Чӑваш чӗлхи корпусӗ

Шырав

Шырав ĕçĕ:

тискер сăмах пирĕн базăра пур.
тискер (тĕпĕ: тискер) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Сунарҫӑсенчен нумайӑшӗ ӑна йӗрлеме пӑрахса татах пакшасем, собольсем тата ытти тискер кайӑксем тытма ҫӳреме пуҫларӗҫ.

Понемногу все охотники отказались от неё и принялись опять стрелять белок, соболей и других зверей.

Хура тилӗ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 19–20 с.

Тискер кайӑк ҫывхарнине итлени те хальхи пек хӑрушӑ мар.

Когда слышишь приближение зверя, — это не так страшно.

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

— Чӑн-чӑн тискер кайӑксене… — терӗ те аллипе сулса ячӗ.

 — По наступающему зверью… — и взмахнул рукой:

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Тискер кайӑк пекех ҫӑмламас! — кулса ячӗ вӑл, вилка вӗҫӗнчи селедка турамне пӳрнипе илсе.

— Как зверь мохнатая! — засмеялся он, снимая с вилки пальцами кусок селедки.

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Зимин аллинчи Маяковский сӑввисен кӗнекине курсан кулса ячӗ те: — «Тискер кайӑк пек ҫӑмламас». Аван вӗт! — тесе питшӑллине сулкаласа илчӗ.

Увидев в руках Зимина книжку стихов Маяковского, засмеялась и взмахнула полотенцем: — «…Как зверь, мохнатое». Хорошо!

Иккӗмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Чи пӗчӗк тискер кайӑк, чӗрӗппе ӑтӑрсен йӑхӗнчен тухнӑскер.

Самый крошечный зверь, сродни кроту и ежу.

Шӑши патши // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Кӑпӑшка юр ҫийӗн ирхине иртсе кайнӑ тискер кайӑксен йӗрӗсем анчах курӑнса выртаҫҫӗ.

И только самые свежие — утренние — следы зверей чётко отпечатываются в новеньком рыхлом снегу.

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Тискер кайӑка йӗрпе йӗрлесе тупма, кашни кунах лайӑх кун мар, йӗрсем тӗрлӗрен пулаҫҫӗ, ку ҫанталӑкран килет.

А зверя тропить, то есть разыскивать по следам, — не всякий день удобно, след разный бывает, смотря по погоде.

Юр ҫинчи приказ // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 3–16 с.

Унсӑр пуҫне скифсем хӑйсен килти савӑт-сапана тата хаклӑ капӑрлӑха кӑйкӑрсен, хурчкасен тата ытти тискер вӗҫен кайӑксен сӑнӗсемпе илемлетнӗ.

Кроме того, скифы часто украшали свою домашнюю утварь и ювелирные изделия изображениями соколов, ястребов и других пернатых хищников.

Кӑйкӑрсемпе сунара скиф йӑхӗсем те ҫӳренӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24927.html

Унта тискер вӗҫен кайӑкпа пӗрле пытарнӑ арҫын виллине тупнӑ.

Там было обнаружено захоронение мужчины с хищной птицей.

Кӑйкӑрсемпе сунара скиф йӑхӗсем те ҫӳренӗ // Аҫтахар Плотников. https://chuvash.org/news/24927.html

Ай-яй тискер хӑй — сисмесӗрех ӑш-чике шик кӗрсе вырнаҫрӗ.

Оно такое страшное, что и меня, и Ленку охватил ужас.

Мерекке // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 9–13 с.

Унта вӗҫенкайӑк йӑва тумасть, ун патӗнчен аякран пӑрӑнса каять тискер кайӑк, хӑвӑрт ҫунатлӑ ҫил кӑна ун ҫийӗн вӗҫсе иртет, кӑвак кӗлпе йӳҫек тутӑллӑ хура тусана инҫете-инҫете хӑваласа салатать.

Не гнездует на ней птица, стороною обходит ее зверь, только ветер, крылатый и быстрый, пролетает над нею и далеко разносит сизую золу и едкую темную пыль.

XVIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Эпир — тискер кайӑксем пек…

Мы — как звери…

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ҫавах та ӑнлан эсӗ, Яков Ефимович, текех эп ҫакӑн пек тискер кайӑк пурнӑҫӗпе пурӑнаймастӑп!

— Но пойми же, Яков Ефимович, что я больше не могу жить этой звериной жизнью!

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Ман санпа ним калаҫмалли те ҫук, хӑп ман ҫумран, ухмах! — тискер сасӑпа кӑшкӑрса тӑкрӗ те Капарин, сивве шӑннӑ пек, кӗрӗк пиншакӗпе кӗптенсе, ҫухавине хӑпартса, аяккалла пӑрӑнса кайрӗ.

— А не о чем мне с тобой разговаривать, ступай ты к черту, дурак! истерически вскрикнул Капарин и отошел, зябко кутаясь в полушубок, подняв воротник.

XIV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Кӑна Иван Иваныч кӑшкӑрнӑ пулнӑ, ҫитменнине унӑн сасси яланхи пек пакӑлти те ӗнентерӳллӗ мар, темӗнле тискер пулнӑ, хӑлхана ҫурсах кайнӑ тата тӗрӗс тухман, уҫакан алӑк чӗриклетнӗ пек илтӗннӗ.

Это крикнул Иван Иваныч, и крик его был не болтливый и убедительный, как обыкновенно, а какой-то дикий, пронзительный и неестественный, похожий на скрип отворяемых ворот.

VI. Канӑҫсӑр каҫ // Николай Пиктемир. Антон Чехов. Каштанка: калав; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1941. — 48 с.

Металл пайсем аяк пӗрчисене хӗсе-хӗсе лартатчӗҫ, чӗн пӗрешкесем ӳте каса-каса кӗретчӗҫ, хулпуҫҫисем вутла ҫунса тӑратчӗҫ — протез вара кун пек чух пӗр-пӗр тискер те хӑрушӑ капкӑн евӗрех курӑнатчӗ.

Металлические части давили в бок, ремни врезались в тело, плечи нестерпимо горели, протез превращался в чудовищный капкан.

6 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ҫынсем — тискер кайӑксем мар, вӗсем пӗтӗмпех ӑнланӗҫ.

Люди не звери, они все поймут.

2 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Теприсем тискер ӗҫпе те мӑнаҫланаҫҫӗ.

Иные и подлостью гордятся!

10 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Ун чух вара Сережа каллех калаҫма чарӑнӗ, каллех тискер те хӑрушӑ каҫ пуҫланӗ.

И опять замолчит Сережка, и снова надвинется страшная ночь.

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Страницăсем:

Меню

 

Статистика

...тĕплӗнрех