Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

ҫӳлелле (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вӑл пӗрре ҫӳлелле ыткӑнать, тепре аялала ӳкет, ҫынсене йыхӑрать…

Она то взмывала, то падала вниз и манила, манила людей…

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Кӑйкӑрсене ирӗк тӳпе кирлӗ, вӗҫсӗр-хӗрсӗр ирӗклӗх кирлӗ вӗсене! — Пугачев аллисене сарать, унтан ҫӳлелле, кӑвак тӳпенелле ҫӗклет.

Соколам вольное небо, ширь им, простор им и вечность, — Пугачев вскинул руки, простер их вверх в синеву, к небу.

Хир, аслӑ хир // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Галие ун пуҫӗнчен ҫӗлӗке хывса илет те ҫӳлелле ывӑтать.

А Галия схватила с его головы шапку и подбросила вверх.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Гришатка така ашӗнчен пӗҫернӗ тутлӑ шӳрпене ҫӑвар тулли ҫиет, ҫав вӑхӑтра ҫӳлелле пӑхса илет.

Уплетает Гришатка навар из бараньего мяса, поднял глаза кверху.

Галие // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Вара ҫӳлелле те айккинелле тутлӑ пӑс сарӑлать.

Шарахнутся вверх и в стороны клубы ароматного пара.

«Ух!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пуҫне ялт ҫӗклет, урипе ҫӗре пусать те — ӳт-пӗве пружина пек ҫӳлелле таптарать.

Голову вскинул, ногами в землю, тело пружиной вверх.

Ҫил-тӑман // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пӗренесем тӑрӑх ҫӳлелле хӑпарать.

Полез он по бревнам вверх.

«Тимлӗ сӑна! Тимлӗ итле!» // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Хӗвел, ҫӗртен хӑпса, чылай ҫӳлелле хӑпарнӑ ӗнтӗ.

Солнце выше над горизонтом.

Тоцкра // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Пӳрнине ҫӳлелле ҫӗкленӗ те кулать — пурне те кӑтартать.

Подняла она палец высоко вверх, хохочет и всем показывает.

Ганнибал // Георгий Ефимов. Сергей Алексеев. Гришатка Соколовӑн пурнӑҫӗпе вилӗмӗ: повесть. Георгий Ефимов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 83 с.

Саша мучи, ҫӳлелле хӑмсарӑнса, Григорий куҫӗнчен тинкерсе пӑхрӗ.

Дед Сашка, снизу засматривая в глаза Григория, сказал:

24 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫыруне вулаканни, кашни сӑмахрах такӑнкаласа, Петро Григорийӑн чаплӑ ӗҫӗ ҫинчен, вӑл епле аманнӑ подполковника ултӑ ҫухрӑм хушши сӗтӗрсе тухни ҫинчен ҫырса пӗлтернӗ вырӑна ҫитсенех, старик аллине ҫӳлелле ҫӗклет.

Он поднимал торчмя копытистую ладонь, когда читающий, спотыкаясь, по складам, доходил до того места, где Петро описывал подвиг Григория, на себе протащившего шесть верст раненого подполковника.

17 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Дуняшка, куҫҫульне ҫӑтса, малтанхи йӗркине вулать те, Пантелей Прокофьевич, кукленсе ларса итлекенскер, лаша чӗрни евӗрлӗ сарлака хура аллаппине ҫӳлелле ҫӗклет.

Дуняшка, глотая слезы, прочитывала первую фразу, и Пантелей Прокофьевич, обычно сидевший на корточках, поднимал торчмя широкую, что лошадиное копыто, черную ладонь.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Канаври лашан ҫӳлелле кантарса тӑракан ури чӗркуҫҫи кукринчен хуҫланнӑ, чӗрни такан пӑтисемпе кӑштах ҫуркаланнӑ, ҫапах та рак хуранӗ евӗр ҫутӑ кӑвак тӗсне ҫухатман-ха.

Нога лошади, задранная кверху, была согнута в коленном сгибе, копыто чуть растрескалось от ухналей, но раковина плотно светлела сизым глянцем.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл кайри урине тискеррӗн ҫӳлелле тӑратнӑ, ун чӗрни вӗҫӗнче якалса ҫитнӗ ҫутӑ такан курӑнать.

Задняя нога ее, дико задранная кверху, блестела полустертой подковой.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Хӗвел пайӑркисем, темиҫе татӑк пулса, вӗтелсе, сарса хунӑ веер пек ҫӳлелле пӗрхӗнеҫҫӗ, хулӑн пӗлӗтсене шӑтарса тухаҫҫӗ, унтан вара, ҫитмӗл те ҫичӗ тӗспе йӑлкӑшса, пӗр-пӗринпе хутшӑнса каяҫҫӗ.

Поток закатных лучей расходился брызжущим веером, преломляясь и пылясь, вонзался отвесно, а ниже пролома неописуемо сплетался в вакханальный спектр красок.

14 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл ӑна пӑшалне пеме ӗлкӗричченех чышса ячӗ те, пуля чӑрӑш йӗпписене тӑкса хӑварса, ҫинҫе сасӑпа ҫӳлелле шӑхӑрса хӑпарса кайрӗ.

Толчок опередил выстрел, и пуля, сбивая хвою с сосен, запела тягуче-тонко.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Ҫакӑн пекех тӑрса юлчӗ те вӑл Григорий асӗнче — хулпуҫҫи ҫине уртса янӑ, тӗрлесе тунӑ гусар куртки, ҫӳлелле тӑрмаланса тӑракан шурӑ ҫӳҫ кӑтрашкисем тата хастарлӑ та шанчӑклӑ утӑ.

Таким он и остался в памяти Григория — накинутая внапашку расшивная гусарская куртка, белесые, торчмя поднятые вихры и уверенная, бравая походка.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл темӗн кӑшкӑрчӗ те, инҫетре вӗҫтерсе пыракан юлташӗсем ҫине пӑхса, аллисене ҫӳлелле ҫӗклерӗ.

Он что-то крикнул еще издали и поднял руки, оглядываясь на скакавших вдали товарищей.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӗсенчен пӗри, самӑр хура ут ҫинче малта пыраканни, ҫӳлелле пӑшал персе ячӗ.

Один из них, тот, который ехал передним на сытом вороном коне, стрелял вверх.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Вӑл хӗҫне вӑраххӑн ҫӳлелле ҫӗклерӗ те, кӑштах кукленерех, хӑрушла вӑйпа чалпашла туртса касрӗ.

Он медленно заносил шашку и, приседая, вдруг со страшной силой кинул косой взмах.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех