗ суранне хӑйӗн ачаш аллисемпе витсе, намӑса пӗлмесӗр йӑлтӑртатакан пусмӑрланнӑ ҫутӑсене сӳнтерсе шӑвать.

Дикий вопль жадного безумия несется ей навстречу, разрывая ее тишину, — она идет и медленно гасит нахальный блеск порабощенного огня, закрывая своей мягкой рукой гнойные язвы города.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Тимӗр те, чул та, йывӑҫ та, вӗсемпе пӗрлех ӗнтӗ ҫутӑ та ҫынна хирӗҫ, пурте пӗр каварлӑ вӗсем.

Как все — железо, камень, дерево — огонь тоже в заговоре против человека.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Чурасен ӗҫӗпе пурӑннӑ ҫӗрте творчествӑллӑ ирӗк шухӑшсемшӗн вырӑн пулма пултараймасть, унта аркатас та ҫӗмӗрес шухӑш ҫеҫ, тавӑрас ӗмӗтӗн наркӑмӑшлӑ ҫеҫкисем, чӑрсӑр выльӑх пек хирӗҫ тӑни ҫеҫ ашкӑрса ӳссе кайма пултарать.

Где много работы рабов, там не может быть места для свободной, творческой мысли, там могут цвести только идеи разрушения, ядовитые цветы мести, буйный протест животного.

Сарӑ шуйттан хули // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 659–670 стр.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех